Top 100 van 2007: Nummers 10 t/m 1 | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Het is zover, we zijn aanbeland bij de laatste 10 uit onze Top 100. Welke titels er in de top 10 stonden was met enig rekenwerk wel uit te vogelen, over de volgorde waarin kon je slechts speculeren. Waar staan BioShock, Metal Gear Solid 4 en Super Mario Galaxy? En wie is dan toch uiteindelijk de nummer één?10. The Legend of Zelda: Phantom Hourgla (NDS)Ontwikkelaar: Nintendo Uitgever: Nintendo Release: Q4 2007

Na de officiële aankondiging van Twilight Prince twee jaar geleden, leek Nintendo volledig van de charmerende cell-shaded stijl uit The Wind Waker afgestapt te zijn. Niets is echter minder waar, want op de Nintendo DS leeft het voort. Phantom Hourgla gaat qua verhaal verder waar The Wind Waker ophield en dus is het niet zo gek dat je alles qua uiterlijk een beetje hetzelfde houdt. Voor de DS is een cell-shaded stijl sowieso handig om te gebruiken, omdat het een stuk beter uit de verf komt dan realistisch bedoelde graphics.

Uniek aan Phantom Hourgla is dat de gehele game via het touchscreen bestuurd wordt. Je laat Link rondlopen door hem de cursor te laten volgen, laat hem aanvallen door met de cursor te zwiepen en alle items in de game worden ook via het touchscreen bedient. Zo kun je voor de boemerang een baan bepalen waarlangs deze geworpen moet worden. In kerkers beschik je over een kaart waar je notities op kunt maken die vaak belangrijk zijn om puzzels op te lo en. Buiten het avontuur op land, zul je soms ook plaatsnemen in een boot waar je van tevoren routes voor kunt uitstippelen en onderweg vijanden bestookt met een kanon. Al met al een behoorlijk unieke Zelda-game die optimaal gebruik gaat maken van de mogelijkheden van de Nintendo DS.

Waarom wel: Het touchscreen van de DS wordt op talrijke manieren toegepast, wat voor originele gameplay-situaties kan zorgen. Het is weer een nieuw Zelda-avontuur, dit keer voor het eerst op de DS. De 3D graphics zien er fraai uit op de DS. De eigenlijk nog niet compleet afgeronde verhaallijn van The Wind Waker wordt voortgezet.Waarom niet: De setting van de game suggereert een beetje dat dit niet zo'n grootse en epische Zelda-game is als we gewend zijn. Ondermijnt de volledige touchscreen-bediening niet teveel het typische Zelda-gevoel?9. Super Mario Galaxy (Wii)Ontwikkelaar: Nintendo Uitgever: Nintendo Release: TBA

De fans hebben er echt tijdenlang op moeten wachten, maar de afgelopen E3 werd de game dan eindelijk getoond: de nieuwe Mario platformgame. Na Super Mario Sunshine zo'n vier jaar geleden waren velen lichtelijk teleurgesteld. De game was aan de korte kant, te gemakkelijk en de verscheidene levels haalden het qua ontwerp nergens bij de sublimiteit van Super Mario 64. Veel mensen vonden de zonnige setting van de game ook te eentonig en men had liever meer thematische levels gezien zoals we van Mario-games gewend zijn. Ten slotte was er dan FLUDD, het waterapparaat achterop Mario's rug die met gemengde gevoelens ontvangen werd en het pure platformergevoel teveel zou ondermijnen.

Kortom, het was tijd voor betering en die lijkt er nu te komen met Super Mario Galaxy. Dit wordt weer een pure Mario platformgame, inclusief thematische omgevingen en die typische Mario-sfeer. De setting is dit keer wel heel anders, want de game speelt zich af in de ruimte en Mario kan nu vrij van de ene naar de andere planeet vliegen. Onderwijl fungeert je Wii-mote als een soort cursor waarmee je dingen in de omgeving bedient en Mario zelf ook deels bestuurt. In de E3-demo werden slechts enkele van de vele mogelijkheden gedemonstreerd. Zo kun je met de cursor objecten in de ruimte pakken wanneer Mario rondvliegt, magische bellen laten klingelen, Mario zelf rond laten spinnen en bij één van de eindbazen kun je Mario afvuren als een katapult. We kunnen niet wachten op nieuwe beelden van de game.

Waarom wel: Eindelijk weer een 3D platformgame van Mario! Gebruik van de Wii-mote als interactieve cursor tijdens de gameplay heeft veel potentieel. De setting in de ruimte is buitengewoon intere ant, vooral omdat de vele planeten verschillende zwaartekrachtniveaus hebben. Veel duidt er op dat deze game volledig free-roaming zal zijn met naadloze overgangen tu en alle levels, een unicum voor het genre.Waarom niet: Het is nog de vraag of de planeten niet te klein zijn qua oppervlakte voor serieuze platformactie. Gaat het ruimtethema op den duur niet vervelen, ondanks de grote verschillen tu en de planeten? De toepa ing van de Wii-mote klinkt leuk, maar uiteindelijk kan het ook teveel opgeplakt aan gaan voelen. 8. Blue Dragon (X360)Ontwikkelaar: Mistwalker  Uitgever: Microsoft Release: TBA

Eén van de doelstellingen van Microsoft met de Xbox 360 is om meer Japanse ontwikkelaars met typisch Japanse games aan boord te krijgen. Hoewel dit een bijzonder lastige opgave lijkt te worden, weten ze hier en daar toch een intere ante game te strikken. Het perfecte voorbeeld daarvan is Blue Dragon. De game wordt ontwikkeld door Mistwalker, een nieuwe studio opgericht door Final Fantasy-peetvader Hironobu Sakaguchi. Samen met tekenaar Akira Toriyama van Dragon Ball Z, Chrono Trigger en Dragon Quest VIII, componist Nobuo Uematsu van de Final Fantasy-games, en de mensen van Blinx-studio Artoon, heeft hij gewerkt aan deze kla ieke Japanse RPG.

Blue Dragon heeft alle gebruikelijke onderdelen van een RPG uit Japan in zich. Je hebt random encounters, turn-based battles, een manga grafische stijl en een jobsysteem zoals ook in oudere Final Fantasy en Dragon Quest-games aanwezig is. De game onderscheidt zich vooral door de kleurrijke en opgetogen sfeer, de fraai ontworpen omgevingen en een schijnbaar goed ontwikkeld verhaal. Bovendien vecht je niet met de hoofdpersonen zelf, maar de blauwe monsters die in hun huizen. Daar komt ook de titel van de game vandaan. Dat je ook niet zomaar even klaar bent met de game, blijkt wel uit het feit dat de game over maarliefst drie DVD-schijfjes verdeeld is.

Waarom wel: Qua beeld en geluid enorm sfeervol en aansprekend. De game is ontwikkeld door een sterrenteam binnen het Japanse RPG-wereldje. Gevuld met mooi ontworpen omgevingen en karakters. Een kla ieke Japanse RPG op de Xbox 360 is erg uniek en zullen we waarschijnlijk niet al te vaak gaan zien. Drie DVD-schijfjes beloven een flinke spellengte en veel content. In Japan is de game met veel enthousiasme ontvangen door de pers en het heeft zelfs voor een opleving gezorgd wat betreft de verkopen van de console.Waarom niet: De gameplay lijkt bijzonder standaard en kla iek, waar lang niet iedereen over te spreken zal zijn. Zijn die drie discs daadwerkelijk gevuld met gameplay, of is er een te grote overdaad aan tu enfilmpjes? 7. Crysis (PC)Ontwikkelaar: Crytek Uitgever: EA Release: Q2 2007

Crysisis het jongste project van de Duitse ontwikkelaar Crytek, dat eerderverantwoordelijk was voor het hoog gewaardeerde Far Cry. In de FPSCrysis speel je als Jake Dunn, lid van de US Special Forces. Jeopdracht is om een Pacifisch eiland te onderzoeken waar een mysterieusobject geland is. Maar… de Noord-Koreanen zijn je voor! Het mysterieuzeobject heeft te maken met, je raadt het al, de aanwezigheid van aliensop aarde. Deze aliens zouden graag de wereld veranderen in één groteijsvlakte en halverwege de game zal hun wens, wat betreft dit eilandje,uitkomen. Daar waar je in de eerste helft door prachtige tropischeomgevingen struint op het vrij toegankelijke eiland, zul je ditzelfdeeiland in het tweede gedeelte van de game moeten doorkruisen alsijswereld. Buiten de grafische shift heeft dit ook impact op degameplay. Doordat ijs de gewoonte heeft om een krakend geluid te makenals je voeten erop neerkomen, zul je meer moeite hebben met sneaken.Ook wapens werken minder goed, omdat ze bevriezen. Verder zul je jevijanden niet meer kunnen ontdekken door bewegende vegetatie: alsvegetatie bevriest, zal het niet meer ombuigen. De transformatie vantropische omgeving naar ijswereld heeft dus een grote impact op degameplay.

 

Het verhaal (Noord-Koreanen, aliens, ijswereld) klinktechter meer als een slap excuus om de kracht van de engine te tonen.Want deze engine, beste lezers, is een stukje software om je vingersbij af te likken. Het aantal eigenschappen van deze engine waarvoor jeeen kwijlbakje nodig hebt, is niet op één hand te tellen. De game zaldan ook ten volste gebruik maken van DirectX 10 (hoewel de gamegelukkig niet alleen speelbaar is voor DirectX 10 kaarten). Buiten datde game er ongelooflijk gedetailleerd en next-gen uitziet, heeft devegetatie ten opzichte van Far Cry ook een grote update gekregen. Zobuigen bladeren nu om als je er doorheen loopt of op schiet, en kun jekleine en middelgrote bomen omschieten. Het bevat bovendien volumetricclouds, soft shadows, dynamisch licht en allerlei andere toeters enbellen. Die termen doen er niet zoveel toe: check enkele filmpjes en jevalt van je stoel.

Op grafisch gebied mag Crysis waarschijnlijkde nummer één van alle aankomende games worden genoemd, op het gebiedvan gameplay is dit echter minder het geval. Hoewel het spel een aantalzeer leuke gameplay-eigenschappen bevat (de verandering naar deijswereld, de manier waarop je je wapen afstelt, het volledig openeiland) is het vooral een traditionele shooter, in de goede zin deswoords. Het gaat simpelweg om lekker knallen, gehuld in een jasjewaardoor elke gamer wordt weggeblazen.

Waarom wel: OmdatCrysis er oogverblindend uitziet. Bovendien is het van de makers vantopper Far Cry. En hoewel de gameplay op zich mi chien niet zorevolutionair is als een aantal andere games uit onze top tien, zitelke gamer natuurlijk altijd te wachten op een pure shooter van hetkaliber Crysis. De game kan het gehele genre naar een hoger niveautillen op grafisch gebied, en het is positief dat Crytek deeigenschappen van de engine gebruikt om de gameplay voort te stuwen(voorbeeld: bladeren buigen niet meer om als ze zijn bevroren).Waarom niet: Omdathet verhaal wel érg klinkt als een afgekeurd B-plot. Een US SpecialForces lid dat vecht tegen Noord-Koreanen en ijs-aliens op een tropischeiland: het klinkt haast te lachwekkend voor woorden.

 

6. Supreme Commander (PC)Ontwikkelaar: Gas Powered Games Uitgever: THQ Release: Q1 2007ChrisTaylor liet al in 1997 met zijn Total Annihilation zien over een ongekendevisie op het gebied van RTS games te beschikken, en de beste man is dit jaarvan plan om de lat nog hoger te leggen. Dat klinkt op zich vrij logisch. TotalAnnihilation roept bij veel RTS gamers namelijk nog steeds veel warme gevoelensop. Vooral de ma aliteit van het spel was voor die tijd ongekend. Jarenlangheeft het geduurd voordat er een vervolg zou komen, maar gelukkig zal er, tienjaar later, dan toch een nieuw deel verschijnen. Ditmaal in de vorm van SupremeCommander. Je zou het als een spirituele opvolger kunnen bestempelen. Ookin Supreme Commander zullen gigantische levels aanwezig zijn, die volgens ChrisTaylor twee tot acht keer zo groot zijn als de levels die we nu in RTS gamesgewend zijn. In Supreme Commander is in vergelijking met Total Annihilationoverigens wel een goed verhaal aanwezig, waarbij drie geloven het tegen elkaaropnemen. Taylor hoopt hierdoor dat spelers zich meer met een bepaalde fractieverbonden voelen en niet het idee hebben van "mensen die tegen vaaguitziende aliens" strijden. De UEF maakt gebruik van wielen en rupsbanden,terwijl de Cybrans poten hebben en de Aeons zweven. Een ander punt waarinSupreme Commander tot de grotere jongens behoort is de maximale hoeveelheideenheden. 250 tot 500 eenheden per speler zal dus heel normaal zijn. Jehoort het, de terugkeer van een game die verdacht veel lijkt op Total Annihilationen dat in een nieuw jasje! 2007 gaat een mooi jaar worden voor RTS-fans.Waarom wel: Van de makers van Total Annihilation! Gigantische levels met duizenden eenheden op het scherm, en dat voorzien van een goed werkende camera en een uitgebreide A.I.!Waarom niet: Eerdere betatests wezen erop dat de game wel eens heel erg zwaar gaat worden, wellicht een domper voor de vele strategie-fans? Is er wel voldoende variatie tu en de drie fracties? Krijgt Gas Powered Games de bugs uit de beta-test er op tijd uit?5. Ma Effect (X360)Ontwikkelaar: Bioware Uitgever: Microsoft Release: 2007

Na toptitels alsBaldur’s Gate Knights of the Old Republic en Jade Empire komt de Canadese ontwikkelaarBioware opnieuw met een RPG-game, speciaal ontwikkeld voor Microsoft’s console.Ditmaal geen orcjes, Jedi knights of wulpse Oosterse dames, dit keer is hetkeiharde actie in een futuristisch tintje. Ma Effect is de naam van deze gameen van wat we alvast gezien hebben op de X06 lijkt Bioware wederom een hit inhanden te hebben.

Als commandant vanhet vlagschip de Normandy ben jij, Commander Shepard, vastberaden om uit tevogelen wat er nou allemaal gebeurd in het universum waarin jij leeft, om vervolgenstot een oplo ing te komen. Je staat er niet alleen voor gelukkig, want je wordtvergezeld door nog twee anderen. Wat Ma Effect onderscheidt van eerdereBioware-titels is het feit dat het dialoogsysteem velen malen uitgebreider en vernieuwenderis. Gesprekken tu en de personages zijn vloeiender dan voorheen, omdat jij, jebemanningsleden en andere personages dingen zullen “leren” en zodoendeverschillend kunnen reageren op bepaalde uitspraken.Verder lijkt Ma Effect voor een RPG behoorlijk wat actie in zich te hebben. De meeste planetendie je bezoekt tijdens je tocht door het universum worden vaak bevolkt doorkwaadaardige wezens die liever eerst schieten, om vervolgens daarna pas vragente stellen. Op haast Gears of War-achtige wijze kun je met deze vijanden op gewelddadigewijze ‘onderhandelen’, wat weer tot hele andere gameplaytaferelen gaat leiden.Hoe dit uiteindelijk gaat uitpakken valt nog te bezien, maar vergeet niet dathet Bioware is: als zij het doen, doen ze het ook goed!Waarom wel: Hey, het is Bioware, zij hebben nog nooit een slechte game afgeleverd! De graphics zien er fenomenaal uit voor een RPG. De nieuwe manier van converseren met NPC’s lijkt zeer innovatief en vernieuwend te zijn. Waarom niet: Het schieten, lijkend op Gears of War, past mi chien niet bij het RPG-genre. De spelwereld doet een beetje grauw en niet heel erg boeiend aan wellicht. Ma Effect komt uiteindelijk als een trilogie op de markt, is dit niet een beetje uitmelkerij? En is de hoofdpersoon Shepard niet eerder een beetje een schaapachtig (excuseer de woordgrap) personage die diepgang mist? 4. Metal Gear Solid: The Guns of The Patriots (PS3)Ontwikkelaar: Kojima Studio Uitgever: Konami Release: 30 november

Metal Gear Solid 4 zal verdergaan met het epische verhaal dat zich afspeelt rond Solid Snake, de kloon van de supersoldaat Big Bo . Dit deel speelt zich af na de gebeurteni en van Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty. In dit deel werden we achtergelaten met veel vragen, welke in deel vier volgens maker Hideo Kojima allemaal worden beantwoord. De eerste beelden hebben in ieder geval al gezorgd voor heel wat speculatie over de aanwezigheid van een bijna bejaarde Solid Snake. We kunnen er zeker op rekenen dat Kojima tot de release nog heel wat verra ingen voor ons in petto heeft.

Ditmaal is de subtitel van de game Nowhere to Hide. Dit impliceert dat in Metal Gear Solid 4 de nadruk minder gaat liggen op het sneaken, maar meer op actie en de dynamiek van het slagveld. Bovendien bevindt Snake zich ditmaal tu en twee strijdende partijen die geen rekening houden met een enkele strijder met zijn eigen agenda.

Op het gebied gameplay kunnen we heel wat nieuws verwachten. Een nieuw camouflagepak zorgt er onder andere voor dat Snake nauwelijks zichtbaar is. Nieuwe vijanden, zoals verbeterde Metal Gears, zorgen voor een geheel nieuwe uitdaging waar het gaat om vijanden. Ook heeft Snake een geheel nieuw arsenaal aan wapens en andere middelen tot zijn beschikking om de vijand te misleiden en uit te schakelen.

Waarom wel: De combinatie van een meeslepend verhaal, sfeervolle locaties en intere ante personages hebben er tot nu toe altijd voor gezorgd dat elke game in de Metal Gear Solid reeks een dijk van een game was. De aanwezigheid van de tilt-functionaliteit van de Sixaxis-controller lijkt voor innovatieve gameplay te gaan zorgen.Waarom niet: De gameplay is wellicht niet meer zo vernieuwend als vroeg, maar het blijft natuurlijk wel Metal Gear Solid. De afwezigheid van rumble is zelfs volgens Kojima een domper. 3. Spore (PC, PS3, X360, PSP, NDS)Ontwikkelaar: Maxis Uitgever: EA  Release: Q4 2007

Een micro-organisme zwemt door het water, terwijl het zich voedt en gevaarlijke beestjes ontwijkt. Door het eten evolueert het beestje en krijgt het ledematen om voet aan land te zetten. Hier vreet het meer beesten op, en rent weg voor al het groots. Vervolgens vormt het beestje een stam met zijn soortgenoten. De beesten leren omgaan met eenvoudige gereedschappen. Als ze het stammenniveau zijn ontstegen, gaan de wezens hun stad ontwikkelen met nieuwe architectuur en techniek. Nadat de beestjes hun stad hebben ontwikkeld, zullen ze interactie met andere wezens zoeken, door oorlog te voeren bijvoorbeeld. En als de eigen planeet te klein is, bouwen ze een UFO om andere planeten te veroveren.

 Spore is een game waarin de gamer de gehele evolutie naloopt. Je start als micro-organisme in een Pacman-achtig spelletje en eindigt als kolonisator van planeten met hoogwaardige techniek. Dit geniale en baanbrekende concept is bedacht door Will Wright, uit wiens brein ook al The Sims en Sim City ontsproten zijn. Elk van de zes fasen speelt volledig verschillend. Nadat je de Pacman-achtige fase doorlopen hebt, bestuur je in de volgende fase één wezen in de derdepersoon, waarna je in de fasen erna een samenleving op een RTS-manier zult coördineren.

Als evolutiegame zijnde kan Spore uiteraard niet zonder daadwerkelijke evolutie. Als je wezentje zich verder ontwikkelt, kun jij als gamer kiezen hoe het eruit zal zien: vijf poten mi chien? Een andere kop? Een prikstaart? De game zal automatisch herkennen hoe dit wezen zich zal bewegen en alles is wat betreft wezens mogelijk. Ook gebouwen kun je zelf naar hartelust aanpa en, waardoor je het gehele universum vol kunt zetten met gebouwen en wezens die echt van jou zijn. Het grappige is dat de planeten met andere beschavingen creaties zijn van gamers over de rest van de wereld: hoewel het spel singleplayer is, worden andermans beschavingen online naar jouw spel overgezet, zodat je te maken krijgt met een wijde variëteit aan gebouwen en wezens. Het algehele concept is een fantastische samensmelting van allerlei genres in een game die toch als één geheel moet voelen. De gehele evolutie in één game, kan het nog mooier?

Waarom wel: Omdat het concept werkelijk briljant is en omdat Will Wright eraan werkt. De beste man weet hoe hij dergelijke games moet aanpakken. Bovendien is er een weelde aan variatie en replaywaarde in het geheel. Ook het volledig modificeren van je eigen beschavingen, door de evolutie van je wezen te bepalen en de architectuur naar eigen smaak in te vullen, zijn fantastische dingen die ervoor zorgen dat de gamer zich met zijn eigen beschaving verbonden zal voelen. We staan te popelen om ons virtueel in de gehele evolutie der wezens te storten én om ons micro-organisme uit te laten groeien tot een kolonisator van het heelal te maken.Waarom niet: Omdat het concept zó ambitieus is, we hopen dat alle aspecten even goed en diepgaand zijn uitgewerkt. Bovendien is het te hopen dat er een continue drive is om verder te spelen. 2. BioShock (X360, PC)Ontwikkelaar: Irrational Games Uitgever: 2K Games Release: Juni 2007

Wanneer een game als ‘free-roaming’ aangeprezen wordt, kun je dit op twee manieren opvatten. De eerste uitleg is dat je als speler op ieder moment kunt doen wat je wilt, in de stijl van Grand Theft Auto. De tweede uitleg is dat je wellicht niet op ieder moment kunt doen waar je zin in hebt, maar dat je binnen je doel een oneindig breed scala aan mogelijkheden hebt. BioShock plaats zich met verve in de tweede categorie.

In BioShock maken we kennis met de onderwaterwereld Rapture. Na een mislukt wetenschappelijk experiment is een onderwatersamenleving ontspoord en zijn de mensen die ooit in de wereld woonden, genetisch gemanipuleerd geraakt. De levensenergie, genaamd Adam, bleek namelijk ook te dienen als genetisch manipuleer goedje, wat de mensheid in al diens gierigheid in een semi-oorlog uit liet barsten, in verlangen naar zoveel mogelijk Adam. In Rapture zoals we die mee maken in BioShock zijn het nog enkel kleine meisjes, Little Sisters die de levensenergie in zich hebben. Nu klinkt het overmeesteren van zo’n kleine meisje als een eitje, maar uiteraard zijn er ook figuren die hier een stokje voor steken: de Big Daddys.

Het sociale stelsel van BioShock is één van de fascinerende aspecten van de game. Wil je namelijk overleven (je doel in de game is uitzoeken wat er allemaal gebeurd is in Rapture en uiteindelijk ook een manier vinden om er weg te komen) dan zul je rekening moeten houden met de structuren van de speelwereld. Val je een Little Sister aan, dan krijg je ruzie met een Big Daddy. Onder de Big Daddies staan weer allerlei andere vijanden.

Het manipuleren van tegenstanders, plus duizend en één andere mogelijke manipulaties, gebeurt via Splicers: modificeerbare ‘wapens’ die je ter inlevering van Adam bij jezelf kunt implementeren. Zo kun je met de ene Splicer een Gravity Gun-achtige techniek toepa en en toegeworpen granaten linea recta weer naar de eigenaar toewerpen. Weer een andere Splicer laat je vijanden zo beïnvloeden dat ze de Little Sisters als vijand gaan zien. Doe je dit laatste, dan wordt de Big Daddy boos op de vijanden en kun jij vanaf de zijlijn toekijken hoe ze elkaar afslachten. Je hoort het al: de mogelijkheden zijn eindeloos. Bedenkende dat er ongeveer zes wapens en meer dan vijftig Splicers zijn, gaat BioShock de creatieve gamer uren en uren speelplezier bieden.

Waarom wel: Het sociale stelsel in BioShock geeft de game een heel intelligente twist: je bent niet alleen en kunt door slim met de omgeving om te gaan ook anderen voor je karretje spannen. De game ziet er grafisch geweldig uit met allerlei futuristische toeters en bellen. Echter, het is de sfeer van de game (een onderwaterwereld maak je niet in iedere game mee) die het zo geweldig maakt. Door de Splicers heb je oneindig veel mogelijkheden om je vijanden om te leggen. En, als spiritueel opvolger van System Shock 2 (de game heeft dezelfde ontwikkelaar) komt het gameplaytechnisch waarschijnlijk allemaal wel goed.Waarom niet: Het balanceren van de kracht van de Splicers in combinatie met het sociale stelsel en de speelwereld is een hell of a job. Hoe onderhoudend is het verhaal van de game? En in hoeverre word je vrij gelaten in je oplo ing voor een situatie? 1. A a in’s Creed (X360, PS3)Ontwikkelaar: Ubisoft Uitgever: Ubisoft Release: 30 maart

Velen zullen zich Prince of Persia: The Sands of Time nog wel herinneren. Het was één van de beste games uit dat jaar, eigenlijk van de gehele afgelopen generatie consoles. De game blonk uit qua sfeer door een fraaie grafische presentatie en had daarnaast een flinke brok aan gameplay te bieden. De game wist soepele zwaardgevechten naadloos te combineren met de meest intuïtieve en natuurlijke ren-, klim- en spring-actie die we ooit gezien hadden. Heerlijk soepele animaties en een goed uitgewerkte bediening werden gecombineerd met sterk vormgegeven omgevingen en buitengewoon realistische karakter-physics. Nog niet eerder hadden we een game gehad die de omgeving zelf op zo’n overtuigende wijze als puzzel- en exploratieonderdeel wist in te pa en. De game won dan ook terecht vele awards.

Na The Sands of Time is het getalenteerde team achter die game meteen begonnen aan een next-gen project. Natuurlijk, in de twee jaren erna verschenen er nog twee Prince of Persia-games, maar die waren niet van hetzelfde team wat vooral met deel twee te merken was. Het Sands of Time-team werkte al die tijd aan A a in’s Creed, wat een nog grotere revolutie moet worden dan de revival van de Perzische prins. De basis die men met The Sands of Time gelegd heeft, wordt in A a in’s Creed weer aangewend, maar wel binnen een geheel andere en meer ambitieuze context.

In A a in’s Creed speel je als Altier, een huurmoordenaar die aan het einde van de twaalfde eeuw zijn brood verdient in het Heilige Land gedurende de derde Kruistocht. Net als de prins uit Perzië, beschikt ook Altier over een compleet arsenaal aan acrobatische toeren die hij kan aanwenden om zich door de stedelijke gebieden te verplaatsen. Deze vaardigheden heb je in deze game alleen niet constant nodig. In eerste instantie moet je de omgeving verkennen en via je instincten het doelwit zien te vinden. Dit kun je doen door bijvoorbeeld de daken van huizen te beklimmen met die welbekende acrobatische kunstjes, maar die keuze is uiteindelijk helemaal aan jou. Wanneer je het doelwit gevonden hebt, is het zaak deze over de kling te jagen.

Nu kun je proberen om je doelwit direct te bestormen en zo te doden, maar dat is niet aan te raden. Veel beter is het om je doel al sluipend te naderen. Hiervoor kun je jezelf op een realistische manier door de mensenma a bewegen. Je kunt mensen realistisch aan de kant duwen, tu en personen door glippen en eigenlijk alles wat je aan zou kunnen wenden om jezelf snel, efficiënt en onopvallend door een menigte te werken. Dit alles werkt met een uniek samenspel van AI en physics. Ben je eenmaal dichtbij je slachtoffer, dan kun je deze naar eigen keuze belagen en doden, wat in een mooie slowmotion sequentie getoond wordt.

 

Hierna val je natuurlijk enorm op en dus is het zaak om zo snel mogelijk te vluchten. Nu kunnen je spring- en klimkunsten optimaal aangewend worden. Helemaal als je bedenkt dat je vrijwel alles in de omgeving, zoals als een opstapje of afzetpunt, kunt gebruiken. Zo bepaal je dus ook zelf je vluchtroute, door over daken te springen, in steegjes te glippen, door een groep mensen te rennen, bij muren omhoog te klimmen en meer van dat soort ongein. Als je dan toch in een penibele situatie terecht komt, kun je altijd nog obstakels in je omgeving misbruiken, zoals het laten instorten van een houten bouwsel. Gewoon ordinair vechten is echter ook mogelijk, waarbij je op een soepele wijze iedere aanval kunt ontwijken en counteren, en naar eigen inzicht om en langs je vijanden kunt cirkelen. Echt overal lijkt aan gedacht te zijn bij deze game en vrijwel alles is op een vernieuwende en intere ante wijze uitgewerkt. Daarom is het niet zo heel gek dat wij deze game op de allereerste plek van onze top 100 geplaatst hebben.

Waarom wel: Het Sands of Time-team is enorm getalenteerd. De game ademt ontzettend veel sfeer uit door graphics die zowel technisch als artistiek veel indruk maken. De setting is uniek en zelden tot nooit eerder gebruikt. Het concept van de game is compleet nieuw. Een omgeving die zo interactief aan te wenden is, hebben we nog nooit eerder in een game gezien en het werkt ook nog eens goed. De game laat je buitengewoon vrij in je keuzes hoe je een mi ie benadert. De manier waarop je door een menigte beweegt is erg realistisch en ook nog eens zeer relevant voor de gameplay. Het vechtsysteem is vernieuwend en zet zwaardgevechten en schermutselingen op een bijzonder realistische wijze neer. Altier is mi chien wel het meest flexibele spelpersonage wie we ooit gezien hebben. Deze game herbergt als geen andere echte next-gen gameplay.Waarom niet: Het is nog even de vraag of men voldoende afwi eling in de gameplay weet aan te brengen en of we dus niet iedere mi ie weer praktisch hetzelfde doen. Sommige aspecten van het sluipsysteem kunnen te arbitrair aanvoelen, zoals het verschuilen in een groep monniken waarna je ineens compleet onzichtbaar bent. De game probeert zoveel vernieuwende dingen tegelijk, dat er een kans is dat enkele onderdelen onvoldoende uitgewerkt worden.
Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou