Elite Dangerous is een van die zeldzame grote games die ontworpen is voor zowel ouderwetse platte schermen als voor vr. De interface is helemaal geoptimaliseerd voor een headset. In plaats van dat je de diverse menuschermen met de cijfertoetsen selecteert, hoef je alleen maar naar links of naar rechts te kijken om de holografische displays te activeren.
In vr wordt pas echt duidelijk hoe mooi de cockpits van de diverse schepen ontworpen zijn. Het verschil tu en het interieur van een kleine Sidewinder en die van de immense Anaconda is op een plat scherm nauwelijks zichtbaar, maar in vr is ‘t het verschil tu en een klerenkast en een balzaal. De gigantische ruimte aan boord van de schepen geeft je werkelijk het gevoel dat je ergens anders bent.
En dan het uitzicht! Als je op het landingsplatform staat in een van de grote ruimtestations, is het even adem happen als je ziet hoe groot alles is. Opnieuw: dat zie je niet op een 2D-scherm. De controletoren lijkt op een beeldscherm een poppenhuisje; afstanden zijn niet in te schatten zonder de diepte van vr. Maar in de Rift kijk je daadwerkelijk rond in de superconstructie, en besef je hoe immens de ruimtesteden werkelijk zijn.
Planeten
Het gekke is dat planeten en sterren in eerste instantie te klein lijken. Door het ontbreken van een referentiepunt en de hoge snelheid lijkt het soms net of je langs ‘grote strandballen’ vliegt. Tenminste: tot je dichterbij komt. Sinds de uitbreiding Horizons is het namelijk mogelijk om op veel planeten te landen. Die overgang van ruimte naar oppervlakte is naadloos. Er zijn geen laadschermen.
En dan wordt een planeet opeens een imposante wereld. Hoe dichter je bij de oppervlakte komt, des te beter de game blijk geeft van hoe hoog de bergen zijn en hoe diep de kloven. En na de landing is het opeens een heel andere ervaring om in je SRV over het oppervlak te rijden, opnieuw dankzij dat gevoel van schaal.
Update
Het verschil tu en Elite Dangerous op een beeldscherm en Elite Dangerous met de Oculus Rift is dus enorm. Vr maakt de fantasie compleet: wie ooit ervan droomde om Han Solo te zijn, komt nu dichter bij die droom dan ooit.
Bovendien is de game de afgelopen maanden langzaam beter geworden. Hoewel de basi ystemen (handelen, premiejagen, mi ies vliegen) op zich redelijk in orde waren, bleef het spel voor veel spelers wat leeg. Het voelde alsof wat je deed er niet echt toe deed. En hoewel dat gevoel er op momenten nog steeds kan zijn, hebben de laatste paar patches een boel problemen opgelost.
De belangrijkste verbetering schuilt in het mi iesysteem, dat nu is voorzien van betere uitleg, betere beloningen en (vooral) meer persoonlijkheid. De diverse facties in het spel hebben letterlijk gezichten gekregen en het is ook duidelijker wat voor invloed jouw handelingen hebben op het plaatselijke systeem. Als twee facties oorlog hebben, kunnen jouw keuzes die oorlog beïnvloeden. Vlieg je mi ies voor factie A dan wordt de macht van factie B duidelijk zwakker, wat uiteindelijk doorwerkt op welke groeperingen een stelsel regeren.
Al die systemen waren al in de game aanwezig maar speelden zich grotendeels op de achtergrond af. Nu is er meer feedback richting spelers, wat de gevolgen van je keuzes beter zichtbaar maakt.
Engineers
Mogelijk nog belangrijker is de toevoeging van speciale computergestuurde personages: de engineers. Dit zijn geniale uitvinders die elk een eigen basis hebben gebouwd op afgelegen werelden. Deze uitvinders maken speciale unieke upgrades voor je, zolang je maar aan de voorwaarden voldoet.
Je moet ook eerst worden uitgenodigd door een engineer, en als je er bent moet je de juiste prijs betalen. Wie bijvoorbeeld betere wapens wil laten bouwen door een bepaalde engineer, moet hem eerst betalen met bounty vouchers. Dit zijn de beloningen die je krijgt voor het neerhalen van criminelen. Daarmee bewijs je aan de engineer dat je de wapens waardig bent.
Vervolgens heb je ook nog eens de juiste materialen nodig. Die vind je op de oppervlakken van planeten of toevallig bij de wrakken van schepen in de ruimte. Het verzamelen van materialen kan overigens wel als een grind gaan voelen. Het duurt lang voor je alles compleet hebt. En soms moet je er lange reizen voor maken.
Die bonu en zijn dus behoorlijk ‘duur’ qua tijdsinvestering. Maar de resultaten (zoals de mogelijkheid om de schilden van bevriende schepen te ‘genezen’, of enorm sterke hyperdrives voor veel grotere sprongen) zijn de moeite meer dan waard. Bovendien zijn alle upgrades ook nog eens uniek, want ze worden gegenereerd. Je hoeft dus niet bang te zijn dat je exact dezelfde modules hebt als je vrienden.
Langzaam
De ontwikkeling van Elite Dangerous gaat zo met langzame schreden vooruit. De ontwikkelaars hebben duidelijk gekozen voor een beheerst pad naar het uiteindelijke doel: een complete simulatie van een immens universum.
Voor sommige spelers zal die ontwikkeling wellicht te langzaam gaan. Maar dat is ook de aard van het spel. Elite Dangerous beloont niet direct. De grootste beloning die het spel biedt is dat je werkelijk in een ander universum kunt stappen. Vooral door de fantastische vr-implementatie is Elite Dangerous op dit moment de meest indrukwekkende ruimtesim ooit gemaakt.
Elite Dangerous is nu verkrijgbaar voor pc via o.a. Steam.