Tu en de ontdekking door Columbus in 1492 en de tijd van kolonisten en cowboys zit bij veel van ons een zwarte vlek. Toen A a in’s Creed III werd onthuld, viel dan ook op hoeveel gamers in reacties onder nieuwsberichten, YouTube en op Facebook even zoekende waren naar het juiste referentiekader. Vooral niet-Amerikanen dachten soms even per abuis aan de Amerikaanse burgeroorlog, een slordige honderd jaar later. De film The Patriot van Mel Gibson werd al snel genoemd, en mi chien dat National Treasure met Nicolas Cage hier en daar voor wat licht in de duisternis zorgde.
Handjevol games
Er zijn niet zo gek veel bekende films of andere populaire media tegen de achtergrond van de Amerikaanse opstand. Ook op gamegebied is er weinig te vinden. Vanuit Europees oogpunt mi chien niet zo heel verwonderlijk, maar je zou denken dat er vanuit de Verenigde Staten toch meer aandacht aan geschonken zou worden. Neem een duik in de archieven van de gamewereld en er komen maar weinig titels naar boven met de Amerikaanse revolutie als onderwerp. En opvallend genoeg is het handjevol games dat te traceren valt ook nog eens voornamelijk van buiten de VS afkomstig.
Een greep uit het resultaat van een lange tijd zoeken: Commander: Conquest of the Americas is een typische sim-game uit de keuken van de Finse ontwikkelaar Nitro Games. Bouw nederzettingen, open handelsroutes en voer oorlog; een bekend concept. Het tijdsvak is pa end, maar verder staat het ver af van de perikelen van de revolutie.
Dan is er American Conquest, van de Oekraïense studio GSV Game World. Dit is meer een strategisch spel waarbij er voor verschillende Europese grootmachten, maar ook voor de ‘native Americans’ gekozen kan worden.Het dichtst in de buurt komt echter het stokoude Liberty or Death, wederom een game van buiten de VS. Japanse ontwikkelaar Koei maakte in 1993 voor de SNES, Genesis en MS-DOS een turn-based strategiegame die tot in de detail de gebeurteni en van de onafhankelijkheidsoorlog volgt.
De enige niet-strategisch georiënteerde game die te vinden is: Americana Dawn, een éémans non-profit project. De game wordt beschreven als een RPG in een historisch accurate setting maar met fantasy-elementen. Americana Dawn is ook direct het enige spel van Amerikaanse makelij. Zo trots als de Verenigde Staten zijn op hun ontstaansgeschiedenis, zo schuchter lijken ze te zijn in het maken van spellen over dat onderwerp. Ook films en televisieseries zijn spaarzaam, alleen al in de laatste twintig jaar zijn er tientallen films over de Tweede Wereldoorlog gemaakt, maar nauwelijks over de Amerikaanse Revolutie.
Politiek
Als we kijken naar de gamewereld zijn er wel een aantal verklaringen te vinden voor deze schrale score. Allereerst is er het aspect van de gameplay. In actiegames is het aantrekkelijker om met moderne vuurwapens of slag- en steekwapens te vechten. Tempo is daarbij het sleutelwoord. De Britten en Amerikanen vochten in een tijd waarin geweren en kanonnen nog enorm traag en inaccuraat waren, maar zwaarden, speren en schilden al nauwelijks meer werden gebruikt. De tijdsperiode leent zich dan ook wat makkelijker voor het strategiegenre.
Nog veel belangrijker is het politieke aspect: de favoriete vijanden in vrijwel alle populaire media zijn aliens, zombies, nazi’s en terroristen. Ook veel gamemakers gaan de controverse uit de weg en kiezen een vijand waarvan het acceptabel is om ze zonder pardon bij bosjes te doden. Waarschijnlijk zien we hier wel de belangrijkste reden dat er niet zo veel spellen over de Amerikaanse onafhankelijkheidsoorlog te vinden zijn (en de games die er zijn richten zich op strategie, niet op politiek en persoonlijke verhalen). Amerika is trots op de ontstaansgeschiedenis, maar weet ook dat niet alle rebellen even goed en alle Britse loyalisten even slecht waren. De inheemse bevolking is er slecht van af gekomen en ook de slavernij is een i ue waar velen liever weg van blijven. Bovendien is die opstand tegen het Britse rijk ook bij sommige trotse Engelsen nog wel een pijnpunt.
Deze spanning is de afgelopen maanden merkbaar geweest in de media. Vooral in het begin moest Ubisoft een paar keer benadrukken dat hoofdpersoon Connor niet alleen de Britse ‘redcoats’ doodt, maar tu en de partijen in staat. Vervolgens was er ook weer kritiek op de ‘pro-Amerikaanse’ sentimenten van de live-action trailer. En meest recent bleek een Amerikaanse trailer te zijn aangepast; een fragment waarin Connor een groep Amerikanen vermoordt is alleen buiten de VS in de trailer opgenomen. Via social media sijpelden zowel negatieve reacties binnen van Engelse gamers die bang zijn voor een anti-Britse game, alsook kritiek van andere niet-Amerikanen die de game als nationalistisch bestempelen.
Corey May, scriptschrijver voor A a in’s Creed sinds het eerste deel, reageerde op die kritiek door op te merken dat technisch gezien de Amerikaanse revolutie een Britse burgeroorlog was; Amerika en Amerikanen ontstonden pas ná de revolutie en de oorlog zelf ging tu en Britse monarchisten en Britse rebellen. Wie er ook gelijk heeft, de felle reacties die het heeft opgeleverd zijn een duidelijke indicator waarom voorheen gamemakers voorzichtig zijn geweest met gebruiken van deze historische setting als spelconcept.
Spannend
Ubisoft is altijd enorm perfectionistisch geweest met de historische achtergrond van zijn succesvolle gameserie. De personages, locaties en gebeurteni en moesten altijd zoveel mogelijk overeenkomen met historische feiten. De slachtoffers van Altaïr en Ezio waren tot nog toe altijd personen die in werkelijkheid ook dat jaar stierven. Maar in de eerste vier games kon er nog wel eens een loopje met feiten genomen worden, in dienst van het verhaal. Bij de tijdsperiode van het nieuwe spel ligt de lat hoger. Connors verhaal speelt zich ruim driehonderd jaar later af en de gebeurteni en zijn beter gedocumenteerd. In theorie kunnen er personages in de game voorbij komen wiens rechtstreekse nazaten de game in oktober gaan aanschaffen.
A a in’s Creed betreedt terrein dat andere gamemakers te riskant vonden. Riskant vanwege het politieke aspect, de moeilijke implementatie van aantrekkelijke gameplay en de mindere bekendheid bij het grote publiek. Dit maakt de game des te intere anter en een gewaagd en ambitieus project. Als Ubisoft het goed doet, staat er straks een unieke game die in potentie bij de beste ooit kan behoren. En als de verwachtingen niet worden ingelost, kan er niet gezegd worden dat het aan een gebrek aan lef en originalteit heeft gelegen.
Dit artikel is geschreven door Dmitri Lenselink. Hij speelt het liefst games met een mooi verhaal en een karakteristieke sfeer en setting. Idolaat van alles uit de hoge hoed van Rockstar en vond Call of Duty: Black Ops geniaal vanwege de Rolling Stones-muziek.