Een wereld waarin Hideo Kojima niet alleen meer aan Metal Gear werkt hoeft helemaal niet zo slecht te zijn. Tijdens zijn carrière heeft de beste man ook aan een aantal andere games meegewerkt die absoluut niet in vergetelheid mogen raken. Dit zijn de vijf beste niet-Metal Gear-projecten van Kojima.
Penguin Adventure
De allereerste game waar Hideo Kojima aan meewerkte verscheen in 1986 en had weinig te maken met tactische sluipactie, spionage of complotten. Zoals de titel al doet vermoeden draait het in dit spel om een pinguïn. Dit schattige gevogelte heeft de taak gekregen om de pinguïnprinses te redden van haar mysterieuze ziekte, door een gouden appel te vinden. Penguin Adventure wordt gezien als een van de beste games voor de MSX.
Waarom wordt al snel duidelijk. Met zijn pseudo-3D graphics oogt Penguin Adventure behoorlijk geavanceerd voor zijn tijd en dankzij de RPG-elementen weet het spel boven menig andere platformer uit te stijgen. Hoewel Kojima enkel als a istent designer aan het spel meewerkte zijn er wel enkele onderdelen die lichtelijk verwijzen naar zijn input. Hoewel Penguin Adventure behoorlijk schattig oogt, zijn er twee verschillende eindes te behalen, in één van de twee sterft de arme pinguïnprinses een langzame dood door het falen van de held. De eerste duivelse Kojima-twist was daarmee een feit.
Snatcher
Tu en de eerste twee Metal Gears door werkte Hideo Kojima aan de Snatcher-serie waaronder in zekere zin ook de game Policenauts valt. Snatcher verscheen in 1988 en speelt zich af in een cyberpunk-wereld waarin artificiële wezens genaamd Snatchers de plek in lijken te nemen van bepaalde mensen. Gillian Seed, een detective in de J.U.N.K.E.R.-eenheid heeft de mi ie gekregen om hier een stokje voor te steken.
De inspiratie voor Snatcher is ongetwijfeld afkomstig van Blade Runner, de filmkla ieker met een evenzo verknipte visie van de toekomst. Snatcher viel destijds met name op vanwege zijn sterke gerealiseerde wereld en goed uitgewerkte verhaal, een zeldzaamheid voor games in 1988. Het latere Policenauts (1994) hanteerde een soortgelijke point-and-click stijl en legde de basis voor enkele elementen die later zouden terugkeren in Metal Gear Solid. Zo vat dit spel ook verhaallijnen samen wanneer er een save wordt geladen. De naam Meryl Silverburgh uit Metal Gear is tevens een verwijzing naar een personage uit Policenauts met dezelfde naam, terwijl de begintonen van de Policenauts-theme terugkomen .
Zone of the Enders
In de verre toekomst van Zone of the Enders heeft de mensheid Jupiter gekoloniseerd. De speler neemt de rol aan van de jonge kolonist Leo Stenbuck, die als enige een aanval van de militaire organisatie BAHRAM weet te overleven. In de Mech Jehuty neemt hij wraak op zijn belagers en behoedt hij andere kolonisten van een tragisch lot.
Zone of the Enders kreeg in totaal drie delen (twee in 2001, eentje in 2003), waarvan een alleen op de GameBoy Advance verscheen. De serie werd geprezen voor zijn flitsende gevechten waarin gigantische robots het tegen elkaar opnemen. Wat stijl betreft zijn de Zone of the Enders-spellen typisch het werk van Kojima. Het veelvoudige gebruik van honingraten (zie vooral Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty) is daar mi chien wel het meest voor de hand liggende voorbeeld van.
Boktai
Origineler dan Boktai (2003) worden games niet snel. In Boktai neemt de speler de rol aan van Django, een solarboy die met zijn speciale Gun Del Son vampiers bestrijd. Dit wapen moet opgeladen worden met echte zonnestralen die opgevangen moeten worden met de zonnecellen die op de GBA-cartridge zijn bevestigd. Het maakt van Boktai: The Sun is in Your Hand dé ultieme zomergame.
Hoewel Django een meer dan capabele vampierjager is, blijft het net zoals in Metal Gear geen slecht idee om gevechten met de andere ondode wezens zoveel mogelijk te vermijden. Sluipen en tegen muren aanleunen zijn daarom uiterst geschikte methodes om ongezien de kastelen van de bloedzuigers binnen te dringen. Latere delen lieten het gebruik van zonnecellen helaas achterwege, waardoor Boktai veel van zijn charme verloor.
Silent Hills
Het zou het droomproject van Kojima en Guilermo der Toro worden, maar het liep allemaal net even anders. Door middel van een angstaanjagende speelbare teaser, genaamd P.T., werden bezitters van een PlayStation 4 in de zomer van 2014 getrakteerd op een voorproefje van wat de herstart van de langlopende Silent Hill-serie zou moeten worden.
Met een eerstepersoonsperspectief, een eindeloos herhalende gang die iedere keer toch weer weet te verra en en mi chien wel de griezeligste geest in een game ooit, wist P.T. meteen hoge verwachtingen te scheppen voor Silent Hills. Verwachtingen die helaas nooit ingelost gaan worden. Uitgever Konami besloot om de stekker uit het project te trekken na conflicten met Hideo Kojima. P.T. zelf is zelfs niet langer meer te downloaden waardoor deze teaser enkel nog leeft op de harde schijf van wie er op tijd bij was.