Dat naar aanleiding van een interview met Wired, waarin hij claimt meer tijd te willen maken voor het ontwikkelen van nieuwe, originele games in plaats van het moeten overzien van de grote producties bij Nintendo. Als gevolg van de geruchtenmolen die dit interview op gang zette, daalden de aandelen van het bedrijf in één klap met een paar procent. Nintendo reageerde als een kat in het nauw: Miyamoto zou verkeerd geïnterpreteerd zijn. Nee, zegt Wired vervolgens, het artikel klopt wel. Nee, meldt Miyamoto zelf een dag later aan The Wall Street Journal, ik blijf gewoon doen wat ik nu doe.
Tijd om eens aan de lokale Nintendo-experts te vragen wat er nu precies aan de hand is. En laten we wel wezen, ooit zal die creatieve man toch eens met pensioen moeten. Wat voor effect zal dat hebben op het Japanse bedrijf?
Chris Glerum, freelance redacteur InsideGamer:
“De ophef over het eventuele vertrek van Miyamoto is naar mijn idee zwaar overtrokken en uit zijn context gerukt. Als je het interview van Wired er op naleest, staat er niet dat Miyamoto gaat stoppen.. In tegendeel: Miyamoto geeft aan dat hij een andere rol wil vervullen en niet meer de langlopende projecten wil overzien. Hij wil zich richten op kleinere projecten, omdat, en hier zit de crux, hij weer zelf aan het front van game-ontwikkeling wil staan.
Is dat niet juist een zegen? Was de eerste Donkey Kong niet een 'klein project'? Het bedenken van Mario? Zelda? Of, meer recent, Pikmin? Alles dat groot wil worden, moet klein beginnen. Dus laat Miyamoto vooral bezig gaan met het creëren van een toekomst voor Nintendo, door de zaadjes te planten die het bedrijf over tien jaar kan oogsten. Want één ding is zeker: wanneer Miyamoto met pensioen besluit te gaan, raakt Nintendo een buitengewoon creatief talent kwijt. Laten we dus hopen dat Miyamoto - linksom of rechtsom - de komende jaren gebruikt om een nog rijkere erfenis te creëren voor Nintendo én voor de game-industrie. De ontwikkeling van de grote series heeft hij in de afgelopen jaren toch al steeds meer overgedragen aan protegés als Eiji Aonuma.”
Jurjen Tiersma, redacteur Power Unlimited (@JurjenT):
“Miyamoto geldt terecht als de verpersoonlijking van Nintendo's creatieve, eigenzinnige manier van spellen maken, al bestond die manier al voordat Miyamoto bij het bedrijf kwam in de persoon van Gunpei Yokoi, de bedenker van de Game Boy en Metroid. Vergeet ook niet dat er in Miyamoto's schaduw altijd veel getalenteerde mensen hebben gewerkt, het belang van een onzichtbare werknemer als Takashi Tezuka, die werkte aan onder andere Zelda en Mario, valt moeilijk te overschatten.
De afgelopen jaren is Miyamoto voornamelijk bezig om de honderden mensen onder hem als een generaal aan te sturen en hun werk te corrigeren. Maar het zou goed zijn als hij zich langzaam maar zeker van die rol distantieert, zodat ze op eigen houtje hetzelfde kwaliteitsniveau kunnen halen. Luitenanten als Koizumi, Fujibayashi en Aonuma acht ik daar zeer goed toe in staat. Mi chien is het juist beter dat 'de wil van Miyamoto' minder dominant wordt in de bedrijfscultuur van Nintendo. Ook al is Miyamoto nog zo creatief, hij is ook een groot voorstander van beperkingen, bijvoorbeeld waar het 'vertelde' verhalen in spellen betreft, of logische ontwikkelingen in technologie.
Het zou wel eens positief kunnen uitpakken als Miyamoto zich minder als generaal opstelt en gewoon weer een ‘sergeantje’ wordt. Zo kunnen zijn luitenanten wat meer buitensporig te werk gaan. En zo hoeft hij zelf minder heen en weer te hoppen tu en alle Mario-projecten en veertig andere franchises, en krijgt hij gewoon weer ruimte om iets nieuws te verzinnen.”
Quint Zieltjens, hoofdredacteur N1ntendo.nl:
“Denken aan Shigeru Miyamoto’s pensioen is voor geen enkele Nintendo-liefhebber een pretje. Dat het op een zekere dag zal gebeuren, is onvermijdelijk en het moge duidelijk zijn dat de schadebeperkingproce en bij Nintendo al in werking zijn gezet. Miyamoto zelf bereidt de wereld via interviews voorzichtig voor op zijn toekomstig vertrek en dat terwijl we nog zeker een aantal jaren kunnen genieten van de 59-jarige grootmeester. Het wordt daarbij niet onder stoelen of banken gestoken dat Miyamoto zijn teams op specifieke wijze begeleidt om zijn denkwijze en manier van werken bij afwezigheid voort te zetten. Miyamoto noemt The Legend of Zelda: Skyward Sword en Super Mario 3D Land als goede voorbeelden van die toekomstzang. Hij zou bij de producties minder betrokken zijn geweest dan normaal en daarom tevreden zijn over de manier waarop de ontwikkelteams zich ontpoppen. De realiteit leert echter dat Miyamoto flink met de scepter heeft gezwaaid, wat er onder andere voor heeft gezorgd dat het vijf jaar duurde om Skyward Sword af te krijgen.
Het is het ultieme bewijs dat Nintendo op dit moment alles behalve klaar is voor zijn afscheid. De Japanner heeft overal een gigantische vinger in de pap en wordt gecommuniceerd als een keurmerk. Als General Manager van Nintendo EAD is dat niet zo gek, maar om bij zijn vertrek een flinke daling in het Nintendo-aandeel te voorkomen, zal er veel moeten veranderen.
Of dat een probleem wordt, is de grote vraag. Ik denk van niet. Nintendo heeft genoeg talent aan boord om Miyamoto’s werk op goede wijze voort te zetten en het bedrijf is daar van op de hoogte. Het is daarom niet verra end dat Eiji Aonuma in een recentelijk interview laat doorschemeren dat hij zich volledig verantwoordelijk begint te voelen over de toekomst van de The Legend of Zelda-serie. Ook Hideki Konno’s meer frequente optreden laat zien dat Nintendo bewust bezig is met de toekomst: er wordt geschoven met verantwoordelijkheden en er vormt zich langzaamaan een nieuw eliteclubje binnen de organisatie. Dit gaat waarschijnlijk net zo lang door totdat Miyamoto zonder zorgen het stokje over kan geven. Dit is een bijzonder lastig proces en dat komt mede door het feit dat Miyamoto een koppig mannetje is. Vindt hij iets niet goed, dan moet het opnieuw. Dat iedereen het er vervolgens mee eens is dat het eindresultaat er daadwerkelijk beter op is geworden, kan gezien worden als een kwaal. Is er dan niemand zo goed als hij?
Miyamoto zelf lijkt die vraag voorlopig met ‘nee’ te beantwoorden getuige zijn recente antwoord tegenover The Wall Street Journal. Hij stelt daarin dat Nintendo mi chien beter af is wanneer hij zou vertrekken, omdat er dan wellicht nieuw talent uit voortkomt. Of dit antwoord voortvloeit vanuit Miyamoto’s zelfingenomenheid of vanuit een feitelijke tekortkoming van talent binnen Nintendo zal hierin een groot verschil maken. Met het oog op de toekomst hoop en gok ik op het eerste. Voor nu vind ik het echter prima zoals het gaat en mag Miyamoto van mij zoveel mensen op de vingers tikken als hij maar wil. Mij hoor je niet klagen.”
Nintendo heeft dus veel aan Miyamoto, maar dat het bedrijf zich aan het voorbereiden is op een structuur zonder zijn creatieve geest moge duidelijk zijn. Zijn onvermijdelijke vertrek zal door geen Nintendo-fan als een zegen worden gezien, maar mi chien geeft het, zoals bovenstaande journalisten al aangeven, ruimte binnen het bedrijf voor nieuwe werknemers en visies.