Waarom klagen gamers altijd over hun 'rechten'? Het zogenaamde developerschap lijkt een publiek iets te zijn geworden waarbij iedereen zijn rechten claimt. En waar hebben de gamers dan eigenlijk echt recht op?

Het lijkt me dat je van een gekochte game mag verwachten dat deze normaal op je systeem draait en dat er getracht is een behoorlijke ervaring neer te zetten. 'Wanneer' en 'of' die ervaring goed is verschilt natuurlijk van persoon tot persoon. Maar de grens van een slechte game wordt behoorlijk algemeen erkend in de magazines en online.

De vraag blijft dus staan of men wel enig idee heeft welke moeite er in een game wordt gestoken eer een spel in de winkel ligt. Het spreekt niet alleen van compleet verknipte ideeen die sommige mensen hebben om gekopieerde games te spelen, maar ook de vanzelfsprekendheid van bepaalde extra diensten. Er is dus een duidelijk onderscheid tu en gamers die betalen en degene die dit vertikken.

Zo is de release van demo's een heftig besproken onderwerp op sommige webboards. Nu een aantal grote bedrijven weigeren om een testlevel vrij te geven aan het publiek is er een enorm protest onstaan tegen deze

uitgevers. En zoals ik het zie lijkt me dat simpelweg onterecht. Een product is namelijk altijd nog eigendom van de uitgever en wanneer deze besluit om geen demo te maken, ligt de keuze van aankoop nog altijd bij de

gamer.

Een spel is net als een boek eigendom van een developer of uitgever en om daar gebruik van te mogen maken betaal je. Bij ontbreken van betaalmiddelen heb je dus geen positie om te handelen en gebruik je dus geen games. Het is pure handel waardoor games van een hobbysfeer naar een profe ioneel niveau zijn gestegen en er nu dergelijke middelen in worden geinvesteerd. Dezelfde mensen die beweren fanatiek gamer te zijn maken

tegelijkertijd de scene kapot door hun financiele bijdrage aan de scene te ontrekken. Want hoeveel mod's er ook mogen uitkomen, de toekomst van ma ive gaming blijft afhankelijk van de uitgevers.

Extreme gevallen zijn de gebruikers van illegale kopieen die steen en been klagen wanneer een game bugs bevat. Juist dankzij het ontbreken van middelen om een game verder te ontwikkelen worden games vaak vroegtijdig

op de markt gezet. Het blijft namelijk een afweging van afzet en opbrengst. Wanneer afzet en de verdiensten dus tegen de lijn van de kosten gaan lopen is het logisch dat een uitgever de game vroegtijdig op de markt

zet.

Het probleem van een aanzienlijk aantal games is dus dat we buggy producten krijgen die niet zijn afgewerkt. Iets waar we als koper namelijk wel recht op hebben is een normaal product waarbij we geen 50 patches

hoeven toe te pa en. En de beste manier die ik dan zie is een volledige boycot en niet het gebruiken van de talloze ftp's om alsnog te zien hoe slecht de game wel niet is.

Dus waar blijven de rechten van gamers nu eigenlijk? Enkel de betalende gamer zorgt ervoor dat de huidige scene in stand kan blijven. En dan hebben we het niet enkel over het benadelen van de grote uitgevers, maar

ook de websites (like us) die zich met gaming bezig houden net als de gespecialiseerde shops. Het blijft een systeem waar iedereen van elkaar afhankelijk is.

Grote groepen gamers schreeuwen alle boards af als een ShugaShack, GameSpy of IGN dreigt te verdwijnen, maar wat ze niet beseffen is dat ze zichzelf daar grotendeels voor mogen danken. Het lijkt een soort vanzelfsprekende domheid te zijn geworden dat we alles kunnen eisen en voor een kwartje op de eerste rang mogen zitten.

Betalende gamers hebben dus recht op een goed product. Of een game goed gaat worden haal je uit de demo of besprekingen die zowat overal te halen zijn. Buiten die goede game heb je recht op behoorlijke ondersteuning. De

extra's die vaak naderhand worden geven, zoals level-editors en nieuwe levels zijn een goed gebaar richting de koper en dus niet vanzelfsprekend.

Een conclusie? Gamers hebben bij lange na niet zoveel te mopperen over de games die ze (willen) spelen als ze denken. De bekende kreet 'Een beter milieu begint bij jezelf' is nergens zo goed van toepa ing als op gaming.

Mi chien dat de zwartgalligheid en arrogantie dan ook eens gaat verdwijnen.

Deze column is geinspireerd op het artikel 'The Hard Wire' van Jason Cro (CD Mag).