Wii Play Together Event | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Door Yarno Ritzen en Ronn Perdok

Hetevenement begon eigenlijk al met de busreis vanuit Amsterdam en Utrechtrichting België. Nintendo had een aantal DS Lites mee aan boord genomenmet daarin béta's van games die nog dit jaar voor de DS uit moetenkomen. Dit waren dezelfde exemplaren welke ook getoond werden op de E3,alleen kreeg de aanwezige pers nu aanzienlijk meer tijd om elke gameaan de tand te voelen. Dit keer geen lange wachtrijen en briesendgehijg in de nek. Nu was het gewoon onderling uitwi elen van handheldsgeblazen. Natuurlijk werd de ene game meer gespeeld dan de ander en washet alsnog lastig om elke game uitgebreid te spelen, maar we hadden inieder geval alvast iets nuttigs te doen voor onderweg. Een aantal korteimpre ies van de aanwezige games:

Star Fox: Command

Eigenlijk gaat er sinds de SNES geen Nintendo-console voorbij zondereen Star Fox-game. Met Star Fox: A ault op de GameCube stelde defranchise nogal teleur, dus is het aan deze nieuwe telg om onsvertrouwen in de reeks te herstellen. Of dat gaat lukken is nog steedsniet zo goed te zeggen, aangezien de enkele gespeelde mi ies welaardig waren maar ook niet meer dan dat. De sfeer was er nog niet echten de gameplay voelde eigenlijk te droog aan.

Je vliegt in deze game vrij rond ala Rogue Squadron en valtvoornamelijk vijanden in de lucht aan. De game wordt bijna volledig viahet touchscreen bediend. Dit zorgt ervoor dat je rond kunt vliegenalsof je speelt met een analoge stick, hoewel je de specifieke feeldaarvan nooit exact zult kunnen simuleren. Een volledig nieuw elementis de tactische kaart. Tijdens elke mi ie heb je een aantal beurten omje troepen te verplaatsen, terwijl de vijand hetzelfde doet. Vaak komthet erop neer dat je de vijanden moet onderscheppen, waarna er eenwelbekend luchtgevecht volgt. Dit is een intere ant concept wathopelijk goed uitgewerkt gaat worden voor de final versie.

Big Brain Academy

Deze game is inmiddels al in de winkels verschenen en was dus niet échtnieuw meer. Dit spel is op hetzelfde principe als Brain Traininggebaseerd. Je voert een aantal oefeningen uit om de toestand van jehersenen te achterhalen. Bij deze game zijn de oefeningen meer grafischweergegeven en voelen ze vaak wat meer aan als spelletjes vergelekenmet Brain Training. Dit lijkt dus zeker een leuk alternatief voor hetpopulaire Brain Training te zijn.

Pokémon Mystery Dungeon: Blue Rescue TeamEen hele mond vol voor een nieuw Pokémon-concept. In deze gamespeel je niet als mens, maar als Pokémon. Voordat je begint worden jeeen aantal vragen gesteld die vervolgens je persoonlijkheid en dus debijpa ende Pokémon bepalen. Samen met een andere Pokémon vorm je eenteam die andere Pokémon in nood helpt. Je trekt als team vaak dungeonsin die random gegenereerd worden, uit meerdere verdiepingen bestaan envolgestopt zijn met vijandige Pokémon. Vijanden bewegen alleen wanneerjij ook beweegt en dat brengt dus een tactisch element met zich meeomdat je zo vijanden op een bepaalde manier moet benaderen met allevaardigheden die je als Pokémon bezit. Het is dus een andere insteek opde welbekende Pokémon-formule die behoorlijk goed werkt. Hopelijkworden de dungeons echter nog wel wat intere anter ingericht, want diewaren tot nog toe een beetje kaal.Tenchu: Dark SecretDit is naast Splinter Cell: Chaos Theory de eerste serieuze pogingtot stealth op de DS. In tegenstelling tot de game van Ubisoft, isTenchu echter een stuk beter geslaagd. De game maakt gebruik van eentop-down view, wat goed werkt op een handheld. Zeker wanneer hetonderste scherm gebruikt wordt als ondersteuning in de vorm van een mapmet daarop ook nabije vijanden weergegeven. Je kunt kiezen uit tweekarakters en hebt de beschikking over verschillende voorwerpen omvijanden mee uit te schakelen. Ik had wel wat twijfels bij de AI, wanthet werd je vaak wel erg gemakkelijk gemaakt wat het sneaken betreft.Zelfs als je ontdekt wordt kun je nog behoorlijk simpel wegkomen en devijanden direct bevechten leverde ook nog niet veel problemen op. Ookzitten er niet zoveel moves in als in andere Tenchu-games, ofstealth-games over het algemeen.Mario Hoops 3-on-3Dit was samen met Zelda: PH, Elite Beat Agents en Yoshi's Island 2 de beste DS-gamedie op het event aanwezig was. De naam van de game verklapt eigenlijkal waar het om draait: je speelt potjes basketbal in twee teams vandrie karakters tegen elkaar. Hoewel de game grafisch veel indruk wistte maken, waren het eigenlijk de controls die de game vooral op lietenvallen. Je loopt rond met de D-pad, maar de rest van de controlsgebeuren via het touchscreen. Zo kun je via het touchscreen bepalenwaar je karakter de bal houdt, zodat je jezelf kunt weren tegenverdedigers. Door snel met de stylus in de richting van een medespelerte slepen, pa je de ball. Op dezelfde manier vuur je ook schoten afop de basket en voer je dunks uit. Ook verdedigend gebruik je hettouchscreen om te springen of de bal af te pakken. De controls werkenontzettend intuïtief en zorgen voor een erg vernieuwend potjebasketbal. Dit alles wordt versterkt door het vrolijke Mario-universum,wat ook betekent dat er minder strenge spelregels zijn en er om dezoveel tijd leuke wapens op het veld te vinden zijn. Elite Beat AgentsDeze game verscheen vorig jaar al in Japan onder de naam O u!Tatakae! Ouendan!. Elite Beat Agents slaat op de organisatie waarvoorjij speelt. Deze organisatie probeert persoonlijke problemen van mensenop te lo en door er drie stoere agenten op af te sturen. Zij helpen demensen via swingende dans en zang. Hierdoor weten de slachtoffers hunobstakels te overwinnen en komen ze tot een oplo ing voor hunprobleem.

Klinkt typisch Japans? Dat is het ook. Dit zie je ook terug in deverhaallijnen, de muziek en de humor die volop aanwezig is. Ergens doetde game qua uitstraling denken aan Phoenix Wright, maar dan echtover-the-top. Het spel speelt als een ritmische actiegame ala DonkeyKonga of Dance Dance Revolution, alleen nu via het touchscreen. De gameis behoorlijk pittig en vergt veel van je timing en reactiesnelheid.Een erg leuke en unieke ervaring wat een veelbelovende game oplevertdie echter niet iedereen zal aanspreken.

The Legend of Zelda: Phantom Hourgla Dit was niet geheel onverwacht de meest bezette DS-game. Het wasdan ook een hele kunst om de game in handen te krijgen en er zelf meete spelen. Ondergetekende is het eerlijkheidshalve dan ook niet geluktom deze game erg uitgebreid te spelen. Gelukkig levert meekijken enrondvragen naar impre ies ook de nodige informatie op. Deze game wordtvolledig via het touchscreen bestuurd, inclusief het rondlopen en slaanmet je zwaard. Feitelijk speel je niet met Link, maar met de fee Navidie Link de weg wijst. Hierdoor voelt de game in de korte speelse iesniet aan als een echte Zelda-game, hoewel dat grotendeels gewenning zalzijn.

Gelukkig voelden de controls op zichzelf wel goed aan en was de gamesnel op te pakken. Deze game maakte van alle games op het evenement hetmeeste gebruik van alle functies van de DS, zonder dat het echtopgeplakt aanvoelt. Ook grafisch liet de game een erg goede indrukachter. Dat valt zeker te prijzen en de game lijkt op weg te zijn oméén van de betere games voor de handheld te worden. We hopen wel dat deuiteindelijke game wat grootschaliger en epischer aan zal voelen, wantdat kwam deze demo nog een beetje tekort.

Yoshi's Island 2Yoshi's Island: Super Mario World 2 wordt nog steeds beschouwd alséén van de beste platformgames ooit gemaakt. De game kent nog steedseen ongekende combinatie van gameplay, visuele presentatie, sfeer encontrols. Nintendo op z'n best dus. Het zal dus een hele klus worden omdie kla ieker qua kwaliteit te benaderen met een vervolg. Toch durftNintendo het aan op de Nintendo DS met Yoshi's Island 2.

De game heeft dezelfde wonderschone grafische stijl als z'n voorganger,hoewel alles dit keer wel wat 'cleaner' en minder grof overkomt. Ditzal ook te maken hebben met het kleinere scherm van de DS ten opzichtevan de tv-beelden van de SNES. Qua animatie is er vooruitgang geboekt.We hebben Yoshi nog nooit eerder zo soepel zien bewegen. Hetleveldesign doet sterk terugdenken aan de oorspronkelijke game met veelterugkerende elementen. Nieuw zijn de andere baby's die Yoshi op zijnrug mee kan nemen. Zo zorgt de prinses voor een paraplu en Donkey Kongkan klimmen. Al met al een erg veelbelovende game die hopelijk zalleiden tot een nieuwe kla ieker binnen het platform-genre.

Clubhouse Games en Sudoku GridmasterClubhouse Games en Sudoku Gridmaster zijn mooie aanvullingen op deTouch Generations line-up van Nintendo. Ofwel, de zogenaamde non-gamesvoor de Nintendo DS. Clubhouse Games is een compilatie van een hoopkla ieke spelen die je vaak in de kroeg of een café tegen elkaarspeelt. Darten, allerhande kaartspelen, het zit er allemaal in. Vooraleen game die in multiplayer het nodige vertier biedt. Sudoku Gridmasterspreekt eigenlijk voorzich en is volledig toegespitst op dieverslavende en momenteel erg populaire puzzelspel. De Nintendo DS isnatuurlijk ideaal voor dit soort titels.Mario vs. Donkey Kong 2: March of the MinisOp de GBA was Mario vs. Donkey Kong al een behoorlijk geslaagdepuzzelgame en een mooie spirituele opvolger van de kla ieke DonkeyKong arcadegame. In dit nieuwe deel speel je niet langer als Mario,maar als de Mini Mario-robots welke hij in de vorige game nog moestredden. Deze Mini-Mario's moet je via het touchscreen door allerleiomgevingen vol met obstakels zien te leiden. Een beetje hetLemmings-idee, alleen dan net even anders. Nog leuker is het feit datje zelf levels kunt maken met de level editor en deze uit kunt wi elenvia Nintendo WiFi Connection. Dit is zeker een veelbelovende enoriginele game die best wel eens een hit zou kunnen worden op hetonline-netwerk van Nintendo.Pokémon Ranger: The Road to Diamond and PearlPokémon Ranger heeft dezelfde basisopzet als de kla ieke PokémonRPG's, alleen ligt de focus nu meer op directe actie. De game begintals elke Pokémon-game als een RPG waarbij je met mensen kunt praten, deomgeving kunt verkennen en opdrachten moet uitvoeren. Vooral nieuw isde manier waarop je Pokémon bevecht. Dit gebeurt namelijk nu volledigvia het touchscreen. Je kunt lijnen tekenen op het touchscreen en vaakmoet je de Pokémon omcirkelen en dit vol blijven houden om ze tevangen. Natuurlijk vechten de Pokémon terug en moet je vermijden dat jelijnen vernietigd worden. Heb je eenmaal één of meer Pokémon in jebezit, dan kun je hun gebruiken als ondersteuning in de gevechten. Zokunnen ze de eigenschappen van je getekende lijnen aanpa en, of juistde vijandige Pokémon op negatieve wijze beïnvloeden. Een leuk conceptwat prima kan uitgroeien tot een volwaardige actie-RPG. Event en Wii-gamesDie Nintendo DS is natuurlijk leuk en aardig, en de spellen dieerop te spelen zijn, vaak ook leuk, maar dat is toch niet dereden waarom we afgereisd waren naar onze Zuiderburen. Het gingnatuurlijk om de introductie van de Wii in de Benelux. Dát iswaar de pers op zat te wachten, want vooral na de afgelopen E3 staatmenig journalist te popelen om de Wii-mote in zijn handen te nemen ener lekker mee aan de slag te gaan. Dus toen we in Vilvoordeaankwamen, sloegen we in eerste instantie de gehele ruimte metDS-games over en liepen direct door naar Nintendo's nieuwe pareltje.

    Het eerste wat opvalt is dat de Wii écht klein is.Ondergetekende had verwacht dat de console ongeveer zo groot zou zijnals de kleinere versie van de PlayStation 2, maar het lijkt eigenlijkmeer op een groot uitgevallen Nintendo DS. De Wii is wel een stukjedikker dan de Slimline van de PS2, maar qua oppervlakte is de Wii kleiner. Ook ziet het geheel er erg stijlvoluit, vooral wanneer de controllers naast de console liggen. Op hetWii Play Together event waren drie verschillende controllers tebezichtigen. Het betrof hier de Wii-mote, de Nunchuk en de Cla iccontroller. Ook was er nog een Work-In-Progre van de Wii-lightgun,waarbij de Wii-mote voor in de shell van een geweer wordt gestopt. Op deze manierkrijg je een soort NES-lightgun, waarbij iedereen natuurlijk meteen denkt aanDuckhunt.

Wii-ShootingDe eerste game die we speelden was Wii-Shooting. In dit spel moetje met behulp van de Wii-mote op doelwitten schieten. Het spel i impel, snel en leuk om met zijn tweeën te spelen. Ook komen dekla ieke eenden (helaas zonder de hond) uit Duckhunt terug, die ookin Wii-Shooting het doelwit van jouw welgemikte schoten vormen. Bijdeze game viel al direct op hoe gevoelig de controller van de Wii is.Het werkte het beste om de remote ter hoogte van je heup te houden,en van daaruit de controller een heel klein beetje te bewegen. Eenbeetje trillende hand zorgde al voor een trillend kruis op hetscherm, dus je kunt nagaan hoe nauwkeurig je pols- of armbewegingen vertaald kunnen worden. Het richten is eigenlijk praktisch hetzelfde als het wijzen met een laserpointer op een scherm. Uitzonderlijk snel en intuïtief dus. Dit geeft goede hoop voor shooters. Je moet er wel op letten dat je de controller binnen het bereik van de sensorbar blijft richten om signaal te behouden. Dat houdt in principe in dat je de controller niet compleet van de tv af moet wenden. Na een keer of twee hadden we deze game echter wel gezien,omdat er maar vier rondes beschikbaar waren. Wii-GolfDe volgende game die op het programma stond, was een Golf-game. Weverwachtten al geen 18 holes, maar dat wat ons te wachten stond, waswel héél kort. Een paar keer putten en één keer eentee-off. Desalniettemin waren de paar keren dat we de club, oftewel deWii-mote, mochten vasthouden, erg leuk. Op de één ofandere manier ga je automatisch zo staan als een echte golfer,wanneer je de controller in je handen neemt.  Dit spel, of eigenlijkminigame, was meteen een stuk moeilijker om te spelen dan Shooting. Na een paarkeer oefenen werd er echter een schitterende hole-in-one geslagen. Decontroller reageerde ook hier weer op elke beweging, die hier alleenuit naar achteren en voren swingen bestond. Daarom was het aannemen van een golf-houding ook wel verstandig, omdat zo de controllerbewegingen logischer vertaald werden. De hardheid waarmee je zwaait, beïnvloedt hoe hard je daadwerkelijk het balletjeslaat. Ook hier merkte je weer de gevoeligheid van de controller. Je moest niet te hard of te snel zwaaien, anders sloeg je de bal al snel te ver. WarioWare Smooth MovesEen groot succes op de Nintendo DS en GBA was de WarioWare-reeks. Indeze games moet je supersnel hele kleine opdrachtjes ten uitvoerbrengen. Denk hierbij aan een schoolbord schoonvegen, een wc-rolafrollen en een snor op een mannetje tekenen. Dit spel was een beetjeabsurd, heel snel, maar vooral verschrikkelijk leuk. Nintendo moet gedacht hebben: waarom brengen we dit ook niet naar de Wii? En zowerd WarioWare Smooth Moves geboren. De game kent precies hetzelfdeprincipe als Touched!; erg veel korte, absurde en leuke spelletjes.Hieruit bleek hoe divers de Wii-mote gebruikt kan worden. Decontroller werd onder andere gebruikt als stuur, vlieggenmepper, luchtpomp, sleutel, braadpan, en potlood. Het betrof grotendeels bewegingen waarbij het driedimensionale karakter van de controller gedemonstreerd werd. Een extra dimensie ten opzichte van vorige Wario Ware-titels en hopelijk ook intere ant voor meer reguliere games. Bij aanvang van elk spelletje werd er een schermpje getoond waarin stond hoe de Wii-mote vastgepakt moest worden (en dat zijn er veel). Daarna drie secondeneen spelletje, waarna het volgende schermpje alweer getoond werd. Ergdivers, erg snel en heel leuk. Helaas was het aantal beschikbareminigames redelijk klein, waardoor je dit na een paar keer ook welgezien had.Wii-OrchestraAltijd al de de dirigent van een enormorkest willen zijn? Met Wii-Orchestra kan dat. In deze game neem jij hetstokje, of in dit geval de Wii-mote, ter hande en mag je lekker heenen weer zwaaien. Het spel is redelijk moeilijk, vooral omdat debewegingen van een gemiddelde dirigent niet bij ons bekend zijn. Wezwaaiden daarom maar wat met de controller en probeerden zo van allesuit. Zo speelde ons orkest een supersnelle versie van Carmen, éénvan de twee kla ieke stukken waar uit gekozen kon worden. Ook was ernog de theme van Zelda, dat we gedurende de dag op tientallenverschillende manieren door de ruimte hoorden klinken. Feitelijk is het de bedoeling dat je met de Wii-mote de muzikanten aanwijst die moeten spelen en door te zwaaien bepaal je het tempo. Een leuk concept wat tot een aardige game uitgewerkt kan worden mits er genoeg nummers beschikbaar zijn.Wii-BaseballEen sport die in Nederland iets minderpopulariteit geniet is baseball, oftewel honkbal. Ondanks datNederland toch echt tot de wereldtop behoort, blijven voetbal,wielrennen en tennis populairder bij het volk. Baseball stond echtergewoon op het programma bij Wii Play Together. Tien pitches lagen opons te wachten. Met de knuppel, oftewel weer de Wii-mote, stevig inde hand, liepen we naar de plaat. Twee homeruns, verder kwamen weniet met tien perfect gegooide pitches. Bij deze game bleek eens temeer hoe goed de controller reageert op de bewegingen van degebruiker. Zonder de Wii-mote op de sensorbar te richten, bewogen wehem een klein beetje hoger of lager. Op dat moment bewoog ook de slagman ophet scherm zijn knuppel iets omhoog of omlaag. Ook de hardheid waarmee geslagenwerd, kwam duidelijk terug op het scherm, evenals de kanteling van de knuppel. Op die manier was de balheel goed te richten, vooral wanneer je eindelijk door had hoe jemoest timen om de bal te raken. Ook deze game was dus weer leuk enspeciaal om te doen, maar omdat er maar tien pitches beschikbaarwaren, liepen we al snel weer door naar de volgende, en laatste game. Wii-TennisHet leukste spel dat weuiteindelijk gespeeld hebben tijdens dit event, was toch welWii-Tennis. Zoals de naam al doet vermoeden, mag je je met eenWii-mote in de hand een ware Roger Federer voelen. De poppetjesrennen uit zichzelf de goede richting uit, het enige wat er gedaanhoeft te worden, is de bal op het juiste moment slaan. De tennisbalreageert heel goed op verschillende slagen. Denk hierbij bijvoorbeeldaan lobjes, sliceballs of simpelweg een keiharde opslag. Net als bijde overige spellen, is het in het begin vooral een kwestie van timing. Zodra je dit een beetje doorhebt, onstaan er leuke en spannenderallies. Ondanks dat de controller ook op kleine polsbewegingen reageert,en je dus eigenlijk niet als een debiel voor de tv hoeft te staan,doe je toch dit automatisch. Je staat als een ware Boris Becker voor hetscherm, met enorme uithalen en subtiele lobjes die je uiteindelijk deoverwinning moeten bezorgen. Het spel speelt lekker weg, is snel opte pakken en vooral met zijn tweeën is het erg leuk om te doen.ConclusieDe Wii is zonder twijfel eenvernieuwing in de industrie. Nog nooit is er een apparaat in de buurtgekomen van wat de Wii nu al laat zien. De spellen zijn makkelijk opte pakken, voor iedereen toegankelijk en ze zijn leuk, vooral met eengroepje mensen. Leuk is dat je totaal niet meer op de graphics let zodra je de controller opgepakt hebt. Deze zijn door de vernieuwende controls van ondergeschikt belang geworden. De controls zorgen hier voor de immersie, niet de audiovisuele presentatie. Helaas waren de games die we te zien en te spelen kregenmaar het topje van de ijsberg. Eigenlijk hadden we gehoopt op denieuwe Mario, Metroid, Red Steel of Zelda. Helaas voor ons was dit niet hetgeval, maar moesten we het doen met deze minigames. Desondanks warende games heel leuk om te spelen, en we hopen dan ook datontwikkelaars veel nieuwe concepten bedenken om het spelen leuk enorigineel te houden. De Wii zorgt voor een grote vernieuwing en verfri ing ingamesland, dus hou deze console zeker in de gaten!
Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou