Laatst zat ik weer eens naar MTV te kijken. Tu en alle Jamba ringtones en andere reclame in was er een documentaire over sex in de jaren 80. MTV, waarbij je de M beter kunt weglaten omdat de zender de laatste tijd steeds minder met muziek doet, heeft een jong en vrijgevochten imago. Alles kan, maar niks moet, althans, dat zou je denken. De waarheid is echter anders. Bestaat er de mogelijkheid dat er iemand een tepel zou laten zien, dan verandert het halve beeld in een onscherpe pixelbrij. Je zou tenslotte niet willen dat het publiek een tepel ziet. Stel je voor een hele tepel, en dan niet eens in erotische context, de ramp zou niet te overzien zijn. Ook als het op grof woord gebruikt aankomt zijn de piepjes en tuutjes niet van de lucht. Ze kunnen de M dan ook beter voor de C inwi elen, ik vraag me echter af of iemand, behalve de mensen die op zoek zijn naar nieuwe ring tones (ze bestaan echt) naar Censuur Television zou kijken. Nu ben ik niet van plan om de "muziek"zender verder te "di en", dat is al vaak genoeg gedaan.
Wat me wel opvalt is dat de MTV censuur ook in spellen hoogtij viert. Kijk bijvoorbeeld naar screenshots van The Sims 2 waarbij een "streaker" over een schoolplein loopt. Als in een soort blast from the past verandert het beeld ter hoogte van het mannelijke geslachtsdeel in een jaren 80 resolutie van 320x200. Ook nu moeten we het zonder digitale penis doen. Niet dat ik hier op zit te wachten, maar ik vraag me af wat deze ontwikkelaars/uitgevers doen als ze zelf in de spiegel kijken. Naaktheid in games is toch al een gevoelig onderwerp. Alle "naaktspellen" worden door vage Oostduitse ontwikkelaars in elkaar gezet en hebben een hoog budgetitel gehalte. Waarom mag ik als Gordon Freeman niet met Alex van bil? Waarom moet ik altijd met een stomme ijzeren crowbar rondlopen, maar mag ik niet mijn eigen mannelijke vuurtoren in de hand nemen?
Nu zou je denken "goh, wat is die jongen toch gefrustreerd." ook al zou ik dit niet zijn, het is niet eens mogelijk om zaken als sex, romantiek en naaktheid in normale games tegen te komen. De meeste films hebben tenminste een moment (hoe vreselijk soms ook) waarbij er enige (innerlijke) tederheid wordt getoond. Voor games (en gamers?) is dit nog steeds vreemd.
Hetzelfde geldt voor grof woordgebruik en schelden. Nu ben ik hier geen voorstander van, het is wel een onderdeel van het dagelijkse leven, of bepalen de ontwikkelaars vandaag de dag wat er wel en niet gezegd mag worden, wat we wel en niet mogen zien en wat we wel en niet mogen doen?
Kijk maar naar de rollen die je in een game speelt. In 9 van 10 gevallen ben je de ridder op het witte paard die de wereld moet redden. Waarom mag ik geen tasjesdief spelen? of een junk die de lokale supermarkt moet plunderen om zijn shot te kunnen betalen? Games zitten boordevol exce ief geweld. Hoofden kunnen we op duizend-en-een manieren van de romp scheiden, armen en benen op allerlei manieren breken en ook het in de fik steken van andere digitale karakters is in de meeste FPS games gemeengoed. Niks mis mee, pijn is tenslotte fijn en bloed moet. Als ik echter iemand wil spelen die zich in de goot bevindt, dan kan het op eens niet meer. Pimps, pooiers of drugsdealers, maar ook zwervers en straatmuzikanten worden niet geaccepteerd. Terroristen bevinden zich op het randje, maar wil je een keer als Fritz in het tenu van AH een FPS of RTS spelen, waarin je ook als doel hebt de wereld te veroveren, dan zul je waarschijnlijk nog zo'n honderd jaar moeten wachten voordat dit algemeen geaccepteerd, laat staan mogelijk is.
Ik begin mij af te vragen wanneer ontwikkelaars en games volwa en worden en een realistischere blik van de maatschappij in hun creaties weergeven, zonder dat de Amerikaanse censuur ons hier ook weet te kwellen. Ik heb gelukkig een troost, en dat is dat ik tijdens het spelen nog geen reclames voor Jamba ringtones ben tegengekomen.