Leon is waar fans voorafgaand aan de release van het zesde deel de meeste hoop op hadden gevestigd. Geen martial arts-foefjes zoals Jake Muller en al helemaal niet de third-person shooteractie van collega Chris Redfield. De verwachting dat Leons deel het meeste lijkt op eerdere Resident Evil-delen, blijkt grotendeels terecht. Maar helaas zwabbert zijn campagne ook het meest.
In de eerste twee hoofdstukken is Leon praktisch een schoothondje van zijn partner Helena Harper. Zij belooft een verklaring voor waarom de stad Tall Oaks in Ground Zombie is veranderd, wat voor hem genoeg motivatie blijkt om zich urenlang langs talloze zombies te wurmen. In de eerste paar uur vecht je jezelf van schuilplaats naar schuilplaats, met nooit meer dan een minuutje tijdom op adem te komen, om uiteindelijk bij een kerk uit te komen voor antwoorden.
Waar deel twee juist spannend was door de relatief kleine hoeveelheid zombies, bereikt een veel grotere groep ondoden in Leons campagne in principe hetzelfde. Meer is in dit geval dus absoluut niet minder. De enige 'rust' die je krijgt, is in een ondergronds metrostelsel. Je lichtbron, een lampje om je oor, werpt daar afschrikwekkende silhouetten van aanstaand gevaar op de muren. Je hebt dan nog geen zombie in dode lijve gezien, maar begint uit pure paniek maar te rennen. Dit moment laat goed zien dat Resident Evil absoluut geen stroeve besturing of zwaar schaarse munitie nodig heeft om echt spannend te zijn. Laat het bijvoorbeeld keihard regenen, stuur Leon naar een kerkhof en laat de rest maar aan de verbeelding van spelers over.
Die boodschap is bij Capcom niet volledig doorgekomen. Aan het andere uiterste van Leons campagne staat een frustrerende zwempartij waarbij je geen hand voor ogen ziet. Ondertu en grijpen zombies je vast en draait de camera als een malloot rond, waardoor je enig herkenningspunt gelijk weer kwijtraakt. Zelfs even naar adem happen is dan geen optie meer. Dit moet vast een claustrofobisch gevoel opwekken en dat is dan goed gelukt. Je krijgt een enorme behoefte om je huiskamer uit te vluchten en buiten alle frustratie eruit te schreeuwen.
Eenmaal boven water resteert er nog een baasgevecht van bizarre proporties. Twee hoofdstukken lang sleept het voort, met meer cliffhangers dan in een aflevering Bergbeklimmen voor Beginners. Capcom rekt het principe dat bazen altijd meerdere vormen hebben iets te ver uit, maar er zitten bijzonder inventieve ideeën achter. En het is niet alleen maar hectiek; Leon diept in het heetst van de strijd ook nog even zijn relatie met Ada Wong uit. Verder blijft hij uiteraard de rust zelve, wat zijn campagne een behoorlijk serieus karakter geeft.
Mede daarom pa en de scripted momenten zo slecht bij zijn campagne. Leon is de man die kalm blijft onder moeilijke omstandigheden, niet de held die zich in een uitzichtloze situatie ervan afbrengt door met een flauwe catch phrase op de proppen te komen. Dit contrast blijft helaas gedurende de hele campagne bestaan. Van de fenomenale vliegtuigscene tot het moment dat je het gevaarte ineens zelf in de lucht moet zien te houden.
Lees de volledige recensie van Resident Evil 6