Reload: MDK | Gamer.nl

Reload: MDK | Gamer.nl

Een paar weken geleden schreven we over het hilarische href="http://gamer.nl/articles/achtergrond/reloadnbspgiants-citizen-kabuto/">Giants: Citizen Kabuto</a>. Bij deze Reload gaven we al aan dat dit soort absurdistische games zeldzaam zijn en tegenwoordig bijna niet meer verschijnen. Maar tussen 1997 en 2000 zette de kleine studio Shiny Entertainment de industrie op zijn kop met de ene na de andere melige game. Het team was ontzettend getalenteerd, de games waren helaas niet allemaal winstgevend. MDK was een van de games die dat wél was, doordat het de humor aanvulde met ijzersterke sluipschuttersactie. En ‘s werelds interessantste bom.</p>

Shiny Entertainment was een bijzondere studio. Oprichter David Perry, die we vooral kennen van Gaikai (nu PlayStation Now), maakte furore als de designer van succesvolle platformspellen op 16-bit spelcomputers. Hij maakte tal van platformers voor films, waaronder Terminator en Aladdin. Waar zijn studio Shiny Entertainment echter het meeste succes mee genereerde, was de knotsgekke Earthworm Jim-reeks, die de toon zette voor de typische stijl van Shiny. Dit type meligheid zien we terug in alle games die daarna verschenen, hoewel MDK wat ingetogener was. Dankzij de focus op bevredigende schietpartijen en originele intermezzo’s werd de game een creatief én commercieel succes.

Murder, Death, Stil

In MDK val je letterlijk het spel binnen. De eerste dertig seconden stort je snoeihard naar beneden, terwijl een buitenaardse ‘Minecrawler’ (een machine die grondstoffen uit de aarde trekt) raketten op je afvuurt. Elke mi ie begint met de val van held Kurt Hectic uit een ruimtestation, waarbij hij afstevent op een serie arena’s vol vijanden. Eenmaal op de grond is het besturen van Kurt even wennen, omdat alle wapens aan het lichaam van de held zijn bevestigd. Met een punthoofdhelm als vizier, een wapen aan je arm en een uitklapbare parachute mag je de eerste minuten klungelen in een vrijwel lege arena. Op het moment dat de eerste vijanden opduiken kan het feest beginnen. 

MDK

Terwijl de buitenaardse wezens in de verte schietschijven omhoog houden, leer je in enkele minuten hoe je springt, schiet en inzoomt. Vooral bij het inzoomen steekt de humor de kop op, want vijanden waggelen met hun kont en dagen je altijd uit. Het humoristische effect is extra sterk omdat de schietschijven bij de tutorial lijken te horen, maar vervolgens door het hele spel blijken terug te komen. Verschijnen er vervolgens wapens als ‘The World’s Most Interesting Bomb’ dan merk je dat er een hoop pret te beleven is in de game.

MDK moet het echter niet volledig van de humor hebben. De actie is namelijk erg goed uitgewerkt. Constant wi el je tu en het inzoomen en wegrennen bij groepen van vijanden. Omdat je ook granaten en de bijzondere bommen aantreft in de arena’s, is de aanpak per arena erg gevarieerd. Het ene moment gooi je granaten naar tanks, dan weer zoom je in om vijanden een been af te schieten. De waggelende wezens staan geregeld achter een glazen muur, zodat je moet uitvogelen waar je moet richten om ze uit te schakelen. Een schot tu en de ogen of in een schietschijf is een fluitje van een cent, het lanceren van een mortiergranaat vereist meer fine e. Deze lanceer je in gaten boven de schuilplekken van vijanden, met explosies en schreeuwende slachtoffers als gevolg. 

MDK

Bond in balletpakje

In de arena’s mengen de geluiden van kanonnen met die van de schreeuwende wezens, wat een kakofonie van jewelste oplevert. Na het opruimen van vijanden ren je door ondergrondse gangen die de arena’s met elkaar verbinden. Luister je naar Kurts atletische stapjes in de gangen, dan valt het extra goed op dat zijn uitrusting eruitziet als een zwart balletpakje. Of het zo melig bedoeld is weten we niet, maar gecombineerd met een kruimeldief als helm is onze held een komische verschijning.

Naast korte parachutescènes waarin je zweeft boven ventilatoren, zijn er intermezzo’s waarin je op je eigen billenpartij door een gang rodelt. Bij deze afwi elingen voelt de sfeer als in een (oudere) Bond-film, met als traktatie knallende actie om de volgende hoek. De variatie in wapens zoals granaten, bommen en het sluipschuttersgeweer combineert prachtig met mooi vormgegeven levels die nooit eentonig voelen. Net als Giants: Citizen Kabuto biedt MDK een waaier aan speelstijlen, verpakt in een filmische, komische setting.

MDK

MDK voelde qua luchtigheid als de Ratchet & Clank-games, terwijl het serieuze sluipschuttersactie bood zoals in de Hitman-reeks. Dit was een game die zichzelf door de humor niet serieus leek te nemen, maar juist daardoor verraste. MDK was bovendien één van de eerste games die headshots en andere ‘afneembare’ ledematen introduceerde in 1997. En zelfs in 2016 hinkelen wezens bij een afgeschoten been nog realistisch kreunend naar hun schuilplaats.

Zowel MDK als MDK2 zijn tegenwoordig te koop op GOG.com en Steam. De GOG-versie werkt dankzij nGlide-drivers beter op moderne systemen dan de Steam-versie (deze werkt met DirectX).

Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou