De kleine dingen des...videogames | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Als ikgames speel, geniet ik. Een nogal voor de hand liggende uitspraak, maar het iswel zo. Innovatieve gameplay, een sterke soundtrack, toffe wapens en personages,al die dingen moeten aanwezig zijn voordat ik persoonlijk spreek van een vermakelijk spel. Maar goed, dat wilt daarom nog niet zeggen dat ik van de game in kwestie geniet. Waarhangt dat dan wel vanaf? Wel, voor een groot deel van de details. De dingen die op het eerste zicht nietopvallen, maar toch aanwezig zijn op de een of andere subtiele manier. Laat ikwat voorbeelden geven om mijn punt wat duidelijker te maken.Zo'n driejaar geleden begon ik, net zoals vele andere mensen, met het spelen van Worldof Warcraft. Meteen was ik in de ban van het spel doordat er ongelofelijk veelte doen was in het fictieve Azeroth: quests, een guild opstarten, itemsverzamelen, het plezier kende gewoon geen einde. Het was tevens het streefdoelom zo snel mogelijk een hoog level te bereiken zodat je, liever vandaag danmorgen, samen met een groep digitale vrienden een raid kon gaan organiseren om dat ene ultieme monster tegen devlakte te krijgen. Toegegeven, ik heb heel wat uren in World of Warcraftgestoken (en nu nog steeds), maar het is me nooit gelukt om de (in het verleden)beruchte draak Onyxia af te maken. Het probleem was dat ik, in tegenstellingtot het merendeel van mijn mede-guildleden, te lang bleef stilstaan bij 'dedetails' van het spel. Vaak ging ik als Mordicay (zo heette mijn zwartgekledeOrc Rogue) gewoon de wereld verkennen om allerlei toffe, minder bezochteplaatsen op te zoeken en screenshots en filmpjes te maken van bijvoorbeeldde aanwezige monsters. Zo was er een zeereus die, als je lang genoeg keek,stiekem een scheet liet ontsnappen in de vorm van een groene luchtbel die hijbovendien nog eens met zijn vinger stuk prikte ook! Ondertu en zijn er alverschillende filmpjes van de viespeuk op het internet verschenen, maar ik waswaarschijnlijk een van de eersten die het beest een wind heeft zien laten. Maardat terzijde.

Gewoon wat naar de omgeving kijken kan al genoeg zijn

Hetbovenstaande is zoiets wat een spel voor mij mooi maakt, de dingen die mij doengenieten van een game. Een ontwikkelaar mag dan nog de meest straffe engine vanhet moment gebruiken om het er grafisch ongelofelijk prachtig uit te laten zien, als het spel geen eigen ziel bezit, dan doen die sprankelende beelden meniets. Onlangs heb ik een PlayStation 3 in huis gehaald samen met Motorstorm enResistance: Fall of Man. Welnu, Motorstorm ziet er grafisch echt zwaarindrukwekkend uit, maar het spel weet me niet langer dan een uurtje te boeien,gewoon doordat ik het gevoel heb dat het 'maar' een racegame is, geen beleving.Resistance: Fall of Man daarentegen ziet er grafisch net zo mooi uit, maar dietitel zit boordevol met leuke, subtiele details. Is het je bijvoorbeeld alopgevallen dat er op heel veel plaatsen leesbare posters vol met intere ante propagandain het spel hangen? Of heb je al ondervonden dat je, na het afknallen van zo'nlelijke Chimera, achteraf de buisjes die in z'n rug zitten nog eens elk apartkunt lo chieten? Dat zijn de dingen die voor mij een spel meer dan een spelalleen maken.

Zelfs de buisjes in de rug van de Chimera komen los

Ik kanechter best begrijpen dat niet iedereen dezelfde mening heeft als ik. Hetvoorbeeld van Motorstorm zou je best kunnen weerleggen door te zeggen dat hetspel helemaal niet zulke details moet bevatten, het gaat immers toch gewoon overlekker racen? Zelfs de dingen die ik uit Resistance aanhaalde kunnenafgeschreven worden als mierenneukerig, je wilt toch gewoon lekker wat knallen?Wel vrienden, ik wíl niet gewoon eventjes racen of knallen, ik wil volledigopgaan in een spel, en dat betekent voor mij dat de ontwikkelaar de tijd en demoeite heeft genomen om de nodige extraatjes in het spel te stoppen. Mensen dieregelmatig artikels van mezelf lezen weten dat ik een enorme fan ben van SquareEnix, en dat komt vooral door de manier waarop zij het merendeel van hun games steedsweer afleveren. Een Final Fantasy-titel zit steeds opnieuw boordevol met dingendie je nooit zou zien als je het spel op een 'doordeweekse' manier speelt. Denkmaar eens aan het vinden van de posters over de Turtles Paradise-bar in Final FantasyVII. Ook het recente The Darkne is zo'n spel waarvan je de speelduur best heelwat uurtjes kunt verlengen, als je gewoon wat meer gaat letten op de details ende kleine dingen die men heeft toegevoegd. Ik klink mi chien best welbetweterig, maar het zou me heel wat plezier doen, mochten mensen wat vakerstilstaan bij de kleinere dingen…ook in games!


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou