Dankzij Skyfall is de wereld weer in de ban van Bond. Ondanks, of mi chien juist dankzij, het feit dat de opvolger van Quantum of Solace vier jaar op zich heeft laten wachten. Vanzelfsprekend hoopt Activision op die populariteit mee te liften, net zoals Nintendo en Electronic Arts eind jaren negentig met GoldenEye, Tomorrow Never Dies en The World Is Not Enough. Op papier klinkt de poging van Activision zelfs ambitieuzer dan elke voorgaande Bond-game: 007 Legends neemt je mee naar de climaxen van vijf Bond-films – en die van Skyfall door middel van downloadable content. Chapeau! Toch?
Niks daarvan. 007 Legends is een gedrocht van een game. Een budgetversie van Call of Duty, waarbij enig raffinement even ver te zoeken is als gameplay die tien jaar geleden niet al achterhaald aanvoelde. Toch heeft het spel absoluut z'n sterke momenten, zoals wanneer je mijnen plaatsend door een loods vol smokkelwaar sluipt en erin slaagt onopgemerkt te blijven. Maar die flinters Bond-beleving worden bruut de kop ingedrukt door tot quick-time events gereduceerde confrontaties met bekende schurken. Nog erger: soms zit je zelfs minutenlang vanuit de ogen van Bond toe te kijken hoe hij, zonder jouw input, een einde maakt aan hun levens. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de bruut omgeschreven verhaallijnen, die de game een excuus moeten geven voor de korte duur van elk level. Het kenmerk van een typische cash-in en een grove belediging voor elke trouwe Bond-fan.
Waarom toch? De twee recentste Batman- en de betere Star Wars-games hebben allang bewezen dat een succesvolle boek-, comic- of filmfranchise zeker omgezet kan worden in een topspel, mits je de juiste formule toepast. Electronic Arts wist dat tien jaar terug al, toen het met Agent Under Fire, Nightfire en Everything or Nothing op de proppen kwam: actiegames met een eigen verhaal, geschreven naar een pa ende spelopzet en leveldesign. Jammer genoeg lustte het publiek er geen brood van. Agent Under Fire mocht zich nog de bestverkopende game na GoldenEye 007 op de N64 noemen, maar Everything or Nothing – inhoudelijk mi chien wel de beste, meest gevarieerde en trouwst aan de franchise zijnde game – sloeg simpelweg niet aan.
Sindsdien is bijna elke Bond-game op een of andere manier terug te herleiden tot de films. Van het uiterst vergezochte 'Bonds aartsrivaal'-concept in GoldenEye: Rogue Agent tot de recente remake van GoldenEye 007, die weliswaar goed scoorde, maar als shooter én als Bond-game weinig om het lijf had. Tegelijkertijd deed Project Gotham Racing-ontwikkelaar Bizarre Creations een dappere poging met Blood Stone, zonder filmscript als basis maar vol typische Bond-momenten, dat uiteindelijk zelfs de zwanenzang voor de Britse studio bleek. Wederom een teken aan de wand voor Bond-games die het filmkeurslijf proberen te ontlopen. En een geldige verklaring voor de opzet van 007: Legends.
Terwijl het echt wel anders kan. Simpeler vooral. Daarvoor moeten we wel terug naar de prehistorie van de Bond-games, die in 1983 op onder andere de Atari's en de Commodore 64 begon met James Bond 007: een sidescrolling schietspel zonder enige poespas, geïnspireerd op de achtervolging cènes uit Diamonds Are Forever, Moonraker, For Your Eyes Only en The Spy Who Loved Me. Diverse games volgden dit voorbeeld, zoals A View to a Kill en The Living Daylights. Natuurlijk waren dat andere tijden, maar juist nu geldt dat een Bond-schietgame zich onmogelijk kan meten met de Call of Duty's van tegenwoordig.
Tegelijkertijd zou de nadruk op schieten eens mogen verdwijnen. James Bond is immers bepaald geen Rambo, terwijl het gros van de games je dat wel laat vermoeden. Nee, 007 heeft genoeg aan z'n vuisten en dienstpistool, mi chien af en toe aangevuld door een bescheiden machinegeweer. Verstand en subtiliteit (tot de situatie escaleert), dat zijn z'n wapens. Geen game wist die aanpak beter over te nemen dan James Bond 007 op de Game Boy, dat kort na Goldeneye 007 op de markt verscheen en sterke gelijkeni en vertoont met The Legend of Zelda: Link's Awakening. Een avonturenspel vol verkenningswerk, puzzels en af en toe een pittig gevecht.
Ik zie het wel zitten, een Bond-game volgens die opzet als downloadable game voor mobiele platforms en digitale distributie. Heren van Activision, lezen jullie mee? Laat James Bond toch eens op die manier terugkeren en niet als een 0013 in een dozijn-actieheld.