Mensen met een Xbox One in huis hoor je er nooit over klagen: backward compatibility, oftewel de mogelijkheid om oudere games op de meest recente console te spelen. PlayStation 4-gamers kennen deze luxe niet; het is niet mogelijk een PS3- of PS2-schijfje op de PS4 af te spelen, aangezien de console die disks niet ondersteunt. Daardoor is er, ondanks alle moeite van Microsoft, ruimte ontstaan op de markt voor een speciaal type spellen: remasters. Aanvankelijk ging het om opgepoetste spellen die een generatie eerder uitkwamen, maar dat liep al snel uit de hand.

Wat ooit begon met titels als Grand Theft Auto 5, Tomb Raider: Definitive Edition en The Last of Us Remastered, is uitgemond in complete remakes in de vorm van Crash Bandicoot: N-Sane Trilogy, de Yakuza Kiwami-serie en Ratchet & Clank. Waarom? Omdat gamers de remasters massaal in huis haalden. De strategie bleek een succes en daardoor kon er ook meer geïnvesteerd worden. En als het niet om remakes ging, dan konden gamers qua remasters vaak rekenen op allerlei extra downloadable content die meteen werd meegeleverd, los van de betere grafische prestaties.

Het lijkt er op dat het einde van de remaster zoals we hem nu kennen, nabij is. Als we de nieuwe geruchten mogen geloven, dan kan de PlayStation 5 namelijk oudere PS4-spellen zelf remasteren. Dat zou gebeuren via emulatie. Tijdens het inmiddels bekende interview met Wired heeft PlayStation-architect Mark Cenry de PS4-game Marvel’s Spider-Man gespeeld op een dev-kit van de PlayStation 5. Niet alleen zouden de laadtijden korter zijn geweest, ook zouden de resolutie, framerate en processorsnelheid er flink op vooruit zijn gegaan.

Op moment van schrijven is er nog niet veel bekend over de PS5, diens technische details en de mogelijkheden. Toch lijkt het er op dat de console straks in staat is oudere games te verbeteren zoals de PlayStation 4 Pro dat kan doen met oudere PS4-spellen. Daardoor zou het dus zomaar kunnen dat de simpele remaster in de toekomst kan verdwijnen. Want waarom zou iemand nog de volle mep willen betalen voor een beter ogende game, terwijl het schijfje van het spel dat die persoon al heeft liggen, precies hetzelfde kan wanneer je hem in de PS5 stopt?

Ondertussen probeert Microsoft gamers zover te krijgen over te stappen op een digitale toekomst. Nu is het al mogelijk Xbox- en Xbox 360-spellen te spelen op je Xbox One, die er veel beter uitzien dan destijds en ook veel soepeler draaien. Het Amerikaanse bedrijf zou dus gek zijn om de lijn van backward compatibility niet door te trekken naar de opvolger van de Xbox One, die mogelijk dus in staat is Xbox One-spellen af te spelen. Die games gaan er dan ongetwijfeld ook beter uitzien dan nu het geval is. De traditionele remaster lijkt dus heel weinig ruimte te krijgen in de toekomst.

Het betekent natuurlijk niet dat er helemaal geen remasters meer verschijnen. Ontwikkelaars kunnen er nog altijd voor kiezen een game opnieuw uit te brengen, maar dit keer in de vorm van een completer pakket (zoals een Game of the Year-editie of Director’s Cut). Simpele remasters die alleen de graphics oppoetsen en waar ontwikkelaars verder weinig moeite in stoppen zullen mogelijk veel minder voorkomen. Dat zorgt voor ruimte voor meer remakes van spellen die al jaren geleden zijn uitgebracht. Games als Resident Evil 2 Remake laten zien dat er nog steeds een markt voor is.

Mocht deze ontwikkeling zich doorzetten - afhankelijk van of de geruchten rondom de PlayStation 5 kloppen - dan heeft dat voor- en nadelen. Uitgevers zijn straks minder geneigd games van een generatie geleden opnieuw uit te brengen, waardoor sommige series die destijds minder goed presteerden geen tweede kans krijgen. Uiteindelijk wint de gamer, omdat het aanbieden van backward compatibility, zeker met de toevoeging van remastering door middel van emulatie, een waardevolle toevoeging en veel klantvriendelijker is. Zo hoef je minder vaak twee keer in de buidel te tasten voor dezelfde game.