Sonic & All-Stars Racing Transformed. F1 Race Stars. LittleBigPlanet Karting. Genoeg mogelijkheden om dit najaar aan je trekken te komen op het gebied van funracers. Of: kartracers, zoals het gehele subgenre enigszins onterecht genoemd wordt. Die term is er immers naar aanleiding van de grondlegger, Super Mario Kart. Zoals het vergeten fenomeen dat first-person shooters aanvankelijk ‘Doom clones’ genoemd werden. Vreemd, toch? Niet echt. Zeker als je bedenkt dat de Mario Kart-franchise de volledige The Legend of Zelda-reeks het nakijken geeft qua absolute verkoopcijfers. Niet voor niets bundelde Nintendo de GameCube, de DS, de Wii en recentelijk de 3DS elk ooit met de snelle Mario-spin-off.
Aan de populariteit zal niemand snel twijfelen, maar de kwaliteit van de serie is tanende. Er is altijd wel discussie geweest over de beste in de reeks, waarbij de SNES-, Nintendo 64- en DS-versies meestal op het erepodium belanden. Na Mario Kart Wii is het een beetje misgegaan. Vorig najaar bewees Mario Kart 7 allesbehalve met z’n tijd mee te gaan, getuige de compleet achterhaalde singleplayer-speelstand en de betrekkelijk beperkte online mogelijkheden. Het onderwater en in de lucht racen leek even een interessante toevoeging, maar voegt in de praktijk nauwelijks iets toe. Zeker inhoudelijk zou de concurrentie Mario Kart aan alle kanten voorbij kunnen sjezen.
Sega does what Nintendon’t
Toch heeft slechts één game daar van geprofiteerd. Sega liet Sumo Digital extra gas geven met Sonic & All-Stars Racing Transformed, nadat diens voorganger drie jaar geleden al aardige competitie bood voor Nintendo’s gevestigde tegenhanger. Typisch genoeg kopieerde de ontwikkelaar niet alleen het ‘te land, ter zee en in de lucht’-concept van Mario Kart, maar voerde het ook nog vele malen beter uit. Het resultaat: op wielen racen gaat strakker door een compleet nieuwe engine, scheren over de golven voelt precies zo spannend als het klinkt en het vliegen doet verlangen naar een nieuwe arcade game in de stijl van Afterburner. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de karrenvracht aan verwijzingen naar bekende en minder bekende namen uit de geschiedenis van Sega en de schier eindeloze hoeveelheid uitdagingen – die zowel leuk zijn om in je eentje als met vrienden aan te gaan.
Zoals Diddy Kong Racing er maanden na de release van Mario Kart 64 vandoor ging met de eer van meest indrukwekkende funracer op Nintendo’s 64-bitter, zo doet Sonic & All-Stars Racing Transformed dat met ingang van de laatste fase van de huidige generatie spelcomputers. Kanttekeningetje: in technisch opzicht laat de game het her en der afweten, gezien de omlaag duikende framerate tijdens splitscreen multiplayer-sessies. Zelfs de Wii U-versie, die technisch superieur zou moeten zijn aan de edities op de Xbox 360, PlayStation 3 en Vita, laat ons in dergelijke gevallen in de steek. Maar in creatief opzicht heeft de onvermijdelijke Wii U-Mario Kart een zware dobber aan Sega’s funracer.
Verliezers van de sterrenslag
De runner-up van het afgelopen funracerseizoen heeft zowaar gepoogd het subgenre te vernieuwen, maar strandt daardoor in z’n poging serieuze competitie te bieden voor Mario Kart. Codemasters’ F1 Race Stars gooide het ingeburgerde driften overboord ten faveure van een andere manier van boost opbouwen, die meer moet doen denken aan het KERS-systeem in de echte Formule 1. Dapper, maar het moeten vertragen voor bochten in plaats van er zijwaarts doorheen te kunnen schuiven, elimineert de flow van het ‘funracen’ en zelfs een stukje broodnodige toegankelijkheid. De ongeïnspireerde, veelal bubbelachtige power-ups zijn nog te vergeven, terwijl de variëteit aan originele alternatieve speltypes (waaronder één waarin bijgetankt moet worden) juist te prijzen is. Het geheel heeft echter slechts de herkenbaarheid van cartooneske Formule 1-coureurs en dito circuits als wankele poot om op te staan.
LittleBigPlanet Karting leek van begin af aan al een herhalingsoefening. United Front Games kwam tweeënhalf jaar geleden met ModNation Racers: een succesvolle Mario Kart-kloon met uitgebreide personage-, auto- en circuitbewerking als unique selling point, jammerlijk teniet gedaan door tergend lange laadtijden. Overgoten met een LittleBigPlanet-sausje wordt het geheel charmanter. Je hoeft ook iets minder lang te wachten om te kunnen racen. Jammer genoeg is het racen zelf in dit geval simpelweg niet erg spannend. Bovenzien zijn de mogelijkheden in de diverse editors drastisch teruggeschroefd, waardoor het spel niet eens het niveau van spirituele voorganger ModNation Racers overstijgt. Zonde, want het degradeert Sony’s nieuwste funracers tot een plekje in de achterhoede.
Reacties op: Welke funracers zijn Mario Kart gepasseerd?
Eddie_
Cryptical
-JK-
iTomas
zit om overigens deels in de briljante muziek van die game
Fudgewhizzle
Wacky Wheels op de PC vond ik wel een goed alternatief vroeger op Mario Kart. ;)
Teknootje
Daarnaast noemen ze een aantal kart racers van dit jaar die het net niet zijn geworden..
Reanimationist
RMV
Maar er was ook zon gave funracer op de N64 met allemaal disney chars… American Adventure ofzo en die vond ik ook helemaal de shizzle hahha… en natuurlijk Streetracer op de snes…
Teveel goede funracers imo waar ik me helemaal mee vermaakt heb en nog steeds vermaak
N.Frufo
Leatherhide
Heinster
Mijn top 10 "fun" racers:
1- Mario Kart 7:
Sturen voelt aan als met de DS, hectisch, veelzijdig en doet praktisch alles goed.
Enigste minpunt is dat je dit soort spellen niet makkelijk met meerdere kan spelen. Althans niet snel met vrienden omdat niet iedereen een 3DS heeft en Mario Kart 7. Dus je bent sneller tegen/met een vreemde aan het spelen, wat de ervaring minder sociaal maakt. Ook mis ik het oude turbo in de bochten systeem(eruit gesloopt door het irritante snaken natuurlijk).
De velden zijn de mooiste die ik ooit voor Mario Kart heb gezien en de gelaagdheid qua alternatieve routes is briljant. Het vlieg gedeelte is een leuke toevoeging wat ook het gevoel van grote banen versterkt. Het onderwater gebeuren is aardig, maar de besturing is nauwelijks anders.
De veelzijdigheid aan dingen die je "alleen" kan doen zoals battlemode met indrukwekkende banen, maakt het voor mij de beste een speler Mario Kart tot nu toe.
2- Mario Kart DS:
Na de GBA versie en Double Dash had ik er niet al teveel van verwacht… Maar hij voelde zelfs beter aan dan Super Mario Kart, die tot dat moment mij de beste één speler ervaring gaf…
Ook het idee van online leek me boeiend… Maar door het snaken werd mijn online avontuur beperkt tot een uur max.
Ik heb vooral genoten van Battle Mode tegen 7 andere tegenstanders en dit maakte het voor mij de beste Mario Kart tot dan toe… Alhoewel ik graag met vrienden dit had willen spelen… Maar de drempel om dit te doen is een stuk hoger dan 1 consol met 4 controllers.
3- Mario Kart 64:
Speciaal hiervoor een N64 (op afbetaling) gekocht met 4 controllers erbij… Mijn beste impuslieve aankoop ooit.
Alhoewel het spel alleen of met 1 vriend te spelen niet zo goed aanvoelde als Super Mario Kart, was het een feest met zijn 4-en… Ik heb echt honderden uren Blockfort, Double Deck en Luigi's Highway gespeelt.
Wraak nemen als bommetje was ook een leuk manier om nog even het laatste woord te hebben
4- Super Mario Kart:
Kreeg het spel niet in één week uitgespeelt(had hem gehuurd), dus later nog eens gehuurd en uiteindelijk gewoon gekocht…
Qua besturing met haarspeld bochten en met het veertje shortcuts proberen mee te pikken maakte het een echte uitdaging… Strakste besturing van alle delen… Ook Battle Mode helemaal grijs gespeelt.
5- Mario Kart DD:
De grote teleurstelling(voor mij)… Grafisch absoluut mooier dan Mario Kart 64 en met zijn 2-en op één kart kon echt heel grappig zijn…
Maar Battlemode was helemaal gesloopt door de minder boeiende battlemode banen alhoewel de bomtoevoeging grappig was. Helaas was de uitdaging minder(de moeilijkheidsgraad was bijna nihiel), geen geheime wegen en het stuurde minder strak.
6- Diddy Kong Racing:
In mijn ogen altijd zwaar overschat door de "veel" betere graphics en de indrukwekkende Boss Fights. Ook het adventure gevoel waarin je van alles kon ontdekken/unlocken was een prettige aanvulling zodat het meer een verhaal had dan Mario Kart. Enkel moet voor mij bij een funracer de nadruk liggen op "multiplayer" en ondanks dat ik hem zelf had en 4 controllers had, kon het op multiplayergebied in de verste verte niet zoveel plezier op brengen. Ook met zijn 2-en niet tournament te kunnen spelen zoals mij smk en mk64 brak het spel in herspeelbaarheid.
7- Sonic & Sega All-Stars Racing:
Boven liggen, uitgespeelt en wel "in mijn eentje" wat plezier aan beleeft… Enkel voelde het sturen niet zo scherp aan, alsof je niet echt aan de grond vast zit. De banen miste ook de scherpe bochten en de auto's voelen lomp aan.
Ik denk dat mijn grootste probleem het gebrek aan immersie was… De velden en karakters mengden voor mij gewoon niet lekker… Om de ene moment met Virtua Fighter karakters te spelen en vervolgens met Sonic. Ook de te verschillende supers die niet allemaal even effectief lijken te zijn zorgt voor een disbalans. Daarnaast de totaal andere sfeer per baan maakte het teveel een te rijk soepje van.
Ik heb het meermalen met anderen proberen te spelen, maar de multiplayer opties voelen gewoon niet zo lekker aan… Te grote open velden en minder kat en muis gevoel. Ook mis ik om met zijn 2-4 aan een tournament mee te doen.
Hij is zeker wel mooi gemaakt erg gedetailleerd en interessante shortcuts… Het is absoluut de mooiste funracer tot nu toe en ik kijk uit naar de volgende poging(die ik nog niet heb gekocht). Ik hoop oprecht dat deze doet wat sommige beweren. Er zit genoeg potentieel in deze franchise om er meer van te maken, maar meot de nieuwst nog een kans geven.
8- Speed Freaks:
Nooit echt goed aan toegekomen deze te spelen, maar zag er indrukwekkend uit in details en banen…
Ik heb relatief veel moeite gedaan in mijn retro periode deze te vinden, omdat deze indruk op me maakte in de ps1 periode…
9- Mario Kart Wii:
Het was allemaal te gimmicky met het stuur in je hand in de lucht houdend, met elke scheet kreeg je een turbo(dus enkel op turbo's gefocussed)… Het was nu helemaal teveel voor het hele gezin… De uitdaging was ook aardig pleitte.
Online was wel een absolute sprong vooruit en de 16 klassieke banen waren een goede zet.
Persoonlijk heb ik tot nu toe het meeste plezier gehad van Mario Kart 64… Veel met vrienden vele uren samen kunnen gamen(een keer bijna nieuwjaar gemist)… Maar met ouder worden(werk, gezin), heb je en je vrienden minder tijd. Technisch gezien geef ik mario kart 7 dan ook de voorkeur… Het zit gewoon goed in elkaar en je kan in je eentje battlemode doen tegen de computer ;).
10- Mario Kart GBA:
Net zo mooi als zijn Super Nintendo en goed in besturing als zijn voorganger, maar erg lastig multiplayer te doen, dus in het algemeen was het racen en time trial… Dus als je al Mario Kart op de N64 had, had deze geen meerwaarde.
Maar ook al heeft Mario Kart zich "voor mij" als beste bewezen, ik blijf wel andere proberen voor de afwisseling en hoe gaaf zou het zijn iets nog beters te kunnen spelen in dat genre?
MarSSteR
Fudgewhizzle
wokkel
droidfan
Wiepie
Paultergeist
Ezio Auditore da la la la
Good times.
Paultergeist
Vloetje