Toen onlangs mijn computer gecrasht was (Windows hè), was ik weer aangewezen op het goede oude MS-DOS. Met weemoed dacht ik weer terug aan de tijd van m'n oude vertrouwde 286 computer. Dat waren nog eens tijden! Met legendarische spellen zoals Prince of Persia, Commander Keen en mijn favoriet: Secret Agent. Toen ik er weer aan dacht, besloot ik het formatteren van mijn harde schijf even te laten voor wat het was en de oude tijden te laten herleven!
Het 'Back to Basic' weekend was begonnen! Ik besloot te beginnen met één van de beste racespellen ooit: Stunts (ook bekend onder de naam 4D Sports Driving) en ik moet toegeven, het was fantastisch. Het racen over circuits die er tegenwoordig niet meer uitzien en met auto's die het niet zo nauw nemen met de werkelijkheid, maar wat een pret! De vele sprongen en tunnels waren nog net zo leuk als vroeger. Ook de fantastische level editor van het spel is in mijn ogen nog niet geëvenaard door een ander spel.
Het volgende spel waar ik me aan waagde was Secret Agent. Dit is echt één van mijn alltime favoriete spellen, niet alleen omdat het een van mijn eerste spellen was op de PC. Ik weet nog goed dat ik op een zaterdag om 7 uur 's morgens ben opgestaan om het om 11 uur 's avonds te hebben uitgespeeld. Het leukste aan dit spel is nog wel het feit dat de vijanden in etappes afgaan. Een wit mannetje gaat bijvoorbeeld in één keer schieten af en heeft alleen een mes. Een grijs mannetje heeft een geweer en gaat van grijs, blauw, rood naar wit en dan pas af. Net zoals bij Commander Keen kun je zelf een level uitkiezen door op een map rond te lopen. Hierbij hoefde je niet elk level uit te spelen om bij het eindlevel te komen, op levels na dan die de doorgang versperde.
Hierna was het de beurt aan Prince of Persia. Een echte kla ieker die toen vooral opviel om zijn schitterende graphics en goede gameplay. Voor velen is dit echt het beste spel ooit, wat ik me goed kan voorstellen. Jammer, maar leuk tegelijk, is het feit dat je niet kon saven en je het spel binnen een uur moest uitspelen. Dat dit een race tegen de klok was, kun je je zelf voorstellen.
Na nog een aantal kla iekers gespeeld te hebben, werd het wel weer eens tijd om Windows weer eens opnieuw te installeren. Na heel wat geklooi (ook een voordeel van DOS: heb je het ooit eens zien crashen?), werkte alles weer naar behoren en startte ik een pot Counter-Strike op. Natuurlijk is dit ook een fantastisch spel, maar toen ik voor de zoveelste keer iemand neer knalde (zwets, zwets), dacht ik weer terug aan die goede oude spellen. Ik moest een traantje wegpinken en voordat ik het wist was ik zelf dood.
Ach ja, die goede oude tijd…