Echo Arena eSports voor absolute beginners | Gamer.nl

Echo Arena eSports voor absolute beginners | Gamer.nl

Dit weekend strijden de acht beste Echo Arena-spelers uit Europa en de Verenigde Staten om de hoofdprijs van de Challenge League in het Poolse Katowice. Voor het eerst is hiermee een virtual reality-game onderdeel van de officiële ESL line-up. Maar is dat nou leuk om naar te kijken? En waar moet je op letten om er optimaal plezier aan te beleven?

eSport is, net als ‘gewone’ sport, natuurlijk vooral leuk als je de game kent, of op zijn minst snapt wat de spelregels zijn. Wie zonder voorkennis naar een potje Dota 2 of StarCraft kijkt, snapt niet wat er precies gaande is. Aangezien Echo Arena nog een relatief onbekend spel is dat alleen met vr gespeeld kan worden, leek het Gamer.nl een goed idee om in de aanloop naar het eerste grote internationale toernooi een kijkershandleiding samen te stellen zodat je zelfs als ‘non-vr-gamer’ met plezier deze zeer intere ante futuristische sport kan volgen.

Echo Arena

Basisregels

De regels van de game zijn heel simpel. Een potje Echo Arena vindt plaats in een grote virtuele sportzaal zonder zwaartekracht. Wel hangen her en der grote blokken als obstakels en is aan beide kanten van de zaal een doel te vinden. Twee teams betreden de arena via lanceerbuizen, die hen met grote vaart voortstuwen. Ze bewegen zich voort met kleine raketmotoren, of door zich af te zetten van muren en obstakels. In de arena is een discus en het is de bedoeling om die in het doel van de tegenstander te mikken. Hierbij scoort een doelpunt van buiten de ‘bubbel’ drie punten en eentje van dichtbij (een ‘dunk’) twee punten. Als aan het eind van de speeltijd de stand gelijk is, volgt een verlenging met ‘sudden death’. De eerste die dan scoort, wint.

Deze basisregels zijn dus eenvoudig te snappen. Het is een mix tu en waterpolo, basketbal en ultimate frisbee. Maar dan met robots en in vr. Eerlijk, het is niet moeilijk. Meer punten is beter en dat soort dingen. Maar waar het in elke sport om draait is de schoonheid van de tactieken en de vele subtiliteiten die een sport tot meer maken dan zomaar een spelletje.

Haasje over

Het begint eigenlijk al bij de lancering. De meest gangbare openingszet is dat de drie teamleden dezelfde lanceerbuis in gaan. De voorste houdt zich vast aan de katapult-ring en de andere twee hangen er als een treintje achter. Op het moment dat de ring naar voren gaat, zet de eerste speler zich af, waarna de tweede speler zich afzet van de eerste en de derde weer van de tweede. De derde speler kan hiermee een enorme snelheid opbouwen en proberen zo als eerste bij de discus te komen. Die hangt namelijk aan het begin van het potje in het midden van de arena. Een goede lancering is een kwestie van split-second timing en teamwork.

Een variant op deze standaard lancering is de ‘leap frog’ (haasje over). Dit zorgt voor nog meer snelheid, maar is riskanter en gaat dus vaker mis. De lancering verloopt in eerste instantie exact zoals de standaard methode. Opnieuw heeft de derde speler de hoogste snelheid. Maar nu grijpt speler één de derde speler vast en zet zich af van de derde speler. Dit geeft een enorme snelheidsboost.

Als een van de teams scoort, gaat iedereen automatisch terug naar de lanceerruimte. De discus verschijnt vervolgens dicht bij het doel van degenen tegen wie zojuist is gescoord. Zo heeft dit team meteen de discus, wat hen uiteraard het voordeel geeft dat ze meteen kunnen aanvallen.

Dit offensieve spel doet wat denken aan American Football, waarbij de quarterback de bal krijgt en deze overspeelt naar een ander teamlid, die probeert voorwaarts terreinwinst te boeken. In Echo Arena is het nu aan de aanvallers om voorbij de verdedigers te komen zodat ze vrij staan om de discus te vangen en te scoren. Voor de verdedigers is het nu de keuze om vol in de aanval te gaan en te proberen om de discus afhandig te maken voor een tegenaanval, of om dichtbij het doel te blijven om zo de aanval op het laatste moment te onderscheppen. Of uiteraard een combinatie van beiden.

Echo Arena

Eilanden

Het offensieve team kan ook kiezen voor een langzamere opbouw, waarbij alle drie de spelers overspelen om de tegenstander op het verkeerde been te zetten. Omdat het spel zich in nul-G afspeelt, is het niet eenvoudig om in de vrije ruimte snel van richting te veranderen. Hier kunnen spelers dankbaar gebruik van maken. Beginners maken hierbij vaak de fout dat ze ‘achter de discus aan vliegen’ in plaats van in te schatten waar tegenstanders en discus zich straks zullen bevinden. Handig gebruik maken van de diverse zwevende eilanden, zorgt er voor dat je nog sneller van richting en positie kan veranderen.

Ook is het van het grootste belang voor beide teams om veelvuldig gebruik te maken van fysieke aanvallen. Zoals gezegd kan een speler een tegenstander tegen het virtuele hoofd slaan om deze twee seconden te bevriezen. Als de verdedigende speler echter blokkeert (door twee vuisten voor het gezicht te houden) is het de mepper die knock-out gaat.

Verder is het mogelijk (en ten zeerste aan te raden) om spelers van de tegenpartij vast te grijpen. Bijvoorbeeld om je op hen af te zetten voor een snelheidsboost, maar ook om de ander af te leiden als deze bijvoorbeeld als keeper het doel verdedigt. Het komt zeer vaak voor dat een aanvallende speler, die de discus in bezit heeft en het vijandelijk doel nadert, zijn medespelers opdracht geeft om de keeper knock-out te slaan. Een tactiek die je niet snel ziet in andere sporten.

De droom

Door de opbouw van de arena en de vele eilanden is het niet eenvoudig om de discus van grote afstand in het doel te gooien. Maar het kán wel. Een heel bijzondere actie (en eentje die vaak meer met geluk dan vaardigheid te maken heeft) is als de aanvallende speler de discus van de eigen helft af wegwerpt en via een van de muren om het centrale eiland laat kaatsen, soms nog met een extra bounce van het achterbord, recht in het goal. Dit wordt onder spelers ook wel ‘The Dream’ genoemd. Als het lukt om een dergelijk risicovol schot op een cruciaal moment te maken, bijvoorbeeld enkele seconden voor het einde van de speeltijd, is dit een legendarische gebeurtenis.

Het leuke van Echo Arena is dat het een uniek huwelijk is van computergame en fysieke activiteit. Hoewel het natuurlijk indrukwekkend is hoe een goede StarCraft- of Street Fighter-speler tactische besli ingen en split-second reflexen combineert, is dit toch meer ‘denksport op steroïden’. De schoonheid van Echo Arena is dat fysieke spelersvaardigheid een grote rol speelt in succes of falen. In gewoon Nederlands: je moet echt goed kunnen gooien en mikken om succesvol te zijn. Er zijn geen poppetjes die het werk voor je opknappen.

Hopelijk weet het kampioenschap in Katowice de actie, spanning en elegantie van Echo Arena mooi in beeld te brengen. Want als er één game is die in theorie net zoals ‘gewone sporten’ visueel bijzonder aantrekkelijk is om naar te kijken is het wel deze. Zaterdag en zondag kun je op Gamer.nl via livestreams de competitie volgen. En hopelijk kun je er dankzij deze korte inleiding ook wat meer van genieten.

Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou