De meest filmische… Star Wars: Rebel A ault II: The Hidden Empire (1995)
Met de introductie van de cd-rom in de jaren ’90 ontstond een nieuwe technische vorm in de gameswereld: de Full Motion Video-games. LucasArts was er vroeg bij met de Rebel A ault-serie, waarin je Luke Skywalker-knock off Rookie One speelde (Luke Skywalker himself acteerde in de concurrerende Wing Commander-serie). De eerste Rebel A ault-game deed grotendeels de films na, maar in het vervolg kreeg Rookie One zijn eigen mi ie: het vernietigen van een experimentele gecamoufleerde Tie-Fighter. Er werd niet geschermd met grote namen zoals in de meeste Star Wars-games; alleen Darth Vader had een gastrol.
De gameplaymogelijkheden van FMV-games waren beperkt. Het kwam voornamelijk neer op een schietgalerij waarin de camera automatisch voortbewoog. In de ruimtegevechten kon je wat heen en weer bewegen, maar die vrijheid was weinig meer dan een illusie. Door de mix van filmbeelden en vroege 3D-technieken was Rebel A ault II echter een van de mooiste games van zijn tijd. Wanneer je de beelden terugziet, vraag je je eigenlijk af waarom de industrie ooit gestopt is met zulke cineastische avonturen.
De beste flightsim… Star Wars Rogue Squadron II: Rogue Leader (2001)
Dé categorie waar in de comment-sectie door onze oudere lezers flink om gevochten zal worden. Star Wars heeft namelijk twee legendarische series gehad die worden gezien als de toppers van het gehele genre. In de ene hoek de realistische X-Wing (vs. Tie-Fighter)-serie, waarin je kon rondcirkelen in de ruimte en rondom Star Destroyers tot je kotsmi elijk werd. In de andere hoek de arcade Rogue Squadron-serie, waarin je meer afwi elende objective-based opdrachten kreeg. Welke je beter vindt is een kwestie van smaak, beide mogen op de eerste plaats.
Wij vermaakten ons meer met de Rogue Squadron-games, omdat ze een groot aantal mi ies tot leven brachten uit de Expanded Universe-boeken. Je mocht van alles doen en zelf het voertuig kiezen. Basi en platgooien met B-Wings, AT-AT’s tackelen met de Snowspeeders of snelle dogfights met de A-Wing; genoeg om je mee te vermaken. Kiezen welke van de drie delen het beste was is lastiger, maar we geven het voordeel aan Rogue Squadron II. De GameCube-exclusive zag er prachtig uit, een goeie mix van ruimte- en grondmi ies, voelde lekker chaotisch en had een onvergetelijke sterke sfeer. Rogue Squadron III voegde de optie toe om in third-person rond te lopen, maar dit spelonderdeel kwam erg halfbakken over.
De meest waardeloze… Star Wars Episode I: The Phantom Menace The Video Game (1999)
Met meer dan honderd games om uit te kiezen blijft er een flinke lading rotte appels over. Een aantal van de genomineerden: Kinect Star Wars, dat pure bantha podoo van de combinatie Star Wars plus motion controls wist te maken; The Force Unleashed II, dat zo snel in elkaar gezet moest worden dat het Dagobah-level gereduceerd werd tot één gang met alle upgrades erin gedonderd; Star Wars Obi-Wan, een spirituele Dark Forces-opvolger die zo beschamend was dat ze het ‘’exclusief’’ afscheepten naar de nog onbewezen Xbox.
Maar niets komt in de buurt van het absolute crapfest dat The Phantom Menace heet – niet de film, maar het spel gebaseerd op de film (wel zo toepa elijk). Het meest opvallende van deze isometrische actiegame was niet dat het voor geen meter speelde, niet de hilarische dialogen, niet het feit dat iedere NPC stierf door rondvliegende kogels en niet de absurd lelijke graphics. Het grootste probleem van The Phantom Menace waren de extreme hoeveelheid bugs. Vooral op pc had je een grotere kans dat de game zou crashen dan opstarten.
De minst slechte RTS… Star Wars: Galactic Battlegrounds (2001)
De bijna hilarische achilleshiel van Star Wars is het gehele RTS-genre. Star Wars draait om twee militaire partijen die met een legioen unieke voertuigen elkaar het leven zuur maken; een voedingsbodem waar Command & Conquer, Age of Empire en StarCraft alleen van konden dromen. LucasArts heeft desondanks nooit een baanbrekende RTS weten te lanceren, voornamelijk omdat ze veel te laat op iedere genrerevolutie insprongen. De pret begon in 1998: Westwood, Ensemble Studios en Blizzard domineren de strategiewereld met hun eerder genoemde titels en LucasArts besluit om… een ouderwetse 4X-game te lanceren.
Star Wars: Rebellion maakt indruk op niemand behalve mensen met een Excel-obse ie. De game is onduidelijk ontworpen en onmetelijk saai (). Twee jaar later overcompenseert LucasArts met de volledig 3D-RTS Force Commander. Het blokkendoosontwerp speelt echter zo traag, dat concurrerende 2D-RTS’en eroverheen donderen met betere gameplay. Gefrustreerd huurt LucasArts Ensemble Studios in met de opdracht een Star Wars-versie van Age of Empires te maken. Galactic Battlegrounds is werkelijk een leuk 2D-spel, maar voelt intu en grafisch als extreem verouderd aan. Het beginnende Petroglyph (voormalig Westwood) doet nog een poging met het innovatieve Empire At War, maar beschikt over zo’n beperkt budget dat alle levels te klein worden om indruk te maken.
De grootste guilty pleasure… Star Wars Episode I: Racer (1999)
Niet iedere game kan briljant zijn en LucasArts was zo’n beetje expert in middenmootspellen produceren. Vandaar een categorie van games die geen podiumplaats verdienen, maar ook niet in een historische terugblik vergeten mogen worden. Onvermijdelijk moeten we Masters of Teräs Käsi (1997) noemen. Het was een serieuze, maar ongebalanceerde poging om een 3D Mortal Kombat-variant van Star Wars te maken. Een goeie fighter kregen fans helaas pas tien jaar later met de Yoda- en Darth Vader-cameo’s in Soul Calibur IV.
Star Wars Bounty Hunter (2002) was bijzonder vermakelijk. In deze 3rd person actiegame stond je in de schoenen van premiejager Jango Fett en ontdekte je het verhaal waarom zijn DNA werd verkozen voor alle klonen. Het had door ILM geproduceerde cinematics, je kon vliegen met een jetpack en extra punten verdienen met het vangen van gezochte personen. Helaas kreeg iedereen lamme duimen van de. Bounty Hunter voelde wat betreft looks, pacing en gameplay sterk aan als een voorloper van The Force Unleashed.
Natuurlijk staat Episode 1: Racer (1999) bovenaan de lijst. De game kon op 7-tjes rekenen van recensenten, maar verkocht als een malle. De F-Zero-achtige racer had een aantal toffe tracks, alle personages en racingpods uit de films en boven alles: het voelde supersnel aan. Nu EA de Star Wars-licentie op zak heeft, hopen we eigenlijk dat ze op het snuggere idee komen om een Need for Star Wars Speed te produceren.
De beste multiplayergame… Star Wars Jedi Knight II: Jedi Outcast (2002)
Shooters; nog zo’n genre waar LucasArts in de ‘90s een aantal keer de koning van was. De Jedi Knight/Dark Forces-serie had moeite met het vinden van een heldere naam, maar de gameplay was met iedere aflevering dik in orde. Met een spannend verhaal en toegang tot zowel lightsabers als blasters waren dit voor veel fans dé games waarin ze zich echt even een Jedi-Han Solo-combo voelden. De eerdere delen werden begeleidt met campy geacteerde , een leuke erfenis van de Rebel A ault-serie. Deze werden helaas vervangen door in-game cinematics in de latere delen, maar gelukkig wist hoofdpersoon Kyle Katarn zijn charme te behouden.
De beste aflevering was Jedi Outcast, waarin alle gameplayonderdelen het beste samen kwamen. In de kern van Outcast zat een prima shooter à la Quake 3. Daarbovenop kwam het knokken en gooien met een lightsaber, mensen rondsmijten met Force Choke en Push, springen met Force Jump en alle andere Force Powers die je maar kon wensen. Het beste van alles: je kon het allemaal gebruiken in de fantastische, mod-supported multiplayer. Wanneer je ernaar kijkt lijkt het één grote chaos van mensen die met lightsabers op elkaar inhakken, maar in praktijk zijn de Force Push- en Lightning-battles onvergetelijk. Opvolger Jedi Academy wist de fun nog wat langer te rekken, waardoor de multiplayer nog steeds in leven is.
De meest indrukwekkende…. Star Wars: Knights of the Old Republic (2003)
Wat de beste Star Wars game ooit is laten we in het midden, maar de meest indrukwekkende kunnen we Knights of the Old Republic zonder twijfel noemen. Het maakt niet uit dat de game ondertu en verouderd is; zodra je de beelden ziet krijg je meteen zin om het weer te spelen. In BioWare’s legendarische role-playing game speel je een soldaat in het verre verre verleden van Star Wars. Tijdens het avontuur ontdek je dat je Force-krachten bezit, wat leidt tot de historische ‘’say whaaat?!’’-onthulling aan het einde van de game.
Op een mooi einde alleen kun je niet teren. BioWare weet van de kla ieke Dungeons & Dragons-formule een science-fiction versie te maken die het Star Wars-gevoel tot in de tenen weet te vatten. Het reizen naar verschillende planeten, goed uitgewerkte teamleden van alle rangen en standen, het balanceren van je darkside- en lightside-besli ingen, ga zo maar door. Alles werkte goed, zelfs het kaartspelletje Pazaak. Obsidians sequel Knights of the Old Republic II – The Sith Lords was ook uitstekend geschreven, maar had helaas te maken met veel bugs door de te strakke deadline. Helaas voor fans besloot BioWare vervolgens in plaats van ‘’Knights of the Old Republic III met Ma Effect-graphics’’ een ongewenste MMO te produceren.
PS: Vrijwel iedere LEGO Star Wars-game was briljant en noemenswaardig, maar dat was meer vanwege de kenmerkende LEGO-gameplay dan dat Star Wars er iets mee te maken had.
De gameredacties van Reshift Digital hebben ook een luxe Star Wars Guide gemaakt die vanaf vrijdag te koop is in winkels. Je kunt hem nu al bestellen, lees hier meer.