De laatste tijd stellen PC gamers zich steeds meer intolerant op tegenover spelconsoles. Een vorm van jaloezie die steeds extremere vormen aan begint te nemen. PC gamers zien immers steeds vaker mooie games op consoles verschijnen, terwijl een bijbehorende PC versie uitblijft. Voor uitgevers valt er op consoleplatformen immers veel meer geld binnen te halen. Er wordt minder illegaal gekopieerd en de doelgroep is een stuk gevarieerder. Bij PC gamers lijk je een spel alleen nog aan de man te kunnen brengen wanneer je óf met de beste graphics over de brug komt, zodat de hardcore gamers kunnen patsen met hun grafische kaart, óf wanneer je het spel richt op een jonge doelgroep met koopkrachtige ouders, bijvoorbeeld The Sims of Rollercoaster Tycoon.
Gevolg hiervan is dat veel games of enkel voor consoles verschijnen, of dat men ervoor opteert het spel voor de console te ontwikkelen en vervolgens de PC gamers met een port hiervan op te zadelen. Hierdoor wil het nog wel eens voor komen dat men niet ten allen tijde kan saven, dat de interface een beetje groot is uitgevallen of dat je in het hoofdmenu met het toetsenbord moet navigeren. Een ramp voor de gemiddelde, niet bepaald progre ieve PC gamer. Dikwijls heeft men namelijk uren moeten downloaden om het spel te bemachtigen, en dat is dat toch een flinke tegenvaller.
PC gamers mekkeren steen en been over de spelconsoles, terwijl ze zich ook zouden kunnen bekeren door gewoon zo'n prachtmachine in huis te halen. Hiertoe zijn echter lang niet alle PC gamers bereid. De graphics van consolegames kunnen zich immers niet meten aan die van de gemiddelde PC titel. En als er iets belangrijk is bij een spel, dan zijn het de graphics wel. Consoles hebben een resolutie van 640x480 en de screenshots op internet laten toch duidelijk zien dat kartelrandjes de beeldkwaliteit drastisch omlaag helpen. Dat het eindresultaat op TV vaak juist mooier, helderder en soepeler is dan wat menig PC game laat zien, dat zal men helaas nooit te weten komen.
Als men niet over de graphics mekkert, dan is het wel de besturing. Zo'n controller, daarmee kan je toch nooit een leuke first person shooter spelen? Men zweert bij muis en toetsenbord, want daarmee is het mikken een stuk eenvoudiger. Hoewel het niet te ontkennen is dat een controller nooit de precisie van een muis zal evenaren, vergt het slechts een paar uurtjes oefening om er lekker op los te knallen in een first person shooter met een controller. Men kon vroeger wel genieten van Duke Nukem 3D, dat bijna onspeelbaar was met alleen een toetsenbord. Accommoderen aan een (nota bene analoge) spelcontroller, daartoe is men echter niet in staat. Daarbij zijn er legio games, waaronder beat 'm ups, platformgames en sportgames, die met een controller vele malen beter speelbaar zijn dan met de logge besturing die een toetsenbord biedt.
Dat uitgevers steeds vaker weglopen bij de PC gamers is eigenlijk maar goed ook. Hiertoe dwingt men deze groep mensen zich eindelijk eens te bezinnen. Voor goede, originele singleplayergames is er op het PC platform amper ruimte. Als men niet met de meest blitse graphics naar voren komt, dan is het spel al snel afgeschreven. Wat mij part sterft PC gaming een langzame dood, waarna men zich tot de apparaten keert die oorspronkelijk wél voor gamen bedoeld zijn. Een enkele geile techdemo en een aantal online games zouden de hardnekkig zeurende meute eventueel tevreden mogen houden, in de wetenschap dat wij, consolegamers, onderuitgezakt op de sofa voor de breedbeeld tv, een heel wat bredere grijns en een dikkere portemonnee hebben.