Dat het ook anders kan weet je natuurlijk al lang. Er zijn smartphonegames die tachtig cent kosten, en niet twintig uur maar twintig minuten duren – en net zo leuk zijn, zij het voor een kortere periode. Er zijn indiegames zoals Dear Esther, die met heel eenvoudige middelen minstens zo sterke emoties oproepen. Maar het kan nog gekker. Twee weken geleden woonde ik de Game Developers Conference in San Francisco een epische se ie van 2,5 uur bij, waar maar liefst elf games werden getoond. Titel: de Experimental Gameplay Se ions. En wat ik daar zag was pas echt vreemd.
Het is een cliché, maar je had erbij moeten zijn. Echt! Het is onmogelijk om in één column over al die spellen te vertellen, uit te leggen wat de gedachten van de makers er precies bij waren, en wat er zo gaaf aan was. Toch zal ik er vijf uitlichten en proberen mijn enthousiasme over te brengen. (Wil je meer, onder andere over het Nederlandse Glitchhiker, lees dan het artikel van MTV Multiplayer.)
1. Mirror Moon
In deze stijlvolle game van Pietro Riva en Nicolo Todeschi loop je rond op een maan. Dan ontdek je een tweede maan in de ruimte. En op die maan zie je iemand rondlopen. Dat blijk jij zelf te zijn: de manen spiegelen elkaar, waardoor de 'mirror moon' een soort landkaart wordt voor de eerste maan. Vervolgens krijg je steeds meer manieren om de manen te manipuleren, met als hoogtepunt het gereedschap waarmee je ze kan verplaatsen, en de spectaculaire wijze waarop de zon tevoorschijn komt.
2. Oak-U-Tron 201X
Een arcadekast op wielen met een simpel spelletje erop, speciaal gebouwd om mee te lopen met een mars van Occupy Oakland. Bedoeld om de geest van Occupy (Wees sociaal! Werk samen!) in een game te vatten: wie speelde ging verder waar vorige spelers waren gebleven, iedereen hielp elkaar. Tijdens de daadwerkelijke mars ontstond er nog een tweede game-element. De Occupy-route bleek niet altijd begaanbaar voor de Oak-U-Tron en dus moesten er alternatieve paden worden bedacht en obstakels als trappen en smalle doorgangen getrotseerd. Daarbij werden de makers steeds geholpen door anonieme barmhartige mede-demonstranten. Dat is nog eens coöp-gameplay!
3. Deep Sea
Een audiogame van Robin Arnott, die je speelt met een gasmasker op. Je ziet helemaal niks en hoort vooral je eigen ademhaling. Verder stuur je met een joystick. Volgens mensen die het gespeeld hebben, is het de engste game ooit. Altijd liggen de monsters op de loer. Het meest innovatieve is dat de game luistert naar je ademhaling en het geluid ervan zo hard versterkt dat je je tegenstanders niet meer hoort. Dus als je wilt horen of je op de hielen wordt gezeten, moet je je adem inhouden!
4. Mega Girp
Girp, van de sadistische Brit Bennett Foddy, was al cool: een Flash-game die je met je gehele toetsenbord bediende. Je liet een grappig flexibel mannetje een rotswand beklimmen door de juiste toetsen ingedrukt te houden. Girp werd door velen beschreven als Twister op je toetsenbord, zo erg kwamen je vingers in de knoop te zitten. Dat bracht Douglas Wilson, maker van Johann Sebastian Joust (PlayStation Move meets tikkertje), op een idee. Hij koppelde een paar Dance Dance Revolution-dansmatten aan zijn MacBook, waardoor je Girp kon spelen als Twister. Foddy mocht er zelf aan geloven tijdens de Experimental Gameplay Se ions: nu was hij zelf eens het slachtoffer van zijn onmogelijk moeilijke games.
5. Renga
Tot slot deze game van John Sear en Adam Ru ell, die door een hele bioscoopzaal aan mensen tegelijk gespeeld wordt. Iedereen krijgt een laserpointer en moet daarmee op het scherm wijzen. Door met z'n allen te mikken op de vele blokjes rond objecten, versla je vijanden en harvest je en hulpbronnen. Het is 100-speler ma ively multiplayer coöp!
Zo, vet toch? Dan ga ik nu ook maar eens aan Ma Effect 3 beginnen. Want hoe verfri end die experimentele games ook zijn, grote games zullen natuurlijk nooit verdwijnen.
Over de auteur: Niels ’t Hooft maakte, naast GameSen, ook het Nintendo-tijdschrift n3. Hij publiceerde twee romans en freelancete voor iedereen en z'n hond, van Power Unlimited tot nrc.next. Momenteel maakt Niels Bashers voor gamers die verder kijken. Foto Niels gemaakt door Merlin Daleman.