Gamer.JP: Liefde voor arcades | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Games zijn voor het zo goed als het complete Nederlandse volk gemeengoed geworden. Het is niet meer dan normaal om in een mediawinkel een net zo een grote keuze aan games als aan DVD's aan te treffen. Het is inmiddels zo normaal dat we soms vergeten waar de games vandaan komen. Als games niet zo populair geworden waren in Japan, dan zouden we mi chien nog nooit van een Xbox 360, PlayStation 3 of Nintendo Wii gehoord hebben. In Japan zijn de wortels van de videogames nog steeds zichtbaar in het alledaagse leven, namelijk in de in Nederland tegenwoordig schaarse arcadehallen. In Japan zijn deze entertainmentpaleizen nog steeds een veelvoorkomend fenomeen en lijken ze nog steeds zo populair als in de tijd van Donkey Kong en Space Invaders. Bij een bezoek aan een willekeurige Japanse stad is het vrijwel onmogelijk geen arcadehal tegen te komen.

Het Nederlandse gamepubliek verstaat onder het woord arcadehal meestal een ruimte met daarin een verzameling levensgrote videogamekasten waar je tegen betaling virtueel vermaak kunt vinden. De arcadehallen die je in Nederland vindt worden voornamelijk gerund door individuele bedrijven die meestal ook nog nevenactiviteiten hebben. In Japan daarentegen zijn er specifieke bedrijven die een keten van arcadehallen bezitten. Grote ontwikkelaars zoals SEGA, Taito en Konami hebben een eigen keten van videogame-walhalla's waar je gemakkelijk een middag kunt doorbrengen. Japanse arcades, ofwel 'Gamu-centa', bieden meer dan alleen een verzameling videogames. De verslavende grijpmachines van de kermis zijn bijvoorbeeld prominent aanwezig. Tevens kunnen gokverslaafden hun kansen wagen aan 'pachinko' en 'muntjes-schuifautomaten' die je ook veel op de kermis tegen komt. Let wel op dat je in Japan met deze gokspelen nooit geld terug kunt winnen. Als je dus eenmaal muntjes gekocht hebt, weet je dat je op een gegeven moment alles zult verliezen. Het enige wat je dan nog overhebt is een voldaan gevoel. Of niet natuurlijk.

Gezien de meeste arcades bestaan uit meerdere verdiepingen hebben veel van de arcades een gestructureerde indeling. Op de begane grond vind je voornamelijk grijpmachines waar je snoep, handdoeken, actiefiguren, knuffels of andere hebbedingen kunt grijpen voor 100 of 200 yen per keer (ongeveer 60 cent tot 1,20 euro). De reden dat deze grijpmachines op de begane grond staan is dat het populair is om als voorbijganger even een gokje te wagen. Ik ben zelf meerdere malen (lees: honderden keren) naar binnen gelokt om vervolgens geld te verspillen aan een poging Dragonball Z of One Piece actiefiguren te grijpen. Mocht je vatbaar zijn voor dit soort vermaak, dan raad ik je naam veel ruimte over te laten in je koffer als je naar Japan gaat. De winkansen zijn namelijk lang niet zo laag als bij de Nederlandse grijpmachines, dus voor je het weet heb je een nutteloos actiefiguur van een animeserie die je niet eens kent op zak.

Opvallend aan de Japanse arcades is dat er een streng onderscheid is tu en games die geschikt zijn voor alle leeftijden en games gericht op volwa enen. Club SEGA in Akihabara, Tokyo, heeft bijvoorbeeld net als veel anderen een aparte verdieping gericht op vechtgames. Op het moment van mijn bezoek was voornamelijk Tekken 6 erg populair bij de Japanners, naast Virtua Fighter 5 en Melty Blood. Een populair fenomeen in de Japanse arcades is het gebruik van een persoonsgebonden gebruikerskaart die je voor 400 yen (zo'n 2.40 euro) aan kunt schaffen. Met deze kaarten kun je op je eigen gebruikersnaam inloggen als je het spel speelt waarvoor je de kaart gekocht hebt.Bij Tekken 6 kun je bijvoorbeeld onder je eigen nickname online tegen spelers in een andere arcade spelen. Tevens worden wedstrijdresultaten ook bijgehouden op deze kaarten. Naast vechtgames worden deze kaarten ook gebruikt bij Mario Kart Arcade GP 2 en een handvol andere titels.

Naast videogames zijn Japanners gek op gokken. Meningeen speelt pachinko, waarbij de speler balletjes moet laten vallen door een veld vol met pinnetjes in de hoop dat het balletje uiteindelijk in het juiste vakje terecht komt. Deze automaten kom je naast in arcades tevens tegen in amusement centers die zich vaak volledig richten op dit soort machines. Gezien de Japanse wet het verbiedt om geld te verdienen aan gokken krijg je bij deze amusement centers vaak een “prijs” mee. In 99% van de gevallen is dit een papiertje waarop staat hoeveel winst je had. Hiermee kun je vervolgens mee naar buiten lopen en inwi elen tegen geld bij een klein raampje wat vaak naast de amusement centers verstopt zit. Aangezien dit allebei technisch gezien aparte bedrijven zijn gebeurt er dus niets illegaals. We kunnen in ieder geval niet zeggen dat de Japanners dom zijn, hooguit de regering die de mazen in de wet niet weet te dichten.

In arcades hebben dit soort gokfaciliteiten een mildere vorm dan hierboven beschreven. Men kan bijvoorbeeld voor 1000 yen (6 euro) muntjes kopen, die je in schuifautomaten kunt gooien in de hoop dat er door de verschuivingen meer muntjes uit vallen. Hoewel dit mi chien heel saai klinkt, hebben deze automaten vaak een videogame-gerelateerd thema. Eén van de automaten die vaker voorkomt in arcades is een door Nintendo ontwikkelde achthoek waarbij meerdere spelers aan de automaat plaats kunnen nemen. Spelers kunnen door middel van het schuifsysteem muntjes winnen en soms een Mario Party-minigame spelen waarbij men het tegen zijn tegenspelers op neemt aan de automaat. Mario en Bowser zijn tevens zeer opvallend verwerkt in dit gokspel, dus echt onschuldig kunnen we Nintendo niet noemen.

Het verslavingsgehalte van de Japanse arcades ligt hoog, voornamelijk voor een westerling als ik. Ik zou liegen als ik zou zeggen dat ik er weinig geweest ben. Opvallend aan de Japanse cultuur is dat deze arcades een algemeen geaccepteerd fenomeen zijn. Bij mijn bezoeken heb ik namelijk van kleine meisjes tot oudere mannen bezig gezien grijpmachines en videogames. In mijn uurtjes die ik in de arcades heb doorgebracht merkte ik dat veel Japanners het zien als een ontspanningsmoment en niet als verslaving. Het lijkt erop dat westerlingen (of in ieder geval ik) er dus wat vatbaarder voor zijn. Mocht je dus ooit naar Japan gaan, pas dan op je geld want een arcade zuigt je portemonnee leeg!

Kijk voor meer foto's in de galerij door op één van de bovenstaande afbeeldingen te klikken.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou