De eerste keer vergeet je nooit meer zegt men. En dat is logisch, want de eerste keer ervaar je maar een keer. De eerste keer moet dan ook een prettige ervaring zijn, hij (of zij) blijft je tenslotte voor altijd bij. Iets wat vooral geldt voor developers die vaak vergeten dat gamers een spel beoordelen op de eerste 10 minuten dat ze het spelen. Een spel moet je pakken, meesleuren of iets verslavends hebben dat ervoor zorgt dat je niet wilt stoppen. Als een spel je niet pakt in het begin, dan is de kans klein dat je het later nog een keer zal oppakken. En dat is zonde, want als je door de zure appel heen bijt, blijken veel spellen toch een zeer aangename gameplay te hebben.

Iets wat ik zelf ervaarde met Total Annihilation: Kingdoms. Dit spel, van de makers van het legendarische Total Annihilation, kon de hoog gespannen verwachtingen niet waarmaken. Veel mensen vonden het saai en TAK leidde dan ook het failli ement van Cavedog in. Het introotje sprak niet aan en in het eerste level kreeg je net zoveel actie als een beer in winterslaap. Later ben ik toch begonnen met TAK, dat zeker is aan te raden als je Lord Of The Rings wilt naspelen op de PC, en kwam tot de conclusie dat het een RTS pur sang was. Ik heb zelfs de uitbreiding gekocht en kan zeggen dat ik genoten heb van deze ondergewaardeerde game.

Ik betrapte me er zelfs op dat ik vaker games vroegtijdig had afgeschreven, omdat ze me niet konden boeien. Het valt ook niet mee om een spel te spelen waar je niets mee hebt, zelfs niet als het mogelijk later wel spannend wordt. Daarom is het van groot belang om bijvoorbeeld een demo neer te zetten die het beste van het spel laat zien. Gamers krijgen dan een goede indruk, en die eerste indruk beslist vaak of een spel gekocht wordt. Een goed voorbeeld is Wolfenstein, dat dankzij de fantastische multiplayer de gemoederen bezig hield tot het spel uitkwam. Waarna het even snel weer verdween als het kwam.

Nu komt het voor dat er geen demo beschikbaar is of pas na de release van de game verschijnt. In het laatste geval zegt het mi chien iets over de kwaliteit van het spel, maar als gamer ben je toch afhankelijk van de ervaring die de uitgever jou wil laten ervaren. Nu zijn er "gamers" die geen blauwtje willen lopen en een kopie of iso "proberen" onder het mom van "als het spel goed is koop ik het". Men speelt er lustig op los en speelt het spel mi chien zelfs uit. Deze "gamers" hebben er dus van genoten, maar als het spel dan in de winkels ligt loopt men er met een grote boog omheen. "Te kort", of "heb ik al uitgespeeld" worden als verdediging aangevoerd, maar deze verdediging houdt geen stand. Zelfs mensen die het spel na een paar uur wegleggen zijn al in "overtreding". Je hebt je namelijk op de stoel van de fijnproever begeven en die stoel behoort aan de uitgever.

Zij bepalen namelijk hoeveel en of je zelf iets mag "proeven" om zo een indruk van het spel te krijgen. Je loopt in een restaurant ook niet na 5 happen weg zonder te betalen. Je mag wel verwachten dat je niet eerst door een brei van bagger moet heen bijten voordat je bij het zachte, zoete centrum komt. De eerste hap die je neemt moet je in extase brengen, moet als een waterval van warme honing zijn die sensueel je smaakpapillen streelt. Wat dat betreft hebben uitgevers nog veel te leren van chefkoks, want vaak genoeg wordt de eerste keer als een vluggertje afgewerkt.