Dat de ene sporttitel in het ene continent religie is en in het andere irrelevant, ligt natuurlijk niet aan de kwaliteit van de games. Dat ligt aan de sportcultuur. Ironisch genoeg vinden wij football mi chien wel om dezelfde redenen saai als de Amerikanen voetbal ‘boring’ vinden: het is langdradig, bevat weinig actie en we zijn er zelf niet goed in.
Desondanks verdienen de sporten van onze westerburen een kans. Madden, NHL en MLB: The Show (onze NBA 2K-review vind je hier) zijn daarvoor het perfecte vehikel. Na een paar potjes snap je de regels, de dynamiek en de fun-factor en wie weet begrijp je na een aantal dagen zelfs al waar de ‘schoonheid’ van de sport zit.
American Football - Madden 15 & NCAA 14
Als totale leek is Madden waarschijnlijk het meest afschrikwekkend. Het uitzinnige publiek pompt je nog op de bal zover mogelijk weg te trappen tijdens de kick off, maar daarna wordt het lastiger. Of je nou aan het verdedigen of aanvallen bent, aan een play gaan altijd besli ingen vooraf die met pijlen en onbekende termen aangegeven worden. Als je vervolgens een besli ing gemaakt hebt lig je na twee seconden alweer op de grond. “Wat gebeurt hier?” vraag je je wanhopig af.
Die nadruk op tactiek is de grootste aantrekkingskracht van Madden en American Football, maar zorgt tegelijkertijd voor een hoge learning curve. En niet op een Mourinho-achtig ‘zet ik negen of tien verdedigers achter de bal’-niveau, maar als een schaakspel. Gelukkig bevat Madden 15 een uitstekende tutorial en een behulpzame interface. Als je aan het begin de tactische druk links laat liggen en simpelweg kiest tu en de drie voorgestelde plays, krijg je binnen een mum van tijd de dynamiek van de sport door. Je kunt al vrij snel van een potje Madden genieten als je vooraf bedenkt of je een kleine of grote afstand wilt overbruggen en voldoende varieert tu en pa en en rennen.
Omdat snelheid een belangrijke factor is in Madden 15 kan een gemiste tackle of opening in de verdediging van levensbelang zijn. Aan de andere kant kun je door een domme fout ook al je zojuist veroverde yards verliezen. Zoals het een echte sport betaamt zorgen verra ingen en details voor een gezonde dosis spanning, zelfs al kun je die spanning wel onder bedwang houden met een tactisch meesterbrein. Intere ant is overigens ook de NCAA-serie. Daarin speel je met de college football-teams die volgens een hoop Amerikanen veel meer spektakel brengen dan de NFL-teams. Helaas heeft EA Sports NCAA 15 geannuleerd vanwege juridische problemen.
IJshockey – NHL 15
IJshockey heeft een beetje het imago van een gewelddadige sport en het feit dat je in de NHL-games ook daadwerkelijk kunt vechten zal dat imago (geen?) goed doen. Hoe dan ook, de lol is er snel af als je je beste speler verliest omdat je zo graag een tegenstander in elkaar wilt ro en. IJshockey heeft bovendien veel meer om het lijf dan beukende schaatsers en dat merk je al na één potje.
Vooral het tempo en de flow maken de NHL-serie zo heerlijk aantrekkelijk. De actie gaat op en neer en het opzetten van een aanval is lekker direct. Daarnaast kun je als schaatsende speler gemakkelijk iemand uit balans brengen en heb je voldoende controle om in de kleine ruimte snelle en korte bewegingen met je stick te maken. Als fervent FIFA-speler voel je je eigenlijk vrij snel ‘thuis’, al zijn er tactisch natuurlijk wel een hoop andere nuances. Het spreekt echter voor zich dat je op zoekt moet naar de vrije man en ruimte moet vinden om een aanval succesvol af te ronden. NHL is echter al spectaculair genoeg zonder tactische inbreng.
Honkbal – MLB 2014: The Show
Vraag een Amerikaan wat er zo leuk is aan honkbal en hij zal het vaak genoeg niet eens over de sport zelf hebben. Honkbal is een excuus voor een gezellig zomers uitstapje met vrienden waar je lekker een biertje drinkt en een hotdog eet. Het is inderdaad zo dat een gemiddelde honkbalwedstrijd een veel vriendelijkere sfeer heeft dan een voetbalwedstrijd in de ArenA. Daar is als sportliefhebber natuurlijk niets mis mee, al heb je er als gamer vrij weinig aan.
Vanaf het eerste moment dat je klaar staat met je knuppel snap je echter waarom MLB: The Show zo gewaardeerd wordt: het speelt simpelweg heerlijk weg. Zelfs in het begin, wanneer slaan en gooien nog aanvoelen als gokken, geeft het voldoening om de bal een open ruimte in te slaan. Als je eenmaal over de fase heen bent dat je bij elke pitch gewoon de bal zover mogelijk weg wil slaan, en beseft wanneer wel en wanneer geen risico te nemen, wordt de game spannend – en belangrijker, een kwestie van fine e.
American Football en ijshockey hebben eveneens een aantal onbekende, ingewikkelde regels, maar honkbal spant wat dat betreft de kroon. Er is een enorm scala aan verschillende worpen, slagen, afkortingen en statistieken. Om niet overweldigd te worden is het dan ook verstandig rustig aan te beginnen en de game aan te pa en naar je beginnende speelstijl. Daar blinkt MLB: The Show gelukkig in uit, waardoor je jezelf genoeg tijd en ruimte kunt gunnen om alle details te snappen. De beste prestatie is dat de game, zelfs met zijn meest simpele besturing ysteem, nog steeds uitermate leuk blijft. Net als Madden en NHL verdient MLB: The Show het om een kans te krijgen.