Wanneer maak je als gamer het besluit om een game te kopen? Sommige mensen doen dit als ze in de winkel staan en een mooi DVD hoesje zien. Anderen zien reclame op TV, websites of in magazines en stormen dan naar de dichtstbijzijnde retailer of shoppen online. Een andere groep wordt door vrienden of kennissen tot het legen van de portemonnee overgehaald, want als je buddy zegt dat een spel goed is, dan moet het wel zo zijn. Last but zeker not least heb je de mensen die na het lezen van een review hun keuze maken. Sommige mensen lezen één review op hun vaste gamesite, anderen gaan het hele internet af tot ze langer bezig zijn met het lezen van reviews of bekijken van cijfers, dan het spelen van het spel zelf.Bijna alles reviews geven informatie over het verhaal, de graphics, geluid en ga zo maar door en worden afgesloten door een cijfer. De luie gamers en waarschijnlijk het overgrote merendeel van de mensheid gaat meteen door naar de conclusie en het rapportcijfer. Je wilt namelijk geïnformeerd worden of het spel goed is, of dat je jezelf voor een miskoop kunt behoeden. Niemand zit tenslotte op glazen bierviltjes te wachten. Cijfers zeggen mij echter niet zoveel. Een 7 is natuurlijk beter dan een 6, maar moet ik het spel nu kopen of niet? Zou je kunnen zeggen dat spellen met een 8 altijd het kopen waard zijn? Dat ligt er waarschijnlijk ook weer aan om wat voor spel het gaat. Ik dacht er wat verder over na en zag een oplossing voor de cijferproblematiek. Het is namelijk mogelijk, zeker met de hoeveelheid games die vandaag de dag verschijnen, om spellen in de drie categorieën te verdelen. De eerste categorie, en meteen de grootste, zijn de baggergames. Veel reviewers geven een baggergame toch nog een 6 of een 7, waardoor de schijn wordt gewekt dat het wel in orde is, maar eigenlijk heb je hier gewoon met zeer matige titels te maken. Als prijsbewuste en kritische consument heb ik ten eerste niet het geld om alle games te kopen, maar nog veel belangrijker, ik heb niet alle tijd om te gamen. Als ik game, moet het "top notch" zijn, gewoon de beste ervaring mogelijk. Ik kijk (uitzonderingen nagelaten) ook geen B en C films, waarom zou ik dit dan wel met gamen doen? De tweede categorie is de "fancategorie". Dit zijn games die beter zijn dan de bagger van de eerste categorie, maar mogelijk te hardcore, of niet helemaal afgewerkt, waardoor casual gamers die zo'n titel willen proberen van een koude kermis thuiskomen. Ben je echter helemaal into het genre, dan doe je met de aankoop van een game in de fancategorie nooit een echte miskoop.De eerste categorie is voorbehouden aan de klassiekers. De echte "groten" der aarde. Denk aan Halo, Pro Evolution Soccer, WarCraft III, Zelda etc. Titels die je jaren na dato nog steeds kunt spelen, maar belangrijker, echt goed zijn. Games die je aan iedereen kunt aanraden die het betreffende genre wil proberen. Stel je voor dat je helemaal niets met flight games hebt. Wil je echter een keer opstijgen, dan zou je met een flight game uit de eerste categorie altijd een prettige vlucht maken. Nu klinkt het misschien wat rigoureus om spellen in drie categorieën te verdelen, het is belangrijk dat mensen die de moeite doen om een review te lezen goed worden ingelicht. Gaming is big business, en in die business zou er geen plaats meer voor craptitels moeten zijn, maar ik weet, ook uit eigen ervaring, hoe frustrerend het is als je thuiskomt met een baggergame. Het is tijd dat de kritische gamer opstaat en kwaliteit eist, want alleen zo kunnen games echt beter worden.