Reload: Alien Isolation | Gamer.nl

Reload: Alien Isolation | Gamer.nl

Alien Isolation roept de bibbers op zoals geen enkele Alien-game dat daarvoor en sindsdien heeft gedaan. Dat is eigenlijk best vreemd, want het antwoord was eigenlijk al die tijd al te vinden in de allereerste verschijning van de Xenomorph. De eerste Alien-film is een trage, claustrofobische en angstaanjagende horrorfilm waarin je steeds maar een glimp van het monster opvangt. Wat er precies schuilt in de schaduwen is wat de film zo eng maakt.

Alien Isolation nam in 2014 precies dat principe en ging er succesvol mee aan de haal. In deze game ben je geen ruimtemarinier die met wat welgemikte schoten het beest kan omleggen. De Xenomorph is zo goed als onkwetsbaar en lijkt je constant op de hielen te zitten. Als de verloren dochter van het hoofdpersonage uit de film begeef je je dus in een soortgelijke situatie als Ripley in de filmkla ieker.

Media has no description

Angstaanjagende deuren

Over hoe de Xenomorph zich constant onvoorspelbaar weet te gedragen is de game geheel terecht bejubeld. Regelmatig krijgt het wezen je te pakken wanneer je er voorbij probeert te sluipen, maar als je dezelfde ruimte weer doorkruist is het beest ineens niet aanwezig. Het zorgt ervoor dat het spel iedere keer weer spannend is, ook als je al een keer gesneuveld bent.

De lof voor het gedrag van de Xenomorph is geheel terecht, maar er is een compleet ander element dat écht de show weet te stelen in Isolation. Het ruimtestation Sevastepool - waar het spel zich grotendeels afspeelt – is namelijk geheel in de stijl van de eerste twee films opgezet. Het plafond is overal laag, deuren maken een angstaanjagend gesis wanneer ze opengaan en er is geen gang waar de verlichting wel goed werkt.

Media has no description

Ongekend spannend

Gewoon rondlopen op Sevastopol is al stre vol en vermoeiend. Het station kraakt en piept bij iedere beweging. Een speciale bewegingstracker is ondertu en net zo vaak behulpzaam als misleidend. Soms vliegt er ineens een stipje op de radar voorbij, andere keren zou er direct iets voor je moeten staan, maar zie je niets. Het is zenuwslopend omdat de rest van de setting zo overtuigend is. Je kan niet ontsnappen want het station ligt zo goed als lam en bovendien moet je de zwarte doos vinden die meer details heeft over de verdwijning van Ellen Ripley.

Bijna overdonderend wordt het spel wanneer de intensiteit nog verder wordt opschroeft. Zo wordt er halverwege het verhaal een poging ondernomen om van de Xenomorph af te komen door hem met een deel van het station de dichtstbijzijnde zon in te schieten. Om de vleugel los te koppelen moet er een serie van handelingen verricht worden, terwijl het monsterlijke wezen je constant op de hielen zit. Wanneer de procedure eenmaal geslaagd is en de twee delen bijna van elkaar gescheiden worden, knipperen er rode alarmlampen en gaat er de hele tijd een sirene af. Gecombineerd met de stoomvorming in het station is het bijna niet te doen om nog op tijd weg te komen. Het is slopend, maar tegelijkertijd ongekend spannend. Het zou een uitstekende finale zijn geweest ware het niet dat Alien Isolation nog even verder dendert.

Media has no description

Het klinkt mi chien als vreemde kritiek, maar een spel van deze intensiteit hoeft echt niet twintig uur lang te zijn. Daarvoor is het simpelweg te vermoeiend om te spelen. Het spel valt hierdoor ook wel een beetje in herhaling, waardoor je de trucjes van de Xenomorph ook steeds meer door begint te krijgen.

Speelbare film

Wie de kern van Alien Isolation toch graag wil ervaren, maar een beetje huivert van die lange speelduur, doet er verstandig aan de downloadbare content eens te proberen. Crew Expendable en Last Survivor zijn in feite speelbare versies van de iconische filmscenes. In de laatste speel je als Ripley die met een vlammenwerper op zak moet ontsnappen nadat ze het zelfvernietigingsmechanisme in werking heeft gezet. Het is in feite een reeks van krappe gangen vol rook, loeiende alarmbellen en een oorverdovend gedreun met ergens tu enin een verschijning van de Xenomorph, maar het is bijzonder effectief.

Media has no description

Het ruimteschip waarin de film zich afspeelt is ondertu en tot in de puntjes uitgewerkt. Het voelt daardoor bijna alsof je over de set mag rondlopen, maar tegelijkertijd speel je ook gewoon een rol in het verhaal. Hetzelfde verhaal bootst Alien Isolation in zijn eigen mi ies in zekere zin na zonder te veel nieuwe richtingen op te gaan. Dat werkt en het zegt veel over de kant die de franchise is opgegaan na de eerste twee films. Met een geheel nieuwe Alien-film op komst wordt er ongetwijfeld meer over de gevreesde buitenaardse levensvorm onthuld. In het geval van Alien is minder echter meer. Het wezen werkt het beste in de schaduwen. Als Alien Isolation iets bewijst is het wel dat de Xenomorph het beste als buitenaardse boeman werkt als je er zo min mogelijk van snapt.

Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou