In Blue Shift stapte je in de gepoetste laarzen van Barney Calhoun, een beveiligingsbeambte van het Black Mesa onderzoekscentrum. Het centrum waar Gordon Freeman in een heldhaftige strijd de wereld tegen een buitenaards invasie zou beschermen. Zover wa het echter nog niet toen Barney met zijn dienst begon. De dagen van Barney zagen er eigenlijk altijd hetzelfde uit. Koffie drinken, donut eten, krant lezen en af en toe een verdwaalde wetenschapper helpen. Barney had dan ook een behoorlijke horecaspoiler ontwikkeld. Niet dat hij daarmee zat, want zoveel gebeurde er toch niet in Black Mesa….toch?
De verhaallijn in Blue Shift vond gelijktijdig met die van Half-Life plaats. Spelers komen tijdens het spelen Gordon Freeman dan ook meerdere keren tegen. Niet dat Barney tijd heeft om een praatje te maken, want net als het origineel en de uitbreiding Opposing Force, was deze uitbreiding met de nodige aliens gevuld.
Naast het gezichtspunt van de bewaker bevatte Blue Shift ook het “High Definition Pack”, waardoor de wat gedateerde textures van de Half-Life wapens en models een behoorlijk upgrade kregen. Door het high-def werden de models en wapens van namelijk 2 keer zoveel polygonen voorzien.
Toch was de Europese versie van Blue Shift wat karig bedeeld. De uitbreiding was in een paar uur uit te spelen en wist eigenlijk niet veel nieuws te bieden. De Amerikaanse versie was nog voorzien van de uitbreiding Opposing Force, wat leuk was voor de gamers die die expansion nog niet in hun bezit hadden. Het was echter wel duidelijk dat Half-Life geen uitbreidingen maar een echt vervolg verdiende.