Is de Vita dit jaar het beste platform? - Veel liefde voor kwakkelende handheld | Gamer.nl

Is de Vita dit jaar het beste platform? - Veel liefde voor kwakkelende handheld | Gamer.nl

PC REVIEW - Als je gevraagd wordt om een Nederlandse gamedeveloper te noemen, zal je vermoedelijk Killzone-ontwikkelaar Guerrilla Games noemen. Toch zijn er inmiddels ook talloze andere, kleinere studios die fraaie (indie)games hebben uitgebracht. Zo brachten de afgelopen jaren ons onder andere Reus van Abbey Games, Awesomenauts van Ronimo Games en Luftrausers van Vlambeer. Met regelmaat komen er dus kwalitatief degelijke titel van Nederlandse bodem. Nieuw in dit rijtje is Amulware, dat debuteert met Roche Fusion.

Metrico

We beginnen met wat liefde vanuit Nederland. Het Utrechtse bedrijfje Digital Dreams heeft de schoonheid van infographics gezien en besloot daar een game aan te wijden. Allerlei soorten grafieken en andere wiskundige vondsten vliegen over je scherm en veranderen afhankelijk van wat jij doet. De simplistische vormgeving herbergt een sloot aan ingewikkelde puzzels die je hersenen tot het uiterste zullen dwingen. Vooral als je nooit zo oplette tijdens wiskunde en je van grafieken de kriebels krijgt.

Metrico lijkt de lijn tu en moeilijk en frustrerend met verve te bewandelen. De oplo ingen liggen nooit ver buiten je bereik, maar elke keer als je weer verder komt, voel je je toch een genie. Dat komt juist doordat het spel zo eenvoudig blijft. Je wordt niet overspoeld met hintsystemen of andere trucjes, maar bestuurt simpelweg je silhouet en bestudeert wat jouw bewegingen met de wereld doen. Statistieken zijn nog nooit zo leuk geweest.

Metrico

Danganronpa 2: Goodbye Despair

De Vita begint in steeds meer huishoudens de rol van het boek over te nemen. Je neemt je handheld mee naar bed om voor het slapen gaan nog even iets verder te komen in een verhaal. De traditionele Japanse visual novels worden dan ook steeds populairder in het Westen, games waarbij je meer leest dan dat je speelt. Na spellen als Virtue's Last Reward en Profe or Layton wist Danganronpa begin dit jaar veel indruk te maken. En het vervolg moet later dit jaar alweer in de winkel liggen.

Danganronpa onderscheidt zich door zijn briljante mix tu en een misdaadroman en een Phoenix Wright-game. Je zit met een aantal klasgenoten opgesloten in de school en komt alleen vrij als je iemand kunt vermoorden, zonder dat de rest weet dat jij het was. Elke keer moet er dus weer een klasgenoot het loodje leggen, waarna jij op zoek gaat naar aanwijzingen om de moordenaar te kunnen identificeren. In spannende rechtszaken is het daarna aan jou om je hints te gebruiken en de dader aan te wijzen. Dit alles onder leiding van een gestoorde teddybeer. Het klinkt vreemd, maar het geeft wel hetzelfde gevoel als een goed boek. Je denkt gewoon eventjes te gaan lezen, en voor je het weet zie je de zon alweer opkomen. Mi chien toch niet zo ideaal om voor het slapen gaan te doen dus.

Murasaki Baby

Een game over een meisje met een ballon, daar heb je waarschijnlijk niet al te hoge verwachtingen van. Als je echter de screenshots van Murasaki Baby bekijkt, veranderen die vooroordelen ongetwijfeld direct. De game ziet er surrealistisch en luguber uit en hoofdpersoon Baby lijkt tegelijkertijd een schattig meisje en een enorm creepy wezen. De aandacht voor haar vreemde hoofd wordt gelukkig afgeleid door haar paarse ballon, die ze absoluut niet kwijt wil raken.

Het is jouw taak om Baby veilig door allerlei verschillende omgevingen te loodsen. Dat is vaak nog een hele opgave, want in haar eentje durft ze niet zo veel. Het is een heel gepuzzel om alle obstakels uit haar weg te halen en een veilige omgeving te creëren. En dan moet je ook nog eens haar ballon uit de buurt houden van scherpe obstakels, want zonder haar rubberen vriendje verandert Baby in een emotioneel wrak. De game lijkt alle touchscreens en andere foefjes van de Vita optimaal te benutten, zonder dat die besturing in de weg zit van je spelplezier. Als de rest van de game net zo'n feestje wordt als we tot nu toe hebben gezien, dan hangen wij de ballonnen op.

Murasaki Baby

Freedom Wars

Sony gaf onlangs helaas aan dat de Vita het voortaan moet hebben van indies en andere third parties. We hoeven niet op hun eigen studio's te rekenen. Gelukkig zag het bedrijf daarbij Freedom Wars over het hoofd, een van de meest veelbelovende exclusives die dit jaar uitkomen. De intere ante samenwerking tu en Sony's Japan Studio en de kleinere Japanse bedrijven Shift en Dimps belooft vloeiende combat en spectaculaire multiplayer.

Freedom Wars draait om een post-apocalyptische wereld waarin levensmiddelen schaars zijn. Toch blijft de wereldbevolking zich maar uitbreiden en dus wordt een oplo ing geïntroduceerd: burgers kunnen voor de kleinste vergrijpen al een celstraf van een miljoen jaar krijgen. Om die straf te verminderen moeten ze allerlei quests aangaan waardoor de teller langzaam van een miljoen naar nul gaat. Dit alles kun je prima in je eentje opknappen, maar Freedom Wars kent ook een coöpmodus voor 4 spelers, die je via internet of gewoon ad hoc kunt spelen.

Persona 4: Dancing All Night

Een van de meest geliefde Vita-games is Persona 4: Golden, een update van een oude PS2-game. De Japanse RPG heeft de harten van veel gamers veroverd met een mix tu en een boeiende dungeon crawler en een soort relatiesim, waarin je vriendjes (of meer!) kunt worden met al je klasgenootjes. Vooral de personages spreken erg aan, van de klungelige Yosuke tot de schoonheid Rise, en dus zitten veel fans te wachten op nieuwe content rond deze geliefde figuren.

Atlus laat ons gelukkig niet hangen en komt met extreem veel Persona-content. Het belangrijkste is natuurlijk het vijfde deel, dat volgend jaar naar de PS3 komt. Ook de 3DS krijgt een Persona-game en op de consoles komt alweer het tweede deel van de fighter-serie Arena uit. De Vita krijgt – bijna vanzelfsprekend – de meest vreemde ervaring met een heuse dansgame. Persona 4: Dancing All Night speelt zich af na de zomervakantie die volgt op de conclusie van het vierde deel. Rise keert terug naar Inaba en belandt weer in de donkere schaduwwereld, waar al haar collega-idolen verdwenen blijken te zijn. De ontvoerders kunnen – je raadt het al – alleen verslagen worden door ritmische danspasjes. Het is het soort vreemde ervaring die je vooral op de Vita vindt.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou