Zijn befaamde Milo & Kate-techdemo schokte de wereld, maar Milo & Kate bleek verre van realiseerbaar. Delen van die technologie zijn inmiddels verwerkt in andere games (Kinectimals bijvoorbeeld), maar we zijn nog jaren verwijderd van wat Peter met Milo & Kate voor ogen had.
Peter is naast hoofd Lionhead ook hoofd van de Europese gametak van Microsoft waardoor hij onder andere ook Rare Studios’ projecten overzag en met Europese studio’s samenwerkt die Xbox 360-exclusieve games maken. Ik geloof niet dat Peters invloed in deze rol groot is geweest. Rare is vervallen tot een studio die aardige verzamelingen minigames met een sportief sausje maakt, maar in niets meer de grandeur van vroeger uitstraalt.
Zelf heeft Molyneux als hij weg gaat een enkele Kinect-game afgeleverd, een stuk techniek dat volgens hem revolutionaire toepa ingen zou gaan opleveren voor gaming. Als we het hebben over het verlagen van de drempel, meer mensen betrekken bij gamen en de vorm van entertainment aantrekkelijker maken voor een grote doelgroep, dan is Kinect daarbij een grensoverschrijdend stuk techniek. Of het per se betere en leukere games oplevert, daar heb ik zo mijn twijfels over.
Toch zie ik veel potentie in Fable: The Journey en ik wil die game zeker spelen… dat is in alle eerlijkheid de eerste keer bij een Kinect-game. En ik geloof Molyneux als hij zegt dat Fable: The Journey een volwaardig lid van de Fable-familie is die minstens zo lang, zo niet langer is dan Fable III. Voor de duidelijkheid; ik speel nog steeds liever Fable IV straks met een controller, maar ik heb oprecht zin in The Journey.
Molyneux heeft veel grote dingen beloofd en veel ervan zijn lang niet altijd uitgekomen. Toch heb ik genoten van zijn games. Van Populous en Dungeon Keeper, van Black & White en van Fable. Verre van perfect, maar qua sfeer, opzet, inhoud en gameplay steeds weer uniek, prikkelend en vernieuwend. Dat wordt wel eens te makkelijk vergeten en Molyneux was de afgelopen jaren een makkelijk doelwit.
Ik denk dat het goed is dat Peter weggaat bij Lionhead Studios; de Britse ontwikkelaar waar hij nog wel als consultant aan verbonden blijft. Dat zal (opnieuw) een soort erebaantje zijn, waarbij hij mi chien een paar keer per jaar binnenloopt, naar een gamebuild kijkt, ideeën spuit en weer weggaat. Dat is een waardevolle a et voor een spellenmaker, maar er moet ook niet al te veel van verwacht worden. Bovendien moet Lionhead de kar nu toch vooral zelf trekken. Met Molyneux’ vertrek bij Lionhead is het tijd dat de studio laat zien dat het meer is dan één persoon. De Fable-serie kan een fri e wind gebruiken en anderzijds kan men aan een heel nieuw en totaal ander avontuur beginnen, zonder dat de Grote Peter over de schouders meekijkt.
Van Molyneux zijn we nog niet af. Hij gaat verder als rijk man (hij was al miljonair toen hij Bullfrog way back aan EA verkocht), is financieel onafhankelijk en kan feitelijk doen en laten wat hij wil. Molyneux kan opnieuw, zonder druk en invloed van een megacorporatie als Microsoft en daarvoor EA, fris als een kleuter weer allerlei rare, nieuwe, gekke, volstrekt niet haalbare maar tegelijkertijd intere ante game-ideeën gaan bedenken met 22 Cans, de nieuwe studio die hij gaat starten.
Ik ben heel benieuwd waar Lionhead mee gaat komen en minstens zo benieuwd wat de eerste titel van 22 Cans gaat zijn. Voor beide partijen heb ik goede hoop...