Het valt mij wel op dat mijn enthousiasme vaak momentopnames zijn. En dat is niet alleen bij mij het geval. Ik merk op dat veel mensen er hetzelfde over denken. In het begin werd Modern Warfare 2 de hemel in geprezen en speelde de hele wereld deze game. Het was de bestverkochte game ooit en de gameplay was fantastisch. Later kwam er steeds meer kritiek op de korte verhaallijn, de te krachtige killstreak en wapens, en de kleine multiplayermaps. Dus in hoeverre moet je nog meegaan in de hype van een nog te verwachten game? Ik maak mezelf er overigens ook schuldig aan. Ik maak mezelf gek door alles te geloven wat ik lees. Ik ben daar veel te naïef in. Maar het wordt dan ook op een sublieme manier gebracht. Je kunt bijna niet anders dan enthousiast over een dergelijk grote game worden.

In de afgelopen paar weken kwam we bijvoorbeeld steeds meer nieuws over Battlefield 3 naar buiten. Met opmerkingen van de ontwikkelaar dat zij niet kunnen wachten op de nieuwe generatie consoles, omdat ze met Battlefield 3 het maximale uit de huidige consoles halen. Ik krijg daar dan gelijk al kippenvel van. Hoe geweldig moet de game dan wel niet worden?! Ik smul van de previewfilmpjes die er ultrarealistisch uitzien en kan niet wachten tot de releasedatum. Je leest ook de fora op internet enthousiaste medegamers en experts die weer nieuwe dingen hebben gezien of gelezen en samen met jou de anticipatie tot een hoogtepunt brengen.

Onlangs kwam er eindelijk ook nieuws over Modern Warfare 3. Ik lees met enige terughoudendheid het bericht, aangezien Black Ops mij behoorlijk tegenviel. Hoewel ik nu nog steeds Modern Warfare 2 speel, ben ik toch een beetje huiverig. Ik zit nog steeds in de roes van Battlefield en de prachtige beelden van de previews staan nog steeds op mijn netvlies gebrand. En ik heb de officiële eerste trailer van MW3 nog niet gezien, dus ik ben erg benieuwd of het net zo sterk overkomt als de beelden van Battlefield. In het verleden is er veel kritiek geweest dat de Call of Duty-reeks te weinig vernieuwing bracht.

Maar de regie ligt nu in handen van (het nieuwe) Infinity Ward, Sledgehammer Games en Raven Software. En misschien is dit juist een goed ding. Eindelijk wat verandering in de gelederen. Hopelijk heeft dit zijn uitwerking op de game zelf. Ze beloven in ieder geval een duidelijkere verhaallijn die zelfs de losse eindjes van vorige delen aan elkaar zal knopen en meer diepgang in de multiplayer. Ik zeg: kom op met deze game, want ik wil weer zin krijgen in Call of Duty!

Mijn conclusie is in ieder geval dat ik een week vrij heb ingepland in de maand november om beide games eens goed met elkaar te vergelijken. Mooie bijkomstigheid is dat in dezelfde week oma jarig is, Ik heb in ieder geval al een mooi cadeau voor haar: de baby’s komen een weekje logeren.

Over de auteur: Gewoon Gamer is Auke van Leersum (31), de huiscolumnist van Gamer.nl. Terwijl gastcolumnisten vanuit hun positie in de industrie naar aan games gerelateerde onderwerpen kijken, ziet Auke alles vanuit één perspectief: de enthousiaste gamer. Dat is hij namelijk. Elke dinsdag beschrijft hij de rol van games in zijn leven.