Films dienen vaak, zij het niet altijd even gelukkig, als inspiratie voor games. Gameontwikkelaars komen echter niet verder dan de gemiddelde Hollywood film. Verhalen, of ze nu op een film gebaseerd zijn of niet, hebben zelden iets nieuws te melden. Zijn het niet de Duitsers die weer eens onder het stof vandaan gehaald worden, dan zijn het weer die verdraaide Aliens die onze chicks komen stelen. Wie het ook zijn, het komt er altijd op neer dat de speler de wereld van een gewi e ondergang mag redden. Nu is er niets mis met dit motief, maar het lijkt erop dat gameontwikkelaars niets beters kunnen verzinnen. De afgelopen jaren zijn we namelijk overspoeld met "red de wereld" scenario's, terwijl in het filmgenre, waar games zo vaak leentjebuur spelen, allerlei echte "mindfuck" films zijn verschenen. Vaak loopt de film heel anders af dan je zou denken en zijn ook slechte eindes geen uitzondering. Stel je eens voor, een spel waarbij je de wereld eens niet redt, waarbij het einde slecht afloopt, of nog beter, waarbij de speler eens de slechte kant speelt.
Je zou als gamer toch raar staan kijken als je het laatste level faalt, waarbij de wereld of schone jonkvrouw verloren gaat, maar het spel toch afloopt, voorbij is. Game over, wat je ook doet. Geen goed einde, maar eens een slechte afloop. Of wat te denken van een verhaal waarbij je opdrachtgever de duistere prins himself blijkt te zijn. Dat je al die tijd dat je aan het spelen was een of ander donker plan in de hand hebt gewerkt. Geen "feel good" factor, maar het "WTF was dat" gevoel.
Nu zijn er wel games die je de slechte kant laten spelen, maar dat is vaak te bot en draait het alleen nog om de gewelddadigheid. Neem een Postal, waarbij je alleen nog maar bezig bent om zoveel mogelijk dood en verderf te veroorzaken. Het verfijnde ontbreekt. Nu ben ik groot voorstander van games waarbij je ook de "bad guy" kan spelen en dan het liefst op een subtiele manier. Het is dan ook wachten op de eerste mindfuck game waarbij je na het uitspelen echt denkt "Wow dat had ik nu nooit verwacht".
Ik kijk dan ook met spanning uit naar de E3. Hopend dat gameontwikkelaars het vaste stramien weten te doorbreken en eindelijk met iets echt nieuws komen. Een soort Sixth Sense, Arlington Road en noem ze maar op, alleen dan in gamevorm. Het is echter hopen tegen beter weten in, want hoewel de E3 nog moet beginnen, weet ik al van tevoren dat we weer allerlei doorsnee titels te zien zullen krijgen. Zo zijn er de afgelopen jaren talloze Tweede Wereldoorlog shooters verschenen, maar in geen enkele shooter kon je als Duitser of Japanner spelen. Voorlopig zit het er niet in om de slechte schoenen aan te trekken of een spel te spelen met een verra end einde. Mi chien ook wel een logische keuze, want als gamers het niet doen, wie moet dan de wereld redden...