EA draaide in de laatste jaren van het vorige decennium op volle toeren. . Het was voor virtuele fijnproevers genieten in 2008 en 2009: Dead Space was een verfri ende actie-horrorgame in de ruimte, Mirror’s Edge liet je door een minimalistisch doch kleurrijk vormgegeven wereld freerunnen en Henry Hatsworth was een game die niet door Nintendo zelf was ontwikkeld en tóch gebruikmaakte van het unieke concept achter de Nintendo DS. Wonderbaarlijk!
Platformer én puzzelgame
Eigenlijk is Henry Hatsworth even uniek als simpel. Zo simpel, dat je je afvraagt waarom het niet eerder is gedaan en waarom EA of andere ontwikkelaars in hemelsnaam niet meer soortgelijke games hebben gemaakt. In e entie is dit een vrij standaard tweedimensionale platformer op het bovenste scherm van de DS, ware het niet dat er op het onderste scherm iets heel anders aan de hand is.
Alle vijanden die je tijdens je platformavontuur verslaat, verschijnen namelijk als puzzelblokjes op het onderste scherm, dat wat wegheeft van een Bejeweled-speelveld. Bereiken de blokjes de top van het scherm, dan ben je af. Gedurende het platformen moet je dus regelmatig naar het onderste scherm switchen om daar drie blokjes van dezelfde kleur op een rij te krijgen en ze te verwijderen.
Op zich is dit al een ijzersterk concept, want het maakt van een verder vrij uitgekauwd platformavontuur een hectische managementgame. Je moet immers naast het platformen op het bovenste scherm constant het onderste scherm in de gaten houden. Stapelen de blokken zich op door de hoeveelheid vijanden die je verslaat (en dat zijn er, zeker later in de game, erg veel), dan moet je snel je aandacht daarop richten.
Theetijd
De game gooit hier nog een aantal sterke extra gameplay-elementen bovenop. Zo zitten er in de blokjes diverse items verschuild die je ontgrendelt wanneer je ze wegspeelt. Deze items geven je extra hartjes voor je levensbalk, of bommen en elektrische schokken om vijanden mee te verslaan. Het is door blokjes weg te werken zelfs mogelijk om extra platformen op het bovenste scherm te creëren. Deze samensmelting van twee verschillende genres is echt uniek, maar voelt binnen de kortste keren natuurlijk.
Verder kan Henry Hatsworth als echte Engelsman af en toe ‘teatime’ inschakelen, waardoor hij in een gigantische robot verandert en alles en iedereen op het scherm vernietigt. Niet gigantisch origineel, maar wel weergegeven met de aandoenlijk getekende graphics van het spel dat zelfs nu nog zeer prettig oogt, ondanks de lage resolutie van het DS-scherm.
Hoewel precieze verkoopcijfers niet bekend zijn, vermoeden we dat Henry Hatsworth geen gigantisch verkoopsucces was, ondanks de positieve recensies van critici (waaronder Gamer.nl). De DS-game is meteen de laatste keer dat we van de jolige Engelsman hebben gehoord. Eigenlijk een schande, want Henry Hatsworth in the Puzzling Adventure is origineel, bestuurt perfect, heeft veel inhoud en is ook op audiovisueel gebied dik in orde. Een vervolg op de 3DS was waarschijnlijk aan het grootste gedeelte van de gamende wereldbevolking voorbijgegaan, maar had ons meer dan tevreden gestemd. Heb je thuis nog een DS liggen, doe jezelf dan een lol en probeert Henry Hatsworth alsnog op de kop te tikken.
Meer Reloads: