Pretparkknokkels, wie kent ze niet? Daar zit je dan in je wagentje op rails, hoog boven de mensen, met voor je neus een steile afdaling en een drietal loopings in de rails. Handen stevig om een veiligheid tang geknepen met witte knokkels tot gevolg. Je bent vrijwillig ingestapt, maar wil je dit echt?
Die sensatie, ‘die knoop in je maag’, zocht de Schotse gameontwikkelaar Chris Sawyer toen hij met RollerCoaster Tycoon aan de slag ging. Hij had in 1994 naamgemaakt met het Windows-spel Transport Tycoon, een ‘busine simulator’ waarbij je een groot transportbedrijf runt. Het succes smaakte naar meer, maar moest Sawyer nu wéér met een transportsimulator komen? Er moest duidelijk nog iets bij, een ingrediënt dat het bouwen en managen spannender zou maken, en dat van brave en anonieme pa agiers opgewonden mensen zou maken.
Treintjes
De oplo ing lag in de wereld van pretparken. Achtbanen zijn ook maar rails met treintjes, moet Sawyer hebben gedacht, alleen dan gevuld met pa agiers, die in hun broek pi en van de angst en pret. Hij had al een engine gebouwd (waarvan hij dacht dat er een nieuwe Transport Tycoon uit zou komen) die alle patronen van een complexe speelwereld aan konden sturen, maar veranderde op een dag het thema in pretparken en de gamenaam in…White Knuckles.
Lang zou die naam niet bestaan. In april 1999 kwam er ‘RollerCoaster Tycoon’ op de doosjes te staan. Een goede keuze: het spel draait meer om het bouwen en managen van een pretpark dan om de sensatie van een dodemansrit. Dat had gameuitgever MicroProse goed gezien. Sawyer voelde op zijn beurt goed aan dat het voor gamers stukken spannender is een achtbaan te ontwerpen dan een monorail vorm te geven. Dat blijkt ook uit de reacties van de spelers, vijftien jaar na het verschijnen van de game.
Aarzeling
“Dat gevoel dat ik kreeg als mijn achtbaan klaar was en de gasten er zonder aarzelen inliepen is onvergetelijk”, schrijft Arjan de Wit aan Gamer.nl. “En hoe langer de wachtrij, hoe gemotiveerder ik was om er nog een te bouwen, en dan ieder half uur even te kijken hoeveel gasten mijn achtbanen al hadden."
De Wit kan zich het spel nog levendig voor de geest halen. Hij was 11 jaar oud maar volledig verslingerd aan het spel. Net als Nick Drie en, die zelfs de demo van ‘RTC’ ‘op alle mogelijke manieren grijs speelde’. “Ik had net mijn eerste PC gekregen, van mijn broer, een Pentium 2 of 3: echt een luxe voor een ventje van negen jaartjes jong. Ik speelde lang alleen maar de demo, ik weet nog dat ik mijn wekker om vijf uur zette om voor school nog even te spelen. Je kon eigenlijk maar één level spelen (Forest Frontiers), maar ik vond het geweldig en heb die demo – die na 30 minuten automatisch afsloot – echt uren en uren gespeeld!”
Verra ing
Ze zijn gerust niet de enigen geweest: er zijn van drie delen RollerCoaster Tycoon zo’n negen miljoen exemplaren verkocht. Die eerste generatie spelers werd opgevolgd door een nieuwe, zegt gamejournalist Lars Cornelis. Hij zette recent zijn tanden in de eerste RollerCoaster Tycoon en alle uitbreidingen, en was positief verrast. “Het spel is door de jaren heen opvallend fris gebleven. De graphics zijn grappig genoeg totaal niet verouderd – waarschijnlijk omdat ze al niet hip waren toen het spel uitkwam. Verder speelt het heerlijk en is het super compleet. Echt, het verbaast je wat je allemaal in je park kunt tweaken. In veel moderne mobiele games kun je huisjes upgraden, maar kun je ze ook draaien? En: alles heeft effect, of je nu een looping in een achtbaan bouwt of ergens een eettentje neerzet.”
Het tweaken maakt dat je de levels in RollerCoaster Tycoon eindeloos opnieuw kunt spelen. Arjan de Wit ging anders spelen naarmate hij ouder werd, maar had elke keer evenveel lol. “Ik merkte dat ik door de jaren steeds meer structuur in mijn park aan ging brengen. In het begin was ik niet erg creatief en dumpte ik overal maar bankjes en prullenbakken. Maar toen ik ouder werd kreeg elk pad in mijn park een eigen schoonmaker toegewezen, zodat ik zeker wist dat ieder pad schoon bleef.”
Multiplayer
Na het eerste deel verschenen nog deel twee en drie, en recent ook een mobiele game, RollerCoaster Tycoon 4 Mobile. Maar of de fans daarop zitten te wachten, achtbanen maken op een klein schermpje? De reviewscores zijn laag, terwijl de oude games nog steeds worden verkocht. En waarom? De redenen zullen per speler verschillen. Voor Nick Drie en, de jongen van de grijsgespeelde demo, is één charme van het eerste deel in elk geval niet te overtreffen. “RollerCoaster Tycoon is leuker met zijn tweeën, zegt Nick. Hoewel er geen multiplayer-modus was, kon je volgens Nick op de PC prima met meerdere spelers uit de voeten. “Bij de release kocht mijn broer het volledige spel. We speelden toen altijd samen oftewel: hij een attractie, ik een attractie. Zo bouwden we ons pretpark op. De goeie ouwe tijd!”