Zomergames: Halo: Combat Evolved | Gamer.nl

Zomergames: Halo: Combat Evolved | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

In een diepe vorm van trance staarde ik een jaar of tien geleden naar mijn beeldbuistelevisie, waarop de Master Chief zich snel herstelde van zijn landing op de ringwereld. Talloze vragen rondom de mysterieuze omgevingen schoten door mijn synapsen. Wat is dit voor een rare planeet? Wie heeft het gebouwd en met welk doel? Wie zijn de buitenaardse wezens die me aanvallen en waarom vallen ze ons eigenlijk aan?

Tegen de tijd dat mijn avontuur eindigde heb ik maar een paar antwoorden gekregen. Zo kwam ik erachter dat de ringwereld, genaamd Halo, een wapen is, gemaakt door het mysterieuze ras de Forerunners, dat wanneer het afgevuurd werd allesvernietigende gevolgen zou hebben. Hieruit ontstonden echter meer vragen, en ik moest en zou antwoorden krijgen. Mijn jacht naar nieuwe ontdekkingen en kennis rondom het Halo-universum was officieel geopend.

De jacht

Na een korte pauze speelde ik Halo: Combat Evolved in de zomer van 2002 voor de tweede keer en het jaar daarop nogmaals. Mijn kennis van het Halo-universum bleef echter op hetzelfde niveau hangen, tot ik achter het bestaan van Halo-boeken kwam. Ik kon het niet laten om ze stuk voor stuk te verslinden. Kennis over het mysterie van de ringwereld en de achtergrond rondom de Spartan-supersoldaten werd me in het geheugen gegrift. Langzaam maar zeker begon het voorheen nog zo lege, droge kennisglas zich te vullen.

De ontdekking van de boeken had echter een onvoorzien gevolg. Het betekende voor mij de strop om de nek van het Halo: CE-verhaal. Na het bijbehorende boek (Halo: The Flood) gelezen te hebben, leek het mysterie van Halo: CE opgelost. De ervaring van het spelen van de game liet niets meer aan de verbeelding over, wat het gevoel van verwondering tegen de zomer van 2004 vrijwel helemaal teniet had gedaan.

Halo 2

Gelukkig had ik iets om naar uit te kijken. Een nieuw hoofdstuk in de saga van de Master Chief en zijn mi ie om de mensheid te redden, zag het licht in de vorm van een direct vervolg. Een nieuwe hoop tot het opnieuw aanwakkeren van mijn liefde voor het Halo-universum, wat zich in de tu entijd steeds verder uitbreidde met andere boeken en stripboeken. In november 2004 was het zover, Halo 2 kwam uit. Op de dag van release stond ik ’s ochtends vroeg al in de rij om mijn exemplaar te bemachtigen.

Het tweede deel in de serie voegde een hoop vragen toe om mijn Halo-kennis mee uit te breiden. Onder andere hoe het politieke stelsel waaronder de Covenant, de gemeenschappelijke noemer voor een verzameling buitenaardse wezens, fungeerde en hoe deze tot stand kwam. Of wat de ‘Gravemind’ precies was, en hoe het zijn controle over de parasietachtige vijand de Flood uitoefende. Ondanks het einde van Halo 2, dat op zijn minst een traumatische ervaring te noemen was, kreeg ik dankzij de opnieuw aangewakkerde intere e weer de drang om een oude bekende op te zoeken.

Alleen in de zomer

Het spelen van Halo: Combat Evolved werd weer een betekenisvolle ervaring. Dit kwam vooral door Halo 2, dat blijkbaar voldoende was om de traditie voort te zetten, iets waar Halo 3, ODST en Reach geen verandering in konden brengen. Sindsdien heb ik Halo: Combat Evolved elke zomer opnieuw uitgespeeld. Waarom ik me alleen in zomers op Halo: CE stort is een kwestie van een overdosis aan vrije tijd en relatief weinig goede releases.

De lege zomers geven mij tegenwoordig genoeg tijd om mijn zogeheten ‘pile of shame’ af te werken, oftewel games waar ik nog niet aan toegekomen ben. Zes tot tien jaar terug was dit een ander verhaal. Zonder inkomen was er geen ‘pile of shame’ en vroeg ik me zomer na zomer af waarom ik niet terugging naar die ene game die me zoveel mooie ervaringen had gegeven. Op een gegeven moment stelde ik mezelf die vraag niet eens meer. Sindsdien is het een traditie geworden en verbind ik het woord ‘zomer’ altijd aan een speelse ie Halo: CE. Zelfs met een redelijk hoge stapel der schaamte die elke keer als ik erlangs loop hoger wordt, maak ik er elk jaar weer tijd voor.

Reünie

Dit jaar zou ik eigenlijk moeten wachten tot 15 november, wanneer ik de duik in het verleden opnieuw kan maken met Halo: Combat Evolved Anniversary. Voor mij staat het spel garant voor een hoop kippenvelmomenten en mooie nieuwe herinneringen waar ik ook over tien jaar nog een blik op kan werpen. Wie weet, met een klein beetje geluk kan ik me weer overgeven aan die trance en als vanouds met mijn medesoldaten de mysterieuze ringwereld ontdekken. Of ik het volhoud tot die tijd Halo: CE niet op te pakken, betwijfel ik.


Gamer.nl zomermodus: Dit artikel valt onder de Gamer.nl zomermodus. In de zomer komen er minder games uit. Om toch intere ante content te bieden, hebben we elke werkdag een andere rubriek op Gamer.nl. Elke maandag: de zomergame, een game die een Gamer.nl-redactielid er elke zomer weer bijpakt.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou