Metal Gear Solid: Peace Walker
Volgens Hideo Kojima is Metal Gear Solid: Peace Walker eigenlijk de vijfde Metal Gear. Verhaaltechnisch gezien is dat statement juist, maar in veel opzichten is Peace Walker vooral een prettige afwijking van de formule van sluipactie gecombineerd met lange tu enfilmpjes. In dit draagbare avontuur met Big Bo draait het nog steeds om ongezien een doelwit infiltreren, maar veel belangrijker is het opbouwen van je basis door het vinden van grondstoffen en het rekruteren van soldaten.
Omdat je vaak terugkeert naar dezelfde mi ie en het zo nu en dan opneemt tegen eindbazen die zo sterk zijn dat je ze beter in teamvorm kan verslaan, heeft Peace Walker wel wat weg van Monster Hunter. Met heel veel te ontwikkelen wapens, extra mi ies en optionele doelen is de onofficiële vijfde Metal Gear Solid daarmee zo’n game waar je gemakkelijk honderden uren in kwijt kunt.
Lees de Gamer.nl-reload van Metal Gear Solid: Peace Walker
De PlayStation Portable is in staat om prachtige beelden op het scherm te toveren en de God of War-games van Ready at Dawn zijn daar het ultieme voorbeeld van. Ghost of Sparta meet zich op een iets kleiner scherm prima met het geweld van de games op de thuisconsoles. In dit deel is Kratos opzoek naar zijn broer in het domein van de Thanatos, de god van de dood. Kratos zelf is traditiegetrouw weer bijzonder boos en doet daarom niet moeilijk over het onthoofden of doormidden klieven van een mythisch wezen hier en daar. Ghost of Sparta is zo’n goede God of War-game dat het spel onder andere op de PlayStation 3 opnieuw werd uitgebracht. Dat deze draagbare versie ook op een groot scherm goed tot zijn recht kwam spreekt boekdelen over hoe goed het vechtsysteem en de spektakelmomenten van Ghost of Sparta wel niet in elkaar steken.
Lees de Gamer.nl-recensie van God of War: Ghost of Sparta
Tetris, maar dan net even anders. Lumines bezorgde als launchgame van de PlayStation Portable menig gamer kramp, want een potje van dit ritmische puzzelspel vereist opperste concentratie. Door vallende blokken op zo’n manier te plaatsen dat ze op strategische plekken verdwijnen als de metronoom vanuit de linkerkant van het scherm voorbij komt behaal je de hoogte score, maar door Lumines zo te omschrijven doe je de game behoorlijk te kort.
Het spelprincipe is genoeg om je vast te grijpen, maar de fantastische elektronische muziek en visuele effecten die de kracht van de PSP demonstreren maken het pakket compleet. Dat Mizuguchi - de bedenker van Rez – verantwoordelijk is voor de game is geen verra ing. Lumines is in de loop der jaren op heel wat andere platformen uitgekomen, maar op de PSP speelt-ie nog steeds het beste.
Lees de Gamer.nl-recensie van Lumines
Crisis Core: Final Fantasy VII
De zevende Final Fantasy heeft zo’n legendarische status dat er in nadien talloze spin-offs en vervolgen zijn verschenen. Van al die zijverhalen is Crisis Core de beste. Deze keer speel je niet als Cloud en zijn vrienden, maar als Zack Fair. Dat achtergrondpersonage uit het origineel gaat in deze spin-off opzoek naar de vermiste Genesis Rhapsodos. Het verhaal voelt als thuiskomen voor wie Final Fantasy VII liefheeft, en het nieuwe vechtsysteem waarin je moet gokken om bonu en te verdienen steekt goed in elkaar. Crisis Core is een erg goede Final Fantasy die je alleen op de PSP kan vinden.
Lees de Gamer.nl-recensie van Crisis Core: Final Fantasy VII
Op de maat van de drum commandeer je in Patapon een primitieve stam van silhouetten. Hoe en wanneer ze aanvallen bepaal je door verschillende knoppencombinaties die ieder een uniek effect hebben. Patapon is bijzonder uitdagend, maar dat de game niet snel frustreert is te denken aan de geweldige stijl en de muziek die gegarandeerd in je hoofd blijft zitten (PATA-PATA-PATA-PON). De verschillende vervolgen wisten de gameplay verder uit te breiden op allerlei slimme manieren, maar dat is geen reden om het eerste deel te vergeten. Patapon swingt nog steeds de pan uit.
Lees de Gamer.nl-recensie van Patapon
Tactics Ogre: Let us Cling Together
De PlayStation Portable is bij uitstek een apparaat voor Japanse games en een strategische jrpg zoals Tactics Ogre komt in draagbaar formaat helemaal goed tot zijn recht. Het isometrische perspectief, de spannende gevechten waarin iedere zet fataal kan zijn en het meeslepende verhaal maken dit een game die ondanks zijn ietwat verouderde uiterlijk nog steeds tijdloos is. De PSP-versie van Tactics Ogre is een remake die onder andere de mogelijkheid biedt om cruciale punten in het verhaal opnieuw te spelen om daar andere
keuzee te maken. Je doet er daarom verstandig aan Tactics Ogre gewoon op de PSP te spelen.
Lees de Gamer.nl-recensie van Tactics Ogre: Let us Cling Together
Door de wereld te kantelen rollen de koddige figuurtjes in LocoRoco over hun obstakels heen. Het is een simpel idee, maar LocoRoco weet het met zoveel charme te verkopen dat het eigenlijk gek is dat geen andere ontwikkelaar het concept eerder heeft uitgewerkt. Het spelprincipe verklaart zichzelf, maar de slim ontworpen levels en de fantastische grafische stijl waarin de LocoRoco rondrollen maken het pakket compleet. Ieder level daagt je uit om alle ronde wezentjes te vinden en door het kantelen van de wereld moet je op een compleet nieuwe manier leren nadenken over hoe je een platformer speelt. LocoRoco is vaak geïmiteerd, maar uiteindelijk nooit geëvenaard.
Lees de Gamer.nl-recensie van LocoRoco
Monster Hunter is al jaren een waar fenomeen in Japan, maar populariteit liet in het Westen even op zich wachten. De serie die draait om het jagen en afslachten van gigantische, vaak dinosaurusachtige monsters kreeg dankzij Freedom Unite eindelijk ook wat aanhang in dit deel van de wereld.
Op de PSP werden onder andere de katachtige Felyne’s - die je een handje kunnen helpen tijdens de gevechten - en de extra uitgebreide Epic Hunting Quests geïntroduceerd. Daarin neem je het binnen een mi ie op tegen meerdere monsters, wat zorgt voor de nodige extra uitdaging. De draagbaarheid van de PSP zorgt er bovendien voor dat samen op jacht gaan een optie is. Dat er een mogelijkheid is om dat ook online te doen is een gemis, maar tegelijkertijd leent Monster Hunter zich bij uitstek voor directe communicatie
Lees de Gamer.nl-recensie van Monster Hunter Freedom Unite
Grand Theft Auto: Vice City Stories
Vice City Stories is een fantastisch excuus om opnieuw in de onderwereld van het neppe Miami uit de 80’s te duiken. Dezelfde stad speelt weer de hoofdrol en er duiken ook weer wat oude bekenden op, al speel je deze keer als Victor Vance. Samen met zijn broer Lance nemen ze beetje bij beetje de compleet doorgesnoven stad over. Wraak en misdaad spelen in dit verhaal natuurlijk weer een belangrijke rol, maar de echte ster is de ijzersterke eightie feer die doorkomt in de kleding, knipogen naar films uit die tijd en natuurlijk de met hits gevulde radiozenders. Het maakt van rondrijden in Vice City een prettig ontspannende bezigheid.
Lees de Gamer.nl-recensie van Grand Theft Auto: Vice City Stories
Trails in the Sky is zo’n uitgebreide game dat de lokalisatie van de PSP-versie even op zich liet wachten. Pas in 2011 verscheen de Japanse role-playing-game in het Westen, maar gelukkig is deze game zo goed dat dat niets is om moeilijk over te doen. De niet-ingewijden zullen mi chien hun wenkbrauwen ophalen voor de simpele graphics, maar achter de koddige sprites schuilt een traditioneel vechtsysteem met een heleboel slimme toevoegingen zoals de mogelijkheid om een gevecht vanaf het begin te starten. Trails in the Sky is daarom zo’n jrpg waar je tientallen - zo niet honderden - uren in kan steken.
Lees de Gamer.nl-recensie van Trails in the Sky
Tijdens het selectieproces van de bovenstaande games vielen er ook titels net buiten de boot. De volgende games hebben de lijst net niet gehaald: Extend Every Extra, Echochrome, Tales of Eternia, Daxter, Wipeout Pure en Persona 3.