Zero Mi ion is een hervertelling van Metroid, de game waar de naam Metroidvania gedeeltelijk aan ontleend wordt. De NES-kla ieker kent een ingenieuze buitenaardse wereld die je als mysterieuze premiejager beetje bij beetje moet verkennen. Dat gebeurt niet door middel van het uitspelen van rechtlijnige levels, maar door het ontdekken van een wereld die volgepropt zit met geheime vaardigheden die je steeds een beetje verder helpen.
Het is een simpel idee en het werkt bijzonder aanstekelijk. Vaak zijn er in de wereld obstakels te vinden die Samus nog niet kan overwinnen. Omdat ze niet hoog genoeg kan springen, omdat er blokken in de weg zitten of omdat bepaalde deuren met haar standaard arsenaal nog niet open te krijgen zijn. Deze problemen smeken om opgelost te worden – en er is geen beter gevoel dan eindelijk die ene vaardigheid te vinden waarmee een obstakel dat vanaf het begin al in de weg zat overwonnen kan worden.
De definitieve Metroidvania
Met het idee achter de eerste Metroid is eigenlijk bijzonder weinig mis, maar de game laat op andere gebieden behoorlijk te wensen over. Zero Mi ion was in 2004 daarom een geschenk uit de hemel. Geoptimaliseerd voor de GameBoy Advance, een nieuwe grafische stijl en met tal van andere verbeteringen; oftewel, deze game heeft alles in zich om zich dé Metroidvania te noemen.
In Zero Mi ion is premiejager Samus veel beter te besturen. Springen gaat soepeler, de mogelijkheid om bukkend te schieten is toegevoegd en enkele andere vaardigheden uit latere Metroid-games hebben een weg gevonden naar deze titel. Zo kan Samus bijvoorbeeld diagonaal vijanden aanvallen en is er deze keer een kaart aanwezig waarop altijd is terug te vinden waar je bent.
Deze game heeft alles in zich om zich dé Metroidvania te noemen
De buitenaardse planeet Zebes heeft bovendien een aardige metamorfose ondergaan. De volgorde van ruimtes en de speciale vaardigheden die erin verborgen liggen is nog grotendeels hetzelfde, maar ieder gebied oogt ook daadwerkelijk anders. Het zorgt ervoor dat het maken van onderscheid tu en verschillende delen van het ondergrondse stelsel een stuk makkelijker gaat, want er is meer veranderd dan alleen de kleur van de blokken waaruit de wereld is opgebouwd.
Noodzakelijke verbeteringen
Andere aanpa ingen zijn minstens zo fijn. De game kent minimalistische, korte tu enfilmpjes die in tegenstelling tot Metroid Fusion weinig tijd verspillen en er zijn een boel nieuwe eindbazen toegevoegd die ieder zo hun uitdaging vormen. Oude bekende zoals Kraid en Ridley zien er eindelijk ook echt uit als de indrukwekkende schepsels die het op de NES al hadden moeten zijn.
Het indrukwekkendste nieuwe onderdeel van Zero Mi ion is echter de geheel nieuwe finale. Na het verslaan van Mother Brain en het vernietigen van de overgebleven Metroids op Zebes is er een epiloog waarin Samus van de planeet vertrekt en uit de lucht wordt geschoten door de ruimtepiraten die haar de hele game al in de weg zitten. Wat volgt is een zenuwslopend gedeelte waarin je het zonder Samus’ pak en de eerder vergaarde vaardigheden moet doen, terwijl je de ruïnes van Zebes infiltreert. Wanneer je eindelijk weer op volle kracht bent, voelt dat als een geweldige comeback.
Hoewel de spectaculaire finale de eerste keer dat je de game uitspeelt ook echt tof is, moet wel gezegd worden dat het in contrast staat met de vrijheid die Metroid vanaf het begin af aan zo geweldig maakt. Het grote wraakmoment is verschrikkelijk rechtlijnig en geeft je nauwelijks de ruimte om zelf de wereld te ontdekken. Dat gevoel van vrijheid in het gigantische ondergrondse complex is ongekend.
Snelheidsduivels
Je kunt zelfs bepaalde vaardigheden links laten liggen voor een totaal andere ervaring. Een methode die zijn intrede deed in Super Metroid is namelijk ook in Zero Mi ion aanwezig. Normaal gesproken is er een vaste volgorde waarin upgrades gehaald moeten worden. Een hogere sprong is bijvoorbeeld nodig om een bepaalde deur te kunnen bereiken en bommen kunnen weer gebruikt worden om bepaalde blokken op te blazen. Door middel van ‘Sequence Breaking’ kun je die upgrades simpelweg overslaan, maar tóch het einde van het spel bereiken.
Dat klinkt mi chien onlogisch, maar Metroid: Zero Mi ion is een game die gemaakt is om zo snel mogelijk uit te spelen. Naar de andere kant van de kaart moeten rennen voor een nieuwe vaardigheid die best te mi en is, kost alleen maar extra tijd. Voor de geoefende speler is de game daardoor met enkel de e entiële vaardigheden binnen een klein uurtje uit te spelen.
Zero Mi ion is gemaakt is om zo snel mogelijk uit te spelen
Dat die korte speelduur een pluspunt is, onderstreept dat Zero Mi ion goed in elkaar steekt. De fundering is nog steeds de game waarmee het allemaal begonnen is, maar door elementen te gebruiken van Super Metroid en Metroid Fusion speelt de remake als een droom die constant uitdaagt om sneller, beter en efficiënter te werk te gaan. Zero Mi ion was ook de laatste keer dat Nintendo zich aan 2D-deel uit de serie durfde te wagen. Belangrijker: zo dicht heeft een Metroid de perfectie sindsdien niet meer benaderd en de kans is groot dat dat ook nooit meer zal gebeuren.
Door Thijs Barnhard