Het leek erop dat Star Wars: The Old Republic zijn kans had verkeken. Na lang uitkijken naar de Star Wars-mmo van BioWare, bleek het eindresultaat vooral te zijn geïnspireerd door World of Warcraft. Je had wel het meeslepende Star Wars-verhaal zoals in voorgangers Knights of the Old Republic 1 en 2, maar je moest daarnaast ook nog eens honderden suffe missies afronden om op level te blijven.

Het duurde dan ook niet lang totdat de servers leegliepen en uitgever EA overstapte op een free-to-play-model. De kritiek op de starre beperkingen voor gratis spelers zorgden ervoor dat The Old Republic hierna al snel uit het zicht verdween. Totdat we na het zien van een zekere bioscoopfilm toch maar weer eens een kijkje namen.

BioWare bleek zich goed bewust van het voornaamste pluspunt van The Old Republic: het verhaal. De ontwikkelaar organiseerde daarom soms al speciale evenementen, waarbij spelers twaalf keer de gebruikelijke ervaringspunten ontvingen bij het spelen van verhaalmissies. Het zorgde ervoor dat spelers alle sidequests konden laten liggen, waardoor het spel ineens helemaal aanvoelde als een traditionele westerse rpg.

Dat bleek in goede smaak te vallen en in het najaar van 2015 heeft BioWare op basis hiervan de originele game volledig aangepast. Het is nu permanent mogelijk om level 50 te bereiken door alleen maar het verhaal van je klasse en de betreffende planeet te volgen, zonder ook maar een andere missie aan te raken. Of je nou betaalt of niet. Verhaalmissies worden daarom ook duidelijk in de game aangegeven met paarse iconen, terwijl andere quests wat naar de achtergrond zijn geschoven.

Met een weekendje doorhalen waren we al vrij snel level 43, slechts een paar levels onder de oude cap van 50. Dit constante levellen voelt nooit als werken, zoals in veel mmorpg's wel het geval kan zijn. Door onnodige elementen weg te snijden en het verhaal over te houden, legt The Old Republic de nadruk op zijn sterkste onderdeel. Er is immers ontzettend veel om op deze manier te beleven in de game: het origineel bevat in totaal acht verhalen voor verschillende klassen, die allemaal even groot aanvoelen als een solospel. Na level 50 gaat de game verder in enkele grote verhalen die voor alle klassen toegankelijk zijn.

Bij het wegsnijden van de mmo-klusjes, heeft BioWare het ook makkelijker gemaakt om de game op je eigen manier te spelen. Je bepaalt nu bijvoorbeeld zelf of een metgezel tankt, schade aanricht of geneest, in plaats van dat de game rollen toewijst aan ieder personage. Hierdoor heb je de vrijheid om mee te nemen wie je wil, waardoor je altijd op pad kunt met je favoriete personages.

De manier waarop je relaties met personages opbouwt is ook genuanceerd. Waar je punten won of verloor, bouw je nu invloed op. Zo bouw je alsnog een band op met je teamgenoten als je iets zegt dat ze niet aanstaat. Een kleine verandering, met grote gevolgen. Je gaat hierdoor namelijk veel minder je metgezellen naar de mond praten, waardoor je tijdens dialogen sneller zult zeggen wat je vindt.

We zien de bui overigens al hangen: hebben we eenmaal het einde van het verhaal bereikt, dan verandert The Old Republic geheid in een traditionele mmorpg. BioWare gebruikt zijn plot als lokkertje, om zo spelers te overtuigen om alsnog deze game te spelen.

Dat is meer dan schappelijk. Zodra we het verhaal van de Jedi Knight hebben uitgespeeld, hebben we immers nog eens zeven verhalen die we kunnen doorspitten. Zijn we dan nog niet op de game uitgekeken, dan kunnen we verder met de daarop volgende uitbreidingen. Tegen die tijd hebben we waarschijnlijk al honderden uren in The Old Republic zitten, zonder ooit een cent uit te geven. Dat er op de achtergrond ook nog een mmo is om te spelen, is vooral een leuke bonus.