Daikatana
Na Doom, Wolfenstein en Quake had John Romero als een van de eersten binnen de game-industrie daadwerkelijk naamsbekendheid. Het is daardoor logisch dat de marketing voor zijn volgende game zijn naam zou gebruiken.
De manier waarop reclame voor Daikatana werd gemaakt, was nogal bijzonder. Een compleet rode pagina in een tijdschrift met de woorden “John Romero's about to make you his bitch”, en “Suck it down”. Buiten het feit dat de combinatie van die twee zinnen beelden van een seksuele handeling oproept, is dat nogal een belofte. Ironisch genoegbleek Daikatana een ondermaatse shooter te zijn, geplaagd door bugs en saaie actie. De enige manier waarop Romero je dus zijn 'bitch' heeft gemaakt, is als je je zuurverdiende guldens aan die game hebt uitgegeven. De legendarische ontwikkelaar heeft tien jaar nadat de game uitkwam wel zijn excuses aangeboden voor dit staaltje onbegrijpelijke marketing.
Homefront
De release van een game moet natuurlijk gevierd worden als een feestje. Wat past daar nou beter bij dan ballonnen? Vooral als het een shooter betreft waarin Noord-Korea de Verenigde Staten binnenvalt. Het plan van THQ was om duizenden rode ballonnen los te laten in de straten van San Fransisco. Aan die ballonnen zat een kaartje waarop klanten naar een gamewinkel werden gestuurd. Een onschuldige actie, zou je zeggen.
Het reclamebureau had alleen wel iets langer mogen nadenken over hoe lang die ballonnen precies in de lucht zouden blijven, en waar ze dan zouden landen. Sommige ballonnen kwamen namelijk neer in het water bij de kust. Volgens THQ was er niets aan de hand, omdat de ballonnen biologisch afbreekbaar waren, maar de Marine Mammal Center wees er op dat vogels er nog steeds in verstrikt konden raken en dat zeeleeuwen er in zouden kunnen stikken. Hoeveel dieren er precies overleden zijn aan de Homefront-stunt is niet bekend, maar we hebben daarna nooit meer ballonnen bij een gamelancering gezien.
De PSP White
Door de hele Zwarte Pieten-discu ie staan we er al niet zo flori ant op als het gaat om racisme. De postercampagne voor de witte versie van de PSP heeft ons daarbij ook geen goed gedaan. Sony vond het een goed idee om in ons land de nieuwe kleur van de handheld aan te prijzen met foto's van een blanke vrouw die een getinte vrouw aanvalt. Ze grijpt haar bij haar nek, vergezeld door de tekst “PlayStation Portable White is coming”. Het internet viel ma aal over de racistische ondertonen in dit beeld.
Sony verdedigde zich nog door te stellen dat deze poster deel uitmaakte van een grotere campagne met honderden van dit soort gefotografeerde scènes. Ze waren vooral bedoeld om het verschil tu en de witte en de zwarte variant duidelijk aan te geven, aldus het Japanse bedrijf. De campagne is buiten de Benelux in geen enkel ander land gebruikt, toch een duidelijk teken dat Sony er zelf ook niet zo blij mee was.
Dante's Inferno
Een klein foutje is snel gemaakt, maar het komt maar zelden voor dat werkelijk elk aspect van een campagne de plank mi laat. Het reclamebureau dat Dante's Inferno aan de man moest brengen kwam echter akelig dicht bij een totale mispeer. Het idee was om opvallende acties te verzinnen die aansloten bij de zeven zonden, die een prominente rol spelen in de game. Die acties waren uiteindelijk meer aanstootgevend dan opvallend.
Het begon met een groep boze demonstranten voor de deur van de jaarlijkse E3-beurs. De Salvationists Against Virtual and Eternal Damnation liepen rond met protestborden tegen Dante's Inferno, omdat het Godslastering zou zijn. Ze scandeerden “Hell is not a game” en “Trade in your PlayStation for a PrayStation”. Verschillende media pikten het nieuws op, maar achteraf bleek het allemaal een leugen te zijn. Het hele protest was opgezet door EA zelf. Gamers trapten niet in de publiciteit tunt, dus uiteindelijk slaagde het bedrijf er alleen in om christenen bij de game weg te houden.
Het werd nog erger tijdens de Comic-Con, toen EA besloot om opzettelijk seksisme in hun reclame te verwerken. Beurzen als deze staan bekend om de aanwezigheid van booth babes, en EA beloonde gamers die in zondevolle poses met de dames op de foto gingen. Alsof het nog niet erg genoeg was dat mensen werden aangemoedigd om de vrouwen lastig te vallen, was de prijs ook nog eens controversieel: een zondevolle nacht met twee van EA's eigen booth babes.
Na misleiding en seksisme blijft er natuurlijk maar een logische stap over: regelrechte omkoping. Als laatste actie stuurde EA cheques van 200 dollar in prachtige houten doosjes naar de grootste websites en andere media. De journalisten zouden daarmee moeten kiezen tu en twee zonden: het geld houden en hebberig zijn (en bovendien alle integriteit als journalist kwijtraken), of het geld afslaan en dus verspillen. Sommige reviewers zetten de cheque in brand, anderen gaven het geld aan het goede doel, maar niemand was te spreken over het ongevraagde cadeautje.
Godfather II
Wat kan er nog erger zijn dan zo'n opeenstapeling van slechte ideeën? Simpel: journalisten de wet laten overtreden. Ter promotie van de game Godfather II stuurde EA een pakje op naar recensenten met een wel erg speciale goodiebag. Journalisten waren ineens de trotse eigenaar van een heuse boksbeugel.
Wat EA even niet had bedacht, was dat boksbeugels verboden zijn in veel Amerikaanse staten, inclusief California, waar het hoofdkantoor gevestigd is. Alleen al door het wapen in bezit te hebben waren de journalisten dus in overtreding van de wet. Voor het rondsturen van boksbeugels met de post loop je bovendien het risico een jaar de gevangenis in te moeten. Het was dan ook extra raar dat EA iedereen vroeg om de wapens snel weer terug te sturen, waarmee ze dus eigenlijk wederom illegaal bezig waren. Voor zover bekend is er uiteindelijk niemand in de gevangenis beland. Dat had de game wel een hoop (negatieve) publiciteit opgeleverd.