In onze verwachtingen van E3 2018 gaven we al aan dat Super Smash Bros. prominent aanwezig zal zijn en dat we vermoedelijk meer te zien krijgen van Metroid Prime 4 of Pokémon en enkele third party-titels. Echter verwachten we ook dat Nintendo een aantal onvoorziene verra ingen voor ons in petto heeft. Hoewel Nintendo-topman Reggie Fils-Aime na E3 2017 aangaf meer remasters van Wii U-titels uit te willen brengen, worden we toch liever verrast met volledige remakes van Nintendo-kla iekers die inmiddels in de vergetelheid zijn geraakt.
Moedertje lief
En als we het over een reeks hebben die in de vergetelheid is geraakt, dan valt de Mother-serie zonder twijfel in deze categorie. Nintendo geeft veel te weinig aandacht aan deze rpg. Ergens is het een begrijpelijke keuze. Mother sloeg nooit echt aan buiten Japan en de meningen over de kwaliteit van de eerste twee games in de reeks lopen redelijk uiteen. Desondanks is de Mother-serie het bewijs dat Nintendo lak heeft aan de geldende normen binnen een genre en innovatie boven alles stelt om topprestaties af te leveren.
Mother-bedenker Shigesato Itoi wist met moeite een aarzelende Shigeru Miyamoto over te halen om hem de mogelijkheid te geven Mother te ontwikkelen. Vervolgens richtte Itoi Ape Inc. op en kreeg van Nintendo een team toegewezen waarmee hij aan de slag kon met Mother. Het spel speelt zich af in een onconventionele Amerikaanse setting in de jaren tachtig en volgt het verhaal van een jongen genaamd Ninten, die op mysterieuze wijze wordt getroffen door paranormale krachten. Nintens vader onthult dat zijn overgrootvader ooit paranormale krachten bestudeerde en vraagt Ninten om te onderzoeken wat de oorzaak is van deze onverklaarbare gebeurtenis.
Na wat speurwerk komt Ninten tot de conclusie dat deze mysterieuze aanvallen het werk zijn van een binnenvallend buitenaards ras. Na zijn ontmoeting met Queen Mary wordt hij op pad gestuurd om de acht melodieën te vinden en deze voor haar af te spelen. Wat zich hierna ontvouwt is een van de meest eigenzinnige en vooral maffe verhalen in het rpg-genre, waarmee Nintendo ieders verwachtingspatroon ontregelde. Itoi wilde namelijk een rpg maken dat op incongruente wijze omging met de geldende normen binnen het genre. Zo zit het verhaal vol met droge humor, maken zwaarden en magie plaats voor unieke wapens als speelgoedgeweren, knuppels, en katapulten en vecht de speler tegen vijanden als hippies, aliens, nachtlampen en vele alledaagse objecten. In feite parodieert Mother het rpg-genre en dat doet het niet onverdienstelijk.
Het succes van Mother in Japan was voor Nintendo reden genoeg om een vervolg te rechtvaardigen en in 1994 verscheen Earthbound, in Japan bekend als Mother 2, op de SNES. Earthbound perfectioneerde vrijwel alles aan de basis die gelegd werd met Mother. Net als het origineel is Earthbound een parodie op het genre en wordt er wederom gebruikgemaakt van belachelijke wapens en eigenaardige verhaalvertelling. Echter komen er in het verhaal van Earthbound serieuzere thema’s aan bod, zoals mishandeling, religieus extremisme en prostitutie. Deze onderwerpen worden gelukkig wel behandeld met een gezonde dosis humor, waardoor het verhaal nooit al te beladen aanvoelt.
Vechtende vinylplaten
In het verhaal trekken spelers er op uit met Ne en zijn drie vrienden en reizen ze af naar de meest memorabele locaties om de Sound Stone weer te voorzien van melodieën en de wereld te redden uit de handen van de kwaadaardige alien Giygas. Dit gaat gepaard met komische dialogen, vreemde personages en ongebruikelijke wapens. Zo zien we Ne met wapens als koekenpannen en jojo’s vechten tegen verkeersborden, kopjes koffie, jolige vinylplaten en nog veel meer vreemde vijanden.
Hoewel de game buiten Japan geen groot succes is geworden, heeft Earthbound wel een enorme impact gehad op het genre. In de jaren na de lancering en mede dankzij de toevoeging van Ne in de Super Smash-serie is Earthbound een cultkla ieker geworden. Games zoals Costume Quest, Lisa: The Painful, Undertale en zelfs South Park: The Stick of Truth hebben allemaal wat te danken aan Itoi’s magnum opus. Twaalf jaar later kwam Mother 3 uit, maar helaas is het na dat deel akelig stil geworden rondom de serie en heeft Itoi herhaaldelijk aangegeven niet aan een vierde deel te willen werken.
Tijdreizen met Crono
Wat dat betreft lijkt de Mother-serie hetzelfde lot te begaan als een andere kla ieke rpg-reeks waar gamers nog steeds warme herinneringen aan hebben overgehouden. Het is namelijk al bijna twintig jaar geleden dat Square Enix een nieuw deel in de Chrono-reeks heeft uitgebracht. Het eerste deel, Chrono Trigger, verscheen in 1995 en aanvankelijk alleen op de SNES. Chrono Trigger was de zoveelste game in een reeks hoogwaardige rpg’s uit de stal van Square Enix.
Waar Earthbound vooral zijn eigen genre parodieert, is Chrono Trigger een typische jrpg. Voor hedendaagse gamers oogt het spel wellicht generiek, maar destijds wist Chrono Trigger de harten van spelers te veroveren. Met name het innovatieve gevecht ysteem kon op veel lof rekenen. In tegenstelling tot veel jrpg’s van weleer, zijn de gevechten nooit statisch, veranderen de vijanden constant van positie en kunnen spelers meerdere vijanden tegelijk aanvallen. Ook kunnen aanvallen samengevoegd worden om een verwoestende combo uit te voeren.
Niet alleen de gevechten, maar ook de omgevingen in Chrono Trigger waren vrij uniek voor een jrpg. Gedurende het verhaal reizen hoofdpersonage Crono en zijn teamgenoten naar verschillende tijdperken zoals de ijstijd, de middeleeuwen en de nabije toekomst om de verwoesting van de aarde door het buitenaardse wezen Lavos tegen te houden. Chrono Trigger is in veel opzichten een standaard jrpg, maar blinkt uit op zoveel andere fronten dat het een blijvende impact heeft gehad op het genre. Recentelijk kwam de remake van Secret of Mana uit die helaas tegenviel. Mocht er een Chrono Trigger-remake in de maak zijn, dan hopen we dat Square Enix geleerd heeft van het ontwikkelproces van Secret of Mana. Chrono Trigger verdient het namelijk dubbel en dwars om op de best mogelijke manier door een nieuw publiek gespeeld te worden.
Geavanceerde oorlogen in het westen
Een invloedrijke Nintendo-titel die mi chien wel tot de beste turn-based tactische games ooit behoort, is de Game Boy Advance-game Advance Wars. Voor de lancering van Advance Wars waren turn-based tactische games al jarenlang populair in het Verre Oosten, maar het genre kreeg in het westen nagenoeg geen voet aan de grond. Wellicht spraken de games het westerse publiek niet aan, maar Advance Wars bracht daar grotendeels verandering in.
Het succes van Advance Wars is vooral te danken aan de eenvoud van de gameplay ten opzichte van andere games in het genre. De gameplaymechanieken worden tot in de kleinste details uitgelegd in een verplichte en vooral ellenlange tutorial waarna de speler aan de campagne kan beginnen. In tegenstelling tot andere tactische spellen, zoals de Fire Emblem-games, draait het in Advance Wars minder om het verhaal en meer om de actie. Dat is immers waar de game in uitblinkt. In de campagne staat de speler tegenover vijandige legers en is het zaak om alle units uit te schakelen of de basis van de vijand te veroveren. Op papier erg simpel, maar in de praktijk veel spannender. De gevechten krijgen meer diepgang door onder andere de verschillende type units, weersomstandigheden en commandanten die units voorzien van speciale voordelen, maar ook van nadelen. Dit zorgt er voor dat gevechten vrijwel altijd dynamisch aanvoelen en vooral tactisch inzicht vergen van de speler.
Advance Wars heeft er in elk geval mede voor gezorgd dat westerse gamers turn-based tactische games op grotere schaal zijn gaan omarmen. In de jaren daarna verschenen drie geweldige vervolgen, alsook games die geïnspireerd zijn door Advance Wars, waarvan Mario + Rabbids: Kingdom Battle mi chien wel het merkwaardigst is.
In wezen zijn er ontelbaar goede Nintendo-titels die een remake verdienen. Laten we vooropstellen dat we absoluut nieuwe titels willen zien van Nintendo op E3 2018. Metroid Prime 4, Pokémon en de nieuwe Super Smash Bros. klinken ons als muziek in de oren. Echter zijn er sinds de NES genoeg geweldige Nintendo-games verschenen die met gemak tot de beste games ooit gerekend kunnen worden, en de Switch is de perfecte console om deze games opnieuw te beleven.