Vijf misverstanden over virtual reality | Gamer.nl

Vijf misverstanden over virtual reality | Gamer.nl

Met de lanceringen van de Rift, Vive en de binnenkort te verschijnen PlayStation VR, is het een goed moment om het eens te hebben over wat virtual reality is. En vooral wat het niet is. Er zijn nogal wat misverstanden over het nieuwe medium en we zetten er vijf voor je op een rij.

1. Virtual reality is nog niet klaar voor het grote publiek

Virtual reality is al een keer mislukt. In de jaren ’90 zou vr namelijk al hét nieuwe medium worden, maar ondanks een paar vr-games in arcadehallen stierf het een onelegante dood. Het is daarom niet gek om in eerste instantie sceptisch te zijn over de hernieuwde belofte dat vr nu wel doorbreekt. Er is echter een groot verschil tu en de jaren ’90 en nu: de technologie is inmiddels zo ver gevorderd dat het relatief eenvoudig is om hoogwaardige vr-headsets te maken. De systemen van vandaag verschillen net zo veel met de ondingen uit de vorige eeuw als een PS4 verschilt van een Atari VCS2600. Dankzij de smartphonerevolutie worden lichte beeldschermen met hoge resolutie ma aal geproduceerd. Computers zijn in staat om steroscopische 3D-beelden te produceren met een hoge framerate.

Minstens zo belangrijk is dat grote partijen deze technologische mogelijkheden nu zeer serieus nemen. Facebook, Valve en Sony zijn vastbesloten om vr groot te maken. Daarom wordt flink geïnvesteerd in software die bewijst dat vr bestaansrecht heeft. Grote namen als Capcom, Insomniac, Frontier en Crytec hebben hun eerste stappen al gezet. En vooral Oculus en Sony investeren in eigen producties die de kwaliteit en levensduur hebben die we van volwaardige games gewend zijn.

Nintendo gaf in de jaren '90 de onsuccesvolle Virtual Boy uit

2. Virtual reality is een gimmick

Hier en daar wordt vr al schamper met de Wii vergeleken: een leuke gimmick maar niet meer dan dat. Een vreemde vergelijking, vooral als je weet dat de Wii een van Nintendo’s grootste succe en was, die zowel de 360 als PS3 ver achter zich liet qua verkoopaantallen. Maar los daarvan is vr zeker meer dan een aardigheidje. Als het goed wordt gebruikt, voegt vr wel degelijk wat toe aan een spel. Dat er inderdaad ook games zijn die vr niet goed benutten (zoals de vele techdemo’s op Steam) wil niet zeggen dat vr niet goed benut kan worden.

Het meest eenvoudige voorbeeld is Project Cars, de bekende racesim. Wie dit spel achter een monitor speelt, rijdt in feite auto met zijn hoofd in een bankschroef en met geblindeerde zijruiten. En hoewel dat als spel zeker een aardige ervaring is, heeft het weinig te maken met de werkelijkheid. Als je echt op een circuit rijdt, kijk je mee met de bochten. Je ziet de auto’s naast je. Je schat de afstand tot je voorganger automatisch goed in. En vr geeft precies die ervaring. Autoracen met vr en een racestuur komt heel dicht bij het echte werk.

En dan is er nog de overdonderende ervaring dat je werkelijk ín de spelwereld bent. Horrorgames zijn een heel stuk enger als er werkelijk iets achter je kan staan. En monsters die in v heel dicht bij komen, zijn een stuk intimiderender dan wanneer je ze op een beeldscherm ziet. Vr voegt tastbaarheid, schaal en realisme toe aan games op manieren die je eigenlijk alleen kunt waarderen als je het hebt meegemaakt.

Resident Evil 7: nog enger in vr

3. Virtual reality faalt als Oculus/Vive/PSVR falen

Als je zo naar de huidige vr-markt kijkt, springen drie namen er uit: Oculus was het bedrijf dat vr weer nieuw leven inblies met de Rift kickstarter, Valve ontwikkelde de Vive die het door HTC liet bouwen en Sony maakt van vr een echt consoleproduct. Het medium is echter nu al te groot om enkel op de schouders van deze drie te staan. Niet alleen is Valve al druk in overleg met andere hardwarefabrikanten om die hun eigen SteamVR-systemen te laten produceren, maar vele andere bedrijven hebben inmiddels eigen brillen aangekondigd. En wie even naar China kijkt, ziet dat daar op dit moment al een heel arsenaal aan Rift- en Vive-klonen wordt geproduceerd.

De vr-markt is, door de voortrazende technologische ontwikkeling, steeds makkelijker om in te stappen. Het tijdperk van drie systemen is dan ook binnen een of twee jaar voorbij en het zou ons niet verbazen als je over niet al te lange tijd voor minder dan 200 euro een Rift-alike kunt oppikken bij je plaatselijke Aldi. De toestroom van vr-hardware is nog maar net op gang gekomen. En de ware strijd zal niet gaan om de best verkopende headset, maar om wie de beste software heeft.

Palmer Luckey van Oculus

4. De Oculus Rift kan geen room-scale spellen spelen

Dit is een hardnekkig geloof, dat mede voortkomt uit onduidelijke marketing door Oculus zelf. Maar het is, gelukkig voor Rift-bezitters, onwaar. Rift is volledig compatible met SteamVR, wat betekent dat je op de Rift alle spellen kunt spelen die je ook op de HTC Vive kunt doen. Nu is het wel zo dat je daar speciale bewegingscontrollers nodig hebt. Oculus brengt binnenkort zijn eigen Touch-controllers uit. Vive heeft al bewegingscontrollers in de doos zitten. Toch is het zelfs nu al mogelijk om met Rift-spellen als Budget Cuts of The Lab te spelen. Valve heeft zelf drivers beschikbaar gesteld waarmee je Hydra-controllers, Move-controllers of Leap Motion (waarmee je je handen in vr kunt zien) gebruikt om te spelen. Uit eigen ervaring kunnen we melden dat room scale op Rift prima werkt.

De Touch-controllers voor de Oculus Rift

5. Er zijn geen goede games voor virtual reality

Het is waar dat vr nog een heel jong medium is. Maar juist voor zo’n jong medium is het best indrukwekkend wat er al aan volledige games beschikbaar is. Dit alles is echter voor een vr-leek lastig te zien. De meeste vr-games zijn nieuwe IP’s, die hele andere dingen doen dan we van games gewend zijn. Wie groot is geworden met Playstation of Xbox zal bij het zien van de lijst beschikbare vr-titels achter zijn hoofd krabben en zich afvragen of die onbekende titels wel de moeite waard zijn. Onbekend maakt onbemind, wat de boer niet kent, etc.

Dit is echter een kwestie van tijd. Steeds meer grote uitgevers zien in dat vr toekomst heeft. En het zou ons niet verbazen als een aantal van de onbekende vr-IP’s van nu over een paar jaar net zulke gevestigde namen zijn als die we nu in de stal van EA en Activision aantreffen. Zo is de ruimtesim Elite Dangerous helemaal in vr speelbaar. Het eerder genoemde Project Cars komt ook pas werkelijk tot zijn recht met een vr-helm op. Maar ook oorspronkelijke vr-titels bieden meer dan een uurtje lol. The Climb van Crytec is een heel spannende klimsim. Damaged Core is een zeer goed gemaakte first-person shooter. En het indiepareltje The Esper Collection is een fascinerende en humoristische puzzelgame die duidelijk is geïnspireerd door Portal.

Toegegeven, er zijn nog geen honderden goede vr-games. Maar er zijn er wel tientallen, met meer op komst. Het idee dat vr-alleen bestaat uit een verzameling techdemo’s is echt achterhaald.

The Climb
Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou