Via een duister emailtje afkomstig van de RSA wordt Gerrit op de hoogte gesteld van de Keepers van de cheatcodes. Na zijn laptop dichtgeklapt te hebben en de fakkel in zijn torenkamer gedoofd te hebben, sluipt Gerrit de trap van het kasteel af en loopt hij richting de uitgang van het complex. Met een druk op de M-toets van zijn laptop wordt de kaart van het land op het scherm getoverd en achterhaalt Gerrit de schuilplaats van de codes. Volgens de kaart liggen de codes in Norrath, een plek die nog geen drie kilometer van het kasteel gelegen is. Gerrit besluit zijn benen voor de avond te sparen en zijn Twon-Ha als vervoer te gebruiken. Huppelend over de kiezelwegen bereikt Gerrit binnen een paar minuten de Town Hall van Norrath. Na de Barracks, Farms en Lumbermill gepa eerd te hebben komt Gerrit aan bij het Altar of Kings, waar hij, nadat hij Arthas gedag heeft gezegd, zijn positie inneemt om de op dat moment nog onbekende houder van de cheatcodes te besluipen.

In de verte tekent een donkere schim zich af tegen de horizon. Langzaam maar zeker komt de persoon dichterbij en de spieren van Gerrit verkrampen. Wanneer het schepsel nog geen tien meter van Gerrit verwijderd is, verandert zijn spanning in geruststelling. Het is Abe, een oude vriend van Gerrit die hij heeft leren kennen tijdens een middagje vi en samen met Munch. De twee groeten elkaar en gaan hun weg voort. Gerrit besluit zijn Twon-Ha op de parkeerplaats te zetten en gooit het vijftig eurocent muntje de parkeermeter in. Binnen een half uurtje terug zijn, moet kunnen.

De straat aflopend pa eert Gerrit de vreemdste creaturen, van groene draagdieren met loodgieters op hun nek, tot kleine dwergachtigen met paddestoelen op hun hoofd, al het uitschot verzamelt zich in Norrath. Gerrit verlaat de stadsdeuren van Norrath en begeeft zich richting de in de outskirts gelegen Salieri's Bar, de kroeg waar volgens de RSA de houder van de cheatcodes zich in de nachtelijke uurtjes vertoeft. Zodra Gerrit via de achteringang, het is en blijft een dief, naar binnen is gekropen, neemt hij plaats in een illuster hoekje van het café. Een rondborstige vrouw, gehuld in groenleren shirtje en korte armypants komt Gerrit vragen wat hij wil drinken. Gerrit vraagt de vrouw, die vreemd genoeg ook twee uzi's aan haar broekspijpen heeft hangen, om een mana potion, waarna binnen enkele minuten een Pepsi Blue op de tafel van de dief staat.