Godus voor iOS - Een free-to-play-game met een boer als god | Gamer.nl

Godus voor iOS - Een free-to-play-game met een boer als god | Gamer.nl

PC REVIEW - Als je gevraagd wordt om een Nederlandse gamedeveloper te noemen, zal je vermoedelijk Killzone-ontwikkelaar Guerrilla Games noemen. Toch zijn er inmiddels ook talloze andere, kleinere studios die fraaie (indie)games hebben uitgebracht. Zo brachten de afgelopen jaren ons onder andere Reus van Abbey Games, Awesomenauts van Ronimo Games en Luftrausers van Vlambeer. Met regelmaat komen er dus kwalitatief degelijke titel van Nederlandse bodem. Nieuw in dit rijtje is Amulware, dat debuteert met Roche Fusion.

Wij speelden de gratis versie van Godus voor iOS, die onlangs werd gelanceerd in de Nieuw-Zeelandse App Store. Nieuw Zeeland wordt vaak voor een soft launch gebruikt, wat wil zeggen dat het spel klaar is maar eerst op één markt wordt losgelaten om feedback en de eerste indrukken te verzamelen. De Europese release kan verschillen van deze versie.

Populous, Black & White, Dungeon Keeper: je moet ze helemaal uit je hoofd zetten als je Godus een kans geeft. Dit is een game die voor de nieuwe markt is ontwikkeld en dus ook helemaal is aangepast aan de nieuwe marktwerking. Het strategiegenre is (mede) door de opkomst van free-to-play-games van de aardbodem verdwenen en games als Boom Beach of Dungeon Keeper Mobile komen hiervoor in de plaats. Farmville was daarbij het grote voorbeeld. Hoewel Molyneux beloofde niet de standaard tijdsmanagementweg in te slaan, stond de boerderijsimulatie ook voorbeeld voor Godus. Tijden veranderen en in plaats van God speel je meer voor boer in Godus 2.0.

Godus

In vergelijking met onze vorige preview van Godus is er weinig veranderd. Je brengt in de game een beschaving van 5000 jaar vóór de jaartelling naar 200 jaar ná de jaartelling door land te prepareren voor de mensen die zich er ontwikkelen. Dat doe je door verschillende lagen als mouwen op te stropen en de geëgaliseerde stukken vol te zetten met huisjes voor je volgelingen. Uiteindelijk is het de bedoeling om zoveel mogelijk ‘Belief’ (geloof) te genereren, waarmee je kaarten krijgt die ontwikkeling in gang zetten. Kaarten geven toegang tot goddelijke krachten, nieuwe nederzettingen en power-ups.

Wachten op roze bubbels

Godus zou geen free-to-play-game zijn als alle gebouwen zomaar kunnen worden neergezet. Om te bouwen heb je geloof nodig. Hutjes doen er ongeveer twintig minuten over om een roze bubbel met ‘Belief’ te creëren, die je met een veegbeweging van de huisjes snoept. Met de verzamelde kracht boetseer je het land, waarbij je vlakke plekken gebruikt om nieuwe huisjes op te zetten. De wereld in Godus bestaat uit lagen, waarbij de hoger gelegen plateaus meer geloof kosten om vrij te maken. Zodoende zet je eerst het strand vol, daarna de heuvels, bo en en bergen.

Tot zo ver gingen eerdere versies van Godus en helaas gaat deze versie voor iOS niet veel verder. De free-to-play--werking voorkomt snelle voortgang en zorgt ervoor dat je na een uur of tien nog steeds stranden aan het schoonvegen bent en roze bubbels weg moet tikken om je inkomsten te innen. Het is standaard in het genre, maar in Godus is het extra vervelend omdat je na verloop van tijd teveel huisjes hebt om allemaal bij langs te gaan. Je kunt weliswaar met een onafgebroken veegbeweging sneller langs huisjes vliegen, maar zo’n vaste route langs een paar honderd huisjes voelt als hard werken. En wat krijg je er voor terug? Meer ruimte, om nóg meer huisjes te planten en verder door te tijd te bewegen.

Godus

Kost veel, levert weinig op

Bij vooraf vastgestelde aantallen aan volgelingen ontvang je ontwikkelingskaarten en boek je voortgang op een chronologisch overzicht dat te allen tijde op te vragen is. Toch ondervind je pas de effecten van ontwikkeling na het plakken van stickers, die in schatkisten verspreid liggen over het land en snel schaars worden. Zo zaten wij in het overzicht reeds in het jaar 2000 vóór de jaartelling, maar was het volk nog lang niet zo ver. De stickers die je nodig hebt om ontwikkelingskaarten te activeren waren namelijk op, waardoor we geen nieuwe, moderne bouwmaterialen hadden.

Ook ontbraken daardoor diverse bonu en die het werk versnellen. Het is fijn dat je op een tijdlijn ziet waar je naartoe werkt, het is echter frustrerend om te zien hoeveel beter het zou kunnen gaan met meer stickers. Uiteindelijk verdien je extra stickers met het maken van ontdekkingsreizen (nieuw in Godus 2.0), maar het eilandhoppen biedt slechts eenvoudige Lemmings-achtige puzzels met in verhouding lage beloningen. Zoals gebruikelijk in het genre worden upgrades en eenheden duurder bij herhaaldelijk gebruik, wat alle investeringen marginaal maakt.

En een ‘klikfeest’ is het nog steeds, want na verloop van tijd veeg je minuten aaneen land weg en tik je je helemaal een ongeluk om geloof te verzamelen. Daarbij is de besturing niet accuraat en veeg je gemakkelijk de grond onder een volgeling weg of dump je een blokkade op een onhandige plek. Mensen met dikke vingers gaan geen prettige tijd tegemoet en bij een spel dat afhankelijk is van jouw investering, is het funest als een huis verdwijnt bij het experimenteren met een kracht als de Finger of God. Veel van de te verzamelen krachten lijken overigens puur te zijn ingebouwd om het idee van een god-game te simuleren. Wij hebben in 20 uur speeltijd nog geen behoefte gehad aan welke van de krachten dan ook.

Godus

Het lijkt er uiteindelijk op dat 22Cans nog niet veel ervaring heeft met het free-to-play-genre, want de 100 gratis diamanten – te gebruiken om het bouwen te versnellen – zijn niet zo functioneel. Natuurlijk helpen ze om de bouwtijd te verminderen, maar je moet evengoed wachten om geloof te vergaren. Wachten is onvermijdelijk in dit genre en één eenheid inzetten om een andere bij te vullen biedt geen extra voordelen, noch plezier. Getrainde ontwikkelaars als Supercell weten dit mechanisme te maskeren, 22Cans lijkt zich nog niet helemaal te realiseren dat een game op deze manier nogal door de mand valt.

Met de kritiek op de vorige versie van Godus en de recente excuses van Molyneux houden wij ons hart vast. Want heb je toegang tot de Early Acce op Steam gekocht, dan heb je meebetaald aan een Free-to-Play game die nog niet wezenlijk verschilt van versie 1.0 en bovendien gratis wordt op elk platform. De mechanismen die overduidelijk zijn ingebouwd om geld binnen te harken helpen ook niet en wij kunnen dan ook niet anders dan Godus indelen bij het gros van het free-to-play-genre. Jonge ontwikkelaars zoals WeirdBeard kiezen tegenwoordig bewust voor een premium-release en wellicht had ook Godus met een ander model meer indruk gemaakt. De term ‘invest-to-play’, om in de woorden van Molyneux te spreken, voelt niet beter dan ‘wait-to-play’ (laat staan pay-to-play). Het zijn allemaal termen die bij fervente gamers slechts twijfel zaaien.

Godus is nu beschikbaar in Nieuw-Zeeland (App Store) en op Steam als Early Acce titel.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou