De discu ie over exclusief (p)reviewen is echter al zo oud als dat er bladen zijn. Een van de meest aansprekende voorbeelden die ik me kan herinneren is de prachtige review van Conquest Earth in een gerespecteerd gamemagazine. Een lovend verhaal afgesloten door een cijfer waar ieder spel trots op zou zijn deed mij tot aankoop besluiten. Nog nooit heb ik vervolgens zo enorm rukspel gespeeld. Grafisch matig en een gameplay met controls die zelfs Albert Einstein niet zou hebben begrepen. Later heeft het magazine zijn excuses hiervoor aangeboden, al gaf dat niet alle ongelukkige kopers hun geld terug.
Het door mij nog altijd bewonderde blad Hoogspel is o.a. failliet gegaan aan exclusieve items. Het blad wat altijd reviewde zonder cijfers werd naar eigen zeggen zo tegengewerkt door de industrie dat het uiteindelijk moest stoppen. In de nog altijd te lezen verklaring wordt flink wat vuile was buiten gehangen. Tripjes naar Texas, interviews en exclusieve screenshots waren allemaal mogelijk voor een gamescore van > 94%. Of dit soort zaken nog steeds gebeuren is natuurlijk moeilijk te zeggen, al worden veel games op nogal exotische locaties te worden gepreviewd.Probleem is natuurlijk dat de game-industrie en de beoordelende partijen elkaar nodig hebben. En wie een goede indruk heeft van een uitgever zal natuurlijk eerder geneigd zijn om een beter cijfer te geven. Terwijl je in de Nederlandse bouwwereld tegenwoordig geen koekje mag aannemen zonder een bonnetje vliegen onafhankelijke journalisten de gehele wereld rond om “te werken”. Battlefield 1942 spelen op een vliegdekschip, kogelbrieven en commandoteams die journalisten ontvoeren om SoF aan te kondigen of in een luxe hotel in Londen logeren om te previewen. Het gebeurt allemaal en het kan niet gek genoeg. En blijkbaar werkt het, want de laatste tijd verschijnen er steeds meer previews waarin staat hoe warm het wel niet was in Florida tijdens het previewen, toch een halve pagina over het spel erbij terwijl de lezer denkt : Jij wel en ik niet !
Vanuit het ene probleem volgt blijkbaar het 2e probleem. Ten eerste probeert de industrie bladen te verleiden met exclusieve deals in ruil voor hogere cijfers met als belangrijkste doel om de Gamer zoveel mogelijk op dwaalspoor te brengen over de kwaliteit van de game. Ten tweede probeert men journalisten te beïnvloeden door “previewen-op-een-zo-duur-en-indrukwekkend-mogelijke-locatie”. Doel hiervan is bewust een goede relatie met de beoordelende journalist te kweken, welke hierdoor waarschijnlijk minder snel geneigd is een slechte beoordeling te geven.
Het beste zou zijn als de busine aan zelfregulering gaat doen. Journalisten een beperkt aantal tipjes laten maken en dit allemaal publiekelijk (lees op Internet) publiceren. Gamers zouden dan kunnen opzoeken op of hun favoriete lijfblad de review heeft geschreven op de Bahamas of dat er is gezwoegd in een koud, donker, redactiekantoor. De kans dat dit gebeurt, is echter klein. Bedrijven zien niet graag hun kans op een lokkertje voor journalisten voorbij gaan en maar weinig mensen zullen een goed verzorgde trip naar een exotisch oord afslaan. Wat rest is regulatie van buiten. Maar wie ? De overheid heeft al genoeg problemen om op te lo en en de aandacht is na de bouwfraude alweer verder verlegd richting economie en veiligheid. Verder zijn er weinig organisaties welke invloed kunnen uitoefen op de branche. Behalve de kopers zelf. Maar die lijken zich tot nu toe niet te intere eren wie de reisjes naar Londen betaald van “hun” journalisten.
Het verkopen van artikelen is de doodzonde van een blad of site. Het is puur bedrog tegenover je lezers en degradeert het blad tot glo y wc-papier. Wie kan immers na afloop het blad nog wel vertrouwen ? Je weet immers nooit of er niet een half-puntje is bij gesmokkeld als de uitgever die paginagrote advertentie maar gaat kopen. Het verschil tu en een 7.7 en 8.2 kan immers flink schelen in de verkoop. Daarnaast ben je nog eens dubbel genaaid als je na aanleiding van de positieve review een vreselijk slecht spel koopt. Dan ben je naast het geld voor het blad ook nog eens minimaal 45 euro lichter gemaakt om iemand anders zijn verkoopgrafiekje op te hogen. En de overige betrokkenen? Die liggen er niet van wakker, het blad heeft immers zijn verkoop verhoogd met de exclusieve review en de uitgever heeft meer geld verdiend.
Is er dan wel een oplo ing? Ik denk dat eerlijkheid de basis is van het probleem. Geef mensen inzicht in wat er precies gebeurt en laat bladen gelijktijdig reviewen. Stuur alle bladen tegelijk de games, zo heeft iedereen evenveel tijd om de kwaliteit van de game te beoordelen. Voordeel is tevens dat bladen moeten gaan opvallen door de kwaliteit van de artikels in plaats van de exclusieve content. Uitgevers hebben dan wel minder exposure, ik ben er echter van overtuigd dat goede games vanzelf opvallen en het publiek zelfs wel bepaald wat een top en wat een flop is.
Totdat mijn wensen zijn uitgekomen bekijk ik iedere review extra kritisch, bedenk in welk blad het staat en lees er liever nog een paar extra. Je weet het immers maar nooit of je met een EXCLUSIVE te maken hebt…….