Reloads schrijven over eerste delen van langlopende series is intere ant, omdat het in één klap een beeld geeft van de groei die zowel de reeks als zijn ontwikkelaar hebben doorgemaakt. Terugkeren van Uncharted 4: A Thief’s End naar Uncharted: Drake’s Fortune is reizen met een tijdmachine en daarbij alle e entiële tu enstappen overslaan.
Het werkt
Toen Uncharted 1 in 2007 verscheen voor de PlayStation 3 was Naughty Dog een gerespecteerde ontwikkelaar. De Crash Bandicoot- en Jack and Daxter-games waren series die de eerste twee PlayStation-generaties hun kleurrijke smoel gaven; met de PS3 was het tijd voor een andere aanpak. Het apparaat was een stap vooruit qua technologie. Gameconventies kwamen onder druk te staan, nu (semi-)fotorealistische graphics steeds moeilijker waren te rijmen met de cartooneske logica van computerspellen.
Terugkijkend is Uncharted: Drake’s Fortune toonbeeld van een overgangsfase die Naughty Dog en andere ontwikkelaars doormaakten. De game is onschuldig, fris, kleurrijk en rijk met spring- en puzzelactie. Maar die actie is gegrond in prachtige locaties die zomaar zouden kunnen bestaan, al te menselijke personages die van begin tot eind lopen te kibbelen, en (een interpretatie van) de zwaartekrachtregels van de echte wereld.
Het lukte Naughty Dog pas met Uncharted 2 om de juiste balans te vinden – Drake’s Fortune was en is een game die het vooral moet hebben van zijn geweldige start. We maken voor het eerst kennis met de charmante Nathan Drake (negen jaar geleden al fantastisch gespeeld door Nolan North), zijn handlanger Victor ‘Sully’ Sullivan en journaliste Elena Fisher; drie helden die in elk volgend deel van de serie terecht terug zouden keren.
De onderlinge chemie is er vanaf seconde één, wanneer Drake en Elena per boot het graf van voorvader Sir Frances Drake van de zeebodem opvi en, worden geënterd door agre ieve piraten, per vliegtuig door Sully worden opgepikt en vervolgens op een tropisch eiland een plan de campagne smeden om het mythische El Dorado op te sporen. Vijf minuten later ren en spring je door de jungle, duik je in eeuwenoude graftombes en bungel je aan richels boven metershoge watervallen om een mysterieuze U-boot te bereiken. Het is de ontdekkingsdrang van Tomb Raider met de hilariteit van Indiana Jones, en het werkt.
En het werkt niet
Maar dan besluit Naughty Dog plots dat Uncharted meer shooter dan adventure/puzzelgame/platformer/wat dan ook is en gaat de hele game grandioos onderuit. Op een volgend eiland introduceert Drake’s Fortune een volgend element: arena’s waarin je overlopen wordt met tien à twintig tot de tand toe bewapende vijanden. De game geeft je niet de besturing om daar efficiënt mee om te gaan. Nathan Drake blijft plakken aan elk stukje dekking dat hij zoekt, mikt als een piraat met twee ooglappen voor, en wordt van alle kanten, boven en onder beschoten zonder de vloeiende cameracontrols om ook maar enig overzicht te houden op de situatie.
De game blijft vervolgens gro ieren in rare besli ingen. Er is een hemeltergend waar je als Drake stuurt en telkens wi elt naar Elena (terwijl je stilligt) om te schieten. Plekken waar Drake een half uur over doet om binnen te komen blijken overspoeld met piraten. À la Far Cry wordt het tropisch groen ingeruild voor Resistance-bruin. En plots zijn er zombies. Opvolgers Among Thieves en Drake’s Deception introduceerden soortgelijke bovennatuurlijke vijanden op het einde, maar wisten deze qua gameplay en verhaal onderdeel te maken van hun DNA.
Wat overeind blijft is het schrijfwerk: de dialogen, de personages en het onder hoogspanning zoeken naar een vergeten schat. Het is hetzelfde schrijfwerk wat Naughty Dog in deel 2 wist te koppelen aan dynamische gameplay en verbeterde controls, met als resultaat een van de beste games van de vorige consolegeneratie. Stappen we uit de tijdmachine in 2007, dan zien we een ontwikkelaar die zoekende was. Het vond de formule, maar miste de ingrediënten om deze te laten werken. Met Uncharted 2 en The Last of Us toonde Naughty Dog het trucje onder de knie te krijgen, zette het de standaard voor moderne verhalende actie-adventures en groeide het uit tot een van de meest gewaardeerde studio’s op aarde.