The Elder Scrolls Online
De gigantische fantasy-wereld van The Elder Scrolls was altijd het decor van een eenzame reis. En dat was ook zoals de meeste fans dat wilden. De uitgestrekte landschappen van Dagerfall, Morrowind, Oblivion en Skyrim waren haast ‘Fantasy simulators’, zo’n beetje het dichtst bij een Star Trek Holodeck als de huidige technologie het toelaat. Toch was het idee van het delen van deze ervaring onweerstaanbaar. In elk geval volgens de ontwikkelaars van Zenimax, die in opdracht van uitgever Bethesda de landen van Tamriel open willen stellen voor honderden spelers tegelijk.
Waarom intere ant: De diepe wereld en geschiedenis van The Elder Scrolls, hoewel uiterst cliché, is ideaal voor een MMO. Avontuur achter elke rots! Grotten om te verkennen, monsters om te verslaan en vooral veel experimenteren met alle vaardigheden en wapens. Ja, het spel kent ‘cla es’, maar hier is veel mee te rommelen. Magiërs kunnen zware wapenrusting aantrekken en strijders mogen spreuken leren. Een groot deel van het spel draait om het verkennen van de wereld. En voor vechtersbazen is de hele provincie Cyrodiil een groot strijdperk waarin drie facties tegen elkaar kunnen strijden.
Grootste risico: Hoewel Zenimax het spel in 2013 wil uitbrengen, zou het ons helemaal niet verbazen als het wordt uitgesteld. En ook is nog niets duidelijk over het verdienmodel. Zou Zenimax het ouderwetse abonnementsysteem afstoffen? Of is het bedrijf verstandig en gaat TESO Free to Play? Wij hopen persoonlijk op een Guild Wars 2-model, waarbij we alleen betalen voor het spel en dan vrij rond kunnen rennen… Een abonnement lijkt ons in deze tijd een drempel die mainstream succes kan ondermijnen.
Wildstar
MMO’s (en games in het algemeen) nemen zichzelf nogal serieus. Grote drama’s en de strijd tegen übermonsters die de wereld willen vernietigen zijn zo alledaags dat ze ons niet eens meer opvallen. Fijn dus dat er een MMO in ontwikkeling is die wat luchtiger van aard is. Wat niet wil zeggen dat Wildstar een oppervlakkige of ‘kinderachtige’ titel is.
Spelers kiezen een profe ie die een geheel unieke ervaring moet bieden: verkenners ontdekken bijvoorbeeld vooral de geheimen van de planeet Nexus en haar inheemse diersoorten. Strijders zijn vooral bezig met het uitroeien van eerder genoemde soorten. En dat alles in een wereld waar behalve spanning en avontuur ook de nodige humor is te vinden.
Waarom intere ant: Het gevechtsysteem draait om interactie met de omgeving. Monsters richten hun aanvallen op een gebied (aangegeven met een gekleurd vlak) waar bijvoorbeeld gifwolken verschijnen of stekels uit de grond schieten. Spelers reageren daar op en gebruiken eigen ‘area of effect- aanvallen, die soms afhankelijk zijn van voorwerpen in de omgeving. Zo kunnen zij giftige paddenstoelen tegen de vijand gebruiken. De humor van Ratchet & Clank, dynamische gevechten en de mogelijkheid om verschillende ‘paden’ te bewandelen met een echt eigen speelstijl maken dit een intere ante titel. Combineer dat met een uitgebreid systeem van spelerhuizen waarin zowel het uiterlijk als de inrichting is aan te pa en en we hebben een boeiende sciencefictionwereld waarin we graag op avontuur willen.
Grootste risico: Er is nog niet veel bekend over de werkelijke gameplay. Er is sprake van ‘reageren op de omgeving’ waarbij ieder beroep op een andere manier vooruitgang boekt. Strijders verdienen ervaringspunten door monsters te doden, terwijl verkenners in hetzelfde gebied vooral ‘points of interest’ moeten vinden. Zouden die verschillende paden echt een unieke ervaring bieden? En zijn er ouderwetse ‘quests’ of gaat het questen dynamisch zoals in Guild Wars 2? Op papier klinkt het concept mooi, maar de vraag blijft of het spel echt iets nieuws biedt of gewoon ‘dood tien ratten’ in steeds een ander jasje is.
Everquest Next
Zonder EverQuest was het MMO-genre niet zo groot geworden als het nu is. Zonder EQ (zoals de fans het noemen) was er geen World of Warcraft, geen Lord of the Rings Online, geen Guild Wars 2 en geen erm... Everquest 2. EQ sloeg eind jaren negentig in als een bom en de ideeën van dat spel beïnvloeden de MMO’s van tegenwoordig nog steeds.
Toen Sony Online Entertainment aankondigde dat het met een nieuwe EQ-titel bezig was, waren wij dan ook enorm opgetogen. Dit waren immers de medegrondleggers van het genre!
Maar afgezien van enkele tekeningen (’concept art’) is het stil rondom de game. We weten nog steeds niet wat voor soort spel het word, waar het over gaat of welke structuren het heeft. Het enige wat we weten, is dat het spel anders wordt.
Waarom intere ant: John Smedley, directeur van Sony Online Entertainment, liet in december 2012 weten dat alle voorgaande ontwerpen voor EQ Next de vuilnisbak in zijn gegaan. Er ligt een totaal nieuw plan op tafel. En dat plan is volgens Smedley, behoorlijk ambitieus: “Wij willen geen WoW2 maken, of EQ2.5. Wij willen een spel maken dat de volgende generaties MMO’s definieert.” En als we even mogen speculeren: SOE bracht vorig jaar SOEmote uit als gratis toevoeging van EQ2. Hierin wordt de gezichtsuitdrukking van de speler door de webcam automatisch vertaald naar het gezicht van het spelerspersonage. Bij voicechat loopt de spraak van de speler synchroon met de lippen van dat personage. Deze techniek, waarin voicechat en personage-animatie samengaan, zou perfect werken in een console-MMO, waarin spelers eindelijk zonder toetsenbord vrij met elkaar kunnen communiceren binnen de fantasiewereld. Dit, gecombineerd met al eerdere statements dat SOE bezig is met een hardcore sandbox-MMO, doet ons watertanden.
Grootste risico: SOE heeft een nogal wat spellen uitgebracht die niet aan de verwachtingen voldeden: EQ2 werd overschaduwd door World of Warcraft en Star Wars Galaxies bleef een nichetitel ondanks de filmlicentie. Daar staat tegenover dat het bedrijf met Planetside 2 weer een heuse hit in handen heeft. Maar ja: The Matrix… Vanguard… Pirates of the Burning Sea… Met SOE kan het dus (helaas) alle kanten op gaan.
The Repopulation
In juli vorig jaar haalde The Repopulation het bescheiden Kickstarter doel van $50.000,-. Een schijntje voor het ontwikkelen van een MMO, maar blijkbaar weten de ontwikkelaars waar ze mee bezig zijn. Het spel is inmiddels een eind gevorderd, getuige de diverse video’s die de ontwikkelaars inmiddels hebben vrijgegeven. The Repopulation is een echte zandbak-MMO die veel inspiratie lijkt te halen uit Star Wars Galaxies (inmiddels ter ziele). Spelers kiezen geen vast beroep, maar bouwen hun eigen personage uit aan de hand van skillpoints en mogen zelf steden en huizen bouwen. Er zijn talloze dingen te doen, zowel voor vechters als meer vredelievend ingestelde gamers. En dit alles in een sciencefictionsetting waarin de spelers een planeet koloniseren.
Waarom intere ant: Het spel laat iedereen vrij om te doen wat hij of zij wil. Je kunt je aansluiten bij een van de twee ‘naties’ of zelf een natie stichten. Steden kunnen veroverd worden. En dus moeten spelers samen verdedigingslinies bouwen. Het spel biedt daarnaast ‘standaard’ quests en een systeem van dynamische events dat doet denken aan Rift en Guild Wars 2.
Grootste risico: MMO’s zijn geen hobby project. The Repopulation heeft een relatief klein team voor zo’n ambitieuze onderneming. Het balanceren van een skill-based sandbox met PvP is een behoorlijke kluif. Wij hopen dan ook vooral dat The Repopulation een solide lancering heeft. Want juist die eerste indruk is bij MMO’s heel belangrijk.
Age of Wulin
Wij geven het graag toe: we zijn ze zat. Allemaal. We kunnen ze niet meer luchten of zien. Zij eruit of wij eruit! We hebben het uiteraard over dwergen, elven en orcs. Waarom zijn RPG’s (offline en online) toch zo geobsedeerd door fantasy? Tolkien is zóóó 20ste eeuw! En er zijn zo veel andere settings om op avontuur in te gaan! Zoals China in de Middeleeuwen bijvoorbeeld. Nee, dit verzinnen we niet ter plekke. Age of Wulin is een free to play-MMO die zich afspeelt in de wereld van kungfu, geluksdraken, eervolle strijders en nobele bedelaars. Maar dat is niet waarom wij het spel nauwgezet volgen…
Age of Wulin heeft geen ‘cla es’. In plaats daarvan bouw je jouw personage zelf uit aan de hand van verwi elbare ‘beroepen’ die het midden houden tu en een ‘cla ’ en een ‘crafting skill’. Zo kun je als houthakker of jager aan materialen komen, maar ook als bedelaar geld verdienen. Daarnaast zijn er kungfuvaardigheden die volgens de ontwikkelaars voor dynamische gevechten zorgen. Het systeem is gebaseerd op ‘steen, papier, schaar’, wat betekent dat je reageert op de handelingen van de tegenstander en daar de juiste defensieve of offensieve vaardigheid op loslaat. Simpel gezegd: iemand die zijn gezicht beschermt met een ‘block’ kun je het beste een knietje geven…
Waarom intere ant: Het spel ziet er beeldschoon uit en belooft intere ant te zijn voor spelers die graag zelf dingen ontdekken. Zo bouw je relaties op met de computergestuurde personages (meer dan 20.000, volgens de website) en bepaalt hun houding ten opzichte van jou welke quests je ontdekt. PvP-fans kunnen zowel in kleine arena’s als in enorme veldslagen met meer dan 500 spelers knokken. En natuurlijk is de sfeer en setting verfri end.
Grootste risico: Er zijn heel wat vooroordelen over Aziatische MMO’s. Vele daarvan zijn terecht: veel grinden, weinig verhaal en de algehele vibe en flow is vaak niet op de Westerse smaak afgestemd. Age of Wulin belooft een andere aanpak, maar zien de potentiële spelers dat ook? Daarnaast is een uniek spelsysteem of een bijzondere setting geen garantie voor succes. Gamers zijn helaas vaak erg conservatief…