Het beest dat nostalgie heet

Het beest dat nostalgie heet

Erik op woensdag: “Ik hoop dat Nintendo iets nieuws en creatiefs aankondigt!” Erik op donderdag: “Oh mijn god, Final Fantasy 9 is nu uit op de Switch??”

Nostalgie is een vreemd beest. Normaal gesproken zeg ik altijd dat ik hoop op nieuwe aankondigingen, met originele games die het medium verder weten te brengen. Maar tegelijkertijd kun je mij niet enthousiaster krijgen dan door titels uit mijn jeugd op te noemen en er iets nieuws mee te doen, of gewoon opnieuw uit te brengen. Final Fantasy, Kingdom Hearts, Mario… de rillingen lopen al over mijn lijf.

Tetris 99

Geef me iets ouds

Dus terwijl iedereen na de afgelopen Nintendo Direct kwijlde over Astral Chain van PlatinumGames of de nieuwe Super Mario Maker, zat ik al met mijn Switch in mijn handen om me op te winden over oude games. Hoera, er is iets nieuws met Tetris! Jippie, Final Fantasy 9 is direct beschikbaar!

Wat geeft het dat ik de game al twee keer heb, waaronder op de Vita? Wat maakt het uit dat ik die game dus allang kan spelen op een draagbare console? Hij is er nu beschikbaar op de handheld waar ik op dit moment het meest mee speel, met een groter scherm! De kans is niet bijzonder groot dat ik hem binnenkort ga spelen, maar het icoontje op mijn scherm is geruststellend. De op een na beste Final Fantasy (6 is toch beter), en een van mijn favoriete games, is er voor me als ik hem nodig heb.

Final Fantasy 9

Of toch iets nieuws

De reden dat ik dit soort oude games uiteindelijk toch niet speel, is dat er zo veel nieuwe spellen zijn die ik wil proberen. Een oude Final Fantasy vergt nou eenmaal een flinke tijdsinvestering, tijd die ik liever steek in iets nieuws. Als gamejournalist moet je toch een beetje bij de tijd blijven. Ik voel mij soms een beetje schuldig als ik iets ouds speel, alsof ik mijn tijd aan het verdoen ben. Daarom komt het me ook extra goed uit als mijn nostalgie verpakt wordt in een nieuw jasje.

Ook op dat front wist Nintendo mij te bedienen, door een remake van mijn favoriete Zelda-game aan te kondigen. Oké, Link’s Awakening is objectief gezien misschien niet de beste Zelda, maar het is wel de eerste die ik speelde, met een Game Boy in mijn kleine knuistjes. Ah, daar komt die nostalgie weer om de hoek kijken.

De nieuwe versie ziet er prachtig uit, maar ik werd het meest geïntrigeerd door de vergelijkingen met de oude game. Het vierkantje aan struikjes zoals ik dat van vroeger kende, wordt in liefdevol detail nagemaakt. En omdat het een ‘nieuwe’ game is, voel ik mij ook niet schuldig als ik het ga spelen.

Zelda

Kritische houding

Toch is het raar dat nostalgie zo’n greep over mij heeft. Het is niet gezond om door hoepels te springen als iemand iets uit mijn jeugd noemt. Een oude naam is geen garantie voor een leuk spel, zeker niet als de uitgever die je favoriete franchise inmiddels heeft opgekocht

helemaal niet zo’n goede cv heeft. Nostalgie zit een kritische houding soms in de weg. Althans, totdat je de game daadwerkelijk in handen hebt en al dat opgebouwde enthousiasme misschien toch niet helemaal verdiend bleek. Maar ja, dan hebben ze je geld al binnen.

Bij Nintendo is dat natuurlijk overdreven. Een remake van een klassieke Zelda zullen ze heus niet verpesten. Toch wil ik mezelf voornemen om mij wat minder te laten sturen door nostalgie. Het heeft zijn plaats in mijn leven en het is soms heerlijk om me te verzwelgen in oude favorieten, maar uiteindelijk wil ik toch dat het medium verder komt. Dat gebeurt minder snel als we met zijn allen maar oude games blijven kopen.

Elke zaterdag verschijnt er een column op Gamer.nl die ingaat op actuele gebeurtenissen:

Hoe vond je dit artikel?

Gemiddeld krijgt dit artikel 0.00 van de 5 sterren.
Artikel als favoriet toevoegen

Weet je zeker dat je de comment van wilt verwijderen?

""

Reacties

Meeste likesNieuwsteOudste
Login of maak een account en praat mee!
test

Goed geschreven maar er is nu eenmaal niets sterkers dan nostalgie. Ik verzamel Transformers en daar maken ze ook voornamelijk figuren die heel erg leunen op de originele serie. Voor de ontwerpers makkelijk want ze hebben een leidraad en voor de fans is het een feest van herkenning.

0
test

De beste games en in het bijzonder sequels brengen vernieuwing, terwijl ze op het oude ofwel het bekende voortbouwen. Dat zie je mijns inziens bijvoorbeeld heel mooi gebeuren in de Mario-reeks: hetzelfde verhaal, dezelfde personages, veel dezelfde mechanieken en gameplay-varianten, maar meestal ook nieuwe elementen, twists, graphics en nieuwe werelden die daarop voortborduren. Zo blijft Mario herkenbaar voor de fans, maar ook relevant voor moderne spelers, en ontstaat er een mooie, doorlopende geschiedenis. Je ziet dat zelfs op grotere schaal terug in de samenleving: het koningshuis moderniseren vinden veel mensen bijvoorbeeld prima tot heel goed, maar het vervangen door een republiek gaat dan weer te ver. Dat vinden veel mensen niet voldoende aansluiten bij de cultuur die we nu hebben. Daarnaast zijn niet weinig games gewoon tijdloze klassiekers die heel mooi verouderd zijn en vandaag de dag dus uitstekend te spelen zijn en er niet zelden zelfs nog steeds heel goed uitzien en klinken. Net zoals veel muziekstijlen, kunstvormen en culturele uitingen altijd relevant en volop gewaardeerd zullen blijven.

0
test

@Robert-Frans Koningshuis mag van mij er snoeihard uitgeflikkerd worden hoor.

0
test

@DMons Ongetwijfeld, maar ik gaf het enkel als voorbeeld van hoe mensen zowel het oude als het nieuwe waarderen.

0
test

@DMons en de reden daarvoor is?

0
test

@DMons Ik denk dat Nederlands koningshuis behoorlijk waardevol is. Tuurlijk kost het veel. Dat is waarom mensen het zo beoordelen en ik denk ook jou reden. Maar zodra ze ergens komen gaan alle deuren open. Denk je dat dat ook was als wij enkel een zakelijk persoon als een president hadden? En de koning neemt de top van de zaken mensen mee als achterban die dan mooi zaken kunnen doen terwijl hij ds deur openhoud. En weet je waarom? Omdat een koningshuis veel minder zakelijk oogt en veel meer familiair. Met een koningin, leuke kinderen, een oma enzo. Dat ‘gezellige’ warme gevoel krijg je niet als je naar Trump kijkt toch? Met een vrouw die tig jaar jonger is en echt niet op hem was gevallen als hij straatarm was. Ik denk dat het koningshuis hier een enorme veelvoud oplevert dan wat het kost. Maar ja, dis cijfers kun je niet onderzoeken of als een feit brengen. Dus dan blijft enkel de kosten over en dus oordelen mensen maar dat ze beter kunnen opstappen. Ik vind dat best Kortzichtig en ondoordacht. Ik geloof niet dat wij nog indruk op de wereld maken als we een trump hadden met een vrouw die niet eens bij hem past. Geef mij dan maar ons koningshuis als lands uitstraling.

0

Aanbevolen voor jou