Maar wat schetst mijn verbazing in deze fantastische week vol vrolijkheden: Playstation Network ligt eruit. Zo kan ik mijn ei natuurlijk nooit kwijt! Van al mijn games heb ik de singleplayer al uitgespeeld. En aangezien ik de laatste tijd alleen maar tijd heb om korte multiplayer-sessies te spelen, zag ik geen directe oplossing voor mijn stressprobleem. Hoe kom ik nu weer tot mijn altijd jolige, positieve geestesgesteldheid? Wat weerhoudt mij er nu van om niet als een doorgedraaide psychopaat de kapotte kinderwagen door de achterruit van mijn auto te rammen om er vervolgens mee naar het ziekenhuis te rijden en daar mijn straatje staatsloten één voor één in de reet van de falende dokteren te duwen?
Om mezelf in de hand te houden heb ik een externe harde schijf voor de PC gekocht en al mijn foto’s en filmpjes uitgezocht, hernoemd en deze in nieuwe gesorteerde folders geplaatst. Daar ben ik drie dagen mee bezig geweest. Hierna heb ik het elftal van mijn online voetbalgame weer opgesteld, daarna nog even mijn Facebook geüpdatet, mijn e-mails gesorteerd en mijn iTunes-biblotheek bijgewerkt. Daar kwam ik nog een dag mee voort. Maar ook daarna deed Playstation Network het niet.
Mijn frustratie nam toe. Ik kreeg ontwenningsverschijnselen. Ik dacht terug aan mijn leven toen het nog in het teken stond van overheerlijke zorgeloosheid en onverantwoordelijkheid. Ik voetbalde met mijn vrienden op het strand de weinig voorkomende stressmomenten van bijvoorbeeld een proefwerkweek weg. En we keken uit naar de met alcohol gevulde weekenden, de bioscoopbezoeken., de voetbalavonden van het Nederlands Elftal, met toastjes en chips…en alcohol. Wat een heimwee kan je soms hebben naar de dagen van weleer.
Gelukkig is mijn zoon inmiddels weer thuis. Het gaat een stuk beter met hem. Maar het had niet langer moeten duren. Wat heeft deze moeilijke week mij uiteindelijk getoond: ik ben klaarblijkelijk afhankelijk van games. Ik heb het nodig. Het is mijn drug, games zijn mijn uitlaatklep. Omdat ik nu een gezin heb, heb ik misschien geen tijd meer om te voetballen, naar films te gaan of om vriendenavonden te organiseren. En dat is jammer. Maar wat sleept mij hier doorheen? Wat heeft mij nog nooit verlaten, is er altijd voor mij geweest? Wat steunt mij door dik en dun? Ik zal je zeggen wat: games.
Als ik een stressvolle nacht heb gehad zet ik mijn PSP of NDS weer eens aan en kom ik vanzelf tot rust. Heb ik een dipje op werk, dan ga ik op mijn telefoon op zoek naar naar spelletjes. En gaat de dag totaal niet zoals ik wil, dan kijk ik er naar uit om ’s avonds mijn opgekropte woede te uiten in een online potje schieten op mijn oude vertrouwde spelcomputer. Deze rots in de branding heeft mij menig keer weten te kalmeren. Nee, gamen is zo slecht nog niet. Moet het netwerk het alleen wel doen…
Over de auteur: Gewoon Gamer is Auke van Leersum (31), de huiscolumnist van Gamer.nl. Terwijl gastcolumnisten vanuit hun positie in de industrie naar aan games gerelateerde onderwerpen kijken, ziet Auke alles vanuit één perspectief: de enthousiaste gamer. Dat is hij namelijk. Elke dinsdag beschrijft hij de rol van games in zijn leven.
Reacties op: Gewoon Gamer: Games = drugs
Artacis
De PSN storing heeft er wel voor gezorgd dat ik eindelijk eens al die onuitgespeelde single player games aan het uitspelen ben… zoals bijvoorbeeld Assassins Creed 2…. en dat is eigenlijk best leuk!
'elk nadeel heb zijn voordeel'
MasterDH2010
Vind het wel vreemd dat je geen tijd heb om een balletje te trappen maar wel om te gamen EN dat jij het PSN netwerk nodig heb om te gamen? Dude online is cool enzo, maar gamen is in essentie nog steeds singleplay maar goed
Uiteraard is gamen wel een heerlijk middel om te relaxen, zoals iedere hobby dat is uiteindelijk. Frustraties hou ik alleen liever voor de zondag(want Voetbal, ideaal om j frustraties van je af te schoppen)
HugoSmits
Misschien ben ik een raar soort; maar ik vind singleplayer toffer. Of het moet een potje knokken zijn met vrienden op de bank (Mortal Kombat/Street Fighter).
snipahzzz
MoraToetje
een lol moment daar, haha
Cronoz
Maar als 25 jarige (ook dus de Snes tijd meegekregen en alles wat zich hiervoor afspeelde), moet ik je zeggen dat ik geen moment heb wakker gelegen over het offline gaan van PSN.
Toegegeven, ik had mijn pc nog waar ik grotendeels op speel maar ook op de PS3 had ik genoeg te doen zoals bijvoorbeeld alle fatalities vrij spelen met Mortal Kombat haha
Hier ben je minimaal een heel weekend zoet mee!
Magister
WPAK
coenstegeman
Vriess
S1eepy
ColdWar
Septaro1
Het is een gamersforum wat denk jij xD?
wij kunnen daar niks mee ^^..
Maar alsnog gecondoleert .. (schrijf ik dat goed?)
Darvo
Niet zoals games als counter strike, waar er gewoon gerushed wordt. Het is niet realistisch en ook nog is saai ook, nee geef mij maar de computer, als vijand. Daar heb je veel plezier mee, moet je hem wel op hard + zetten.
sTiiWaZz
Rexus
ipodkiller
JaapGoose
Met alle respect, maar dat jij ook een keer pech hebt wil niet zeggen dat anderen niet ook een rottige week kunnen hebben.
arthurenzo