De Favorieten van Michel Musters:Shadow Complex Shadow Complex was één van mijn 'games van het jaar'. Vanaf het moment dat ik de eerste trailer tijdens de E3 zag en iedereen zich afvroeg waarom Epic niet gewoon Gears of War 3 liet zien, keek ik al uit naar deze echte metroidvania-ervaring. En het stelde niet teleur: de game begint mi chien een beetje simpel, maar al snel krijg je de meest uiteenlopende items en attributen voor je wapen en je pak. En dan is het een kwestie van lekker eerder bezochte locaties bezoeken om daar nieuwe geheimen te ontdekken. Het mooie van Shadow Complex is dat het die ouderwetse gameplay combineert met een modern grafisch jasje. En dankzij al die robots en glanzende kamertjes kreeg ik ook constant een Metal Gear-vibe van de game. Als rasechte fan geldt dat natuurlijk als groot pluspunt.You, Me, and the Cubes

Deze puzzelgame van Nintendo op WiiWare zegt je waarschijnlijk niets, maar het is toch echt één van mijn favorieten van het afgelopen jaar. Het concept is simpel genoeg: er zweeft een kubus in de lucht en met een zwiep van de Wiimote gooi je twee mannetjes op de kubus. De kunst is om het vereiste aantal mannetjes op één of meer kubu en te gooien, zonder dat ze er van af vallen. Je moet ze wel goed positioneren, zodat de balans van de kubus behouden wordt. Natuurlijk komen er steeds meer kubu en (en mannetjes die je er op moet gooien) en ook verschillende gevaren die het steeds moeilijker maken. Ideaal voor korte speelmomenten en enorm verslavend, met een simpele doch gelikte presentatie.

Little King's Story

Deze Japanse game is achteraf gezien gruwelijk genegeerd door het grote publiek. Jammer, want deze kleurrijke ervaring verdient veel meer aandacht. In Little King's Story kruip je in de huid van een kleine koning van een minstens zo klein koninkrijk. Je laat je inwoners vervolgens achter je aan lopen en klusjes uitvoeren (vergelijkbaar met Pikmin), om zo meer geld en een groter koninkrijk te creëren. Soms voelt Little King's Story aan als Harvest Moon, soms als Sim City en soms als een rasechte avonturengame. In elke uithoek van de gigantische speelwereld wacht een verra ing en de game houd je nog tientallen uren bezig ook. Zo worden ze niet vaak meer gemaakt voor de Wii. Wat zeg ik? Zo worden ze niet vaak meer gemaakt, punt.

De Favorieten van Jaap van Nes:Anno 1404

De ultieme zondagmiddaggame van 2009 is voor mij zonder meer Anno 1404. Zonder het door te hebben kun je zo uren achter elkaar aan je beschaving knutselen in de stedenbouwgame van ontwikkelaar Related Designs. Het fijne van Anno 1404 is dat je tu entijds ook nog een kop thee kunt zetten en even Teletekstpagina 818 kunt bezoeken, zonder dat je de game op pauze hoeft te zetten. Het uitbouwen van je boerendorpje tot gigantische metropool neemt bovendien tientallen uren in beslag. Je hutjes worden al snel stenen huizen en door goede handelswegen op te zetten met de in Anno 1404 geïntroduceerde oosterse beschaving, probeer je constant te voldoen aan de hoge eisen van je verwende westerlingen. Het fijne aan Anno 1404 is tevens dat je doelen altijd binnen een half uurtje te bereiken zijn, waarna al snel een volgende mi ie te spelen is . Overzichtelijk, heerlijk ontspannend en kostelijk vermaak: Anno 1404 is een fantastische game met een eeuwige houdbaarheidsdatum. 

InFamous

De verwachtingen van InFamous waren torenhoog. Niet alleen zetten wij de game op nummertje 8 in onze Top 100 van 2009, ook de campagne achter de game was gigantisch. Jammer genoeg maakte InFamous niet alle verwachtingen waar. Goed, maar niet super goed, was de tendens die zowel criticasters als gamers lieten doorschemeren. Ondanks de getemperde verwachtingen was InFamous wel een aparte, speciale game. Het gebruik van elektriciteit was verfri end en de mogelijkheden met de wat nietszeggende held Cole waren divers. Ook vroeg de game zeker in de latere stadia van het spel behoorlijk wat van je vaardigheden. Ik kan me nog goed herinneren dat ik aan een vriend probeerde uit te leggen hoe je alle moves kon maken, maar hij halverwege mijn college de handdoek in de ring wierp. En dat terwijl ik zelf als een bezetene over de tramrails raasde, elektriciteitsballen afschoot en van gebouw naar gebouw sprong. Kortom, hoewel InFamous mi chien niet helemaal is geworden wat we hoopten, was het in de kern wel een verdomd goede game. Herinner me alleen niet aan de Nederlandse vertaling met Egbert Jan Weber...

De Sims 3

Ja, ook De Sims kwamen in 2009 met een nieuw deel op de proppen. Geen ruk aan, hoor ik je nu al denken. Mi chien niet voor jou, maar als je even die zombiejagende-, monstersdoorborende- en soldaatafschietende bril afzet, zie je wellicht ook in dat De Sims 3 een hele goede game is. Het concept is in De Sims 3 geperfectioneerd, waardoor je veel meer dan in vorige delen het idee hebt dat de wereld van raar brabbelende mannetjes en vrouwtjes ook daadwerkelijk bestaat. Sims worden oud, hebben langdurige relaties met andere personages en leiden een leven dat verdacht veel op dat van jou en mij lijkt. De ware kracht van de serie is tevens overeind gebleven: nog steeds kun je oneindig lang aan je huisje blijven klu en tot je het paleis van je dromen ontworpen hebt. Er zullen weliswaar weinig Gamer.nl-lezers zijn die nog dagelijks hun Simmetje verzorgen, maar een korte blik in mijn nabije omgeving leert dat Electronic Arts de doelgroep weer een superbe game heeft afgeleverd. En het feit dat er tot nu toe slechts één expansion is verschenen, geeft nog maar eens aan dat het in de basis echt wel snor zit met De Sims 3.

De Favorieten van Matthijs Hannink:Killzone 2

De blockbuster-productie van het Nederlandse Guerrilla Games kwam al in februari van het afgelopen jaar uit en daarom lijkt het spel alweer vergeten als één van de toppers van 2009. Hoewel de game op het eerste gezicht overkomt als een vrij standaard actierijke shooter, kent het spel veel eigenschappen die het ver boven de rest van shooterland doen uittorenen. De zwaardere feel van de wapens, het uitstekende dekking ysteem, de zeer intelligente vijanden die zich door prima ontworpen levels begeven en de inktzwarte atmosfeer van de fictieve planeet Helghan maken van Killzone 2 een niet te vergeten shooterervaring en één van de beste actiegames van deze consolegeneratie.

Resident Evil 5

Het vierde deel in de Resident Evil-serie was ongetwijfeld één van de beste games ooit. Deeltje vijf had dan ook een loodzware erfenis. Heeft het die goed ingelost? Absoluut niet. Nergens bereikte Resident Evil 5 de magie die het vierde deel duidelijk wel had. De misvatting van veel fans is echter, dat Resident Evil 5 op zichzelf een slechte game is. Dat is het namelijk zeker niet. Ik heb werkelijk tientallen uren lang, zowel online als in splitscreen, met enorm veel plezier de coöperatieve modus gespeeld. Het is heerlijk om stukje bij beetje je gehele wapenarsenaal te upgraden en je telkens aan een nieuwe moeilijkheidsgraad te wagen. De kla iekerstatus heeft Resident Evil 5 zeker niet weten te bereiken, maar het was wel één van de vermakelijkste en herspeelbaarste spellen van 2009.

Call of Juarez: Bound in Blood

In de pittoreske Poolse stad Wroclaw knutselde een fanatiek team aan één van de meest technisch geavanceerde actiespellen van 2009: Call of Juarez: Bound in Blood. Zonder moeite worden in deze wildwest-shooter grote slagvelden afgewi eld met minutieus ontworpen saloons, allen prachtig realistisch belicht. Niet alleen is dit spel grafisch een pareltje; het speelt ook nog eens verdomd lekker weg. Een heerlijk westernsfeertje wordt aangevuld met lekker ongecompliceerde actie in prima ontworpen levels. Call of Juarez: Bound in Blood is zeker niet één van de meest baanbrekende spellen van het afgelopen jaar, maar heeft moeiteloos de titel 'beste westernspel tot op heden' te pakken. Het is nu slechts wachten op Red Dead Redemption…

De Favorieten van Pascal Badenbroek:DJ Hero

DJ Hero is voor mij een van de leukste games van 2010. Dit komt vooral doordat de controller het gevoel van het DJ'en prima over weet te brengen en de meer dan tachtig aanwezige unieke remixes retestrak in elkaar zitten. Scratchen, rewinden, cro faden; na een paar keer oefenen zit je zo in het nummer dat je het goedkope speelgoedgitaartje van Guitar Hero al lang weer bent vergeten. Vrouwen houden nu eenmaal meer van DJ's!

Colin McRae Dirt 2

Racefanaten zijn alweer druk bezig met het pimpen van de vierhonderd auto's in concurrent Forza 3, maar als je puur naar het racegevoel kijkt, dan is er naar mijn mening toch weinig beter dan Colin McRae Dirt 2. Toegegeven, de game heeft veel te veel onnodige bagage aan boord, maar onder al die troep zit een racemonster dat het beste in je naar boven haalt. Tel daarbij de schitterende cockpit-view op en je weet dat Dirt 2 angstig dicht bij de realiteit komt. Bovendien behoren de tracks in China, Maleisië en Kroatië tot de beste banen die we ooit hebben gezien in een rallygame. Colin zou trots zijn geweest.

 

Bionic Commando

Niet veel gamers zagen heil in de remake van Bionic Commando, maar dat was geheel onterecht. Zoals vanouds schopt Nathan Spencer weer aardig kont in de verbeterde versie van de game die eind jaren tachtig het levenslicht zag.  De uitdagende moeilijkheidsgraad, de vele manieren waarop je vijanden kunt verslaan en een keur aan verschillende vechtbewegingen maken van Bionic Commando een heerlijke game. Bovendien voelt de besturing zo intuïtief aan dat je binnen een paar minuten al als een volleerd baviaan door de straten van Acsension City slingert. Op deze manier mag iedere Capcom-kla ieker van mij wel een remake krijgen.

De Favorieten van Frank Meijer:Scribblenauts

Dit spel was de sensatie van de E3. Iedereen had het over Scribblenauts. De naam van het spel verliet de lippen van bijna elke gamejournalist met zulke de zoete klanken dat het eveneens de naam van een geliefde kon zijn. Het op papier simpele concept van het schrijven van woorden om puzzels op te lo en werd tot kunst verheven door de mensen achter het spel. In Scribblenauts is het namelijk mogelijk om tienduizenden woorden tot leven te wekken door ze simpel met de stylus op het scherm te schrijven. Vele puzzels kunnen op een simpele rechttoe rechtaan manier opgelost worden, maar wanneer je eenmaal creatief naar oplo ingen begint te zoeken, merk je pas dat er bijna geen limiet aan de mogelijkheden zit. De enige limiet ben je zelf. De enige limiet is je eigen verbeeldingskracht.

Operation Flashpoint: Dragon Rising

Het jaar 2007 bracht ons Ghost Recon: Advanced Warfighter 2. In 2008 deed Rainbow Six: Vegas 2 het hart van tactische shooterfans sneller kloppen. Afgelopen jaar was het summum van realistische shooters Operation Flashpoint: Dragon Rising, op de console althans. Op de PC verloor het spel de competitie wellicht van ArmA 2, maar op de console was Operation Flashpoint de absolute alleenheerser. In de poging om ook consolegamers aan te spreken, heeft de game mi chien ietwat van zijn hardcore basis verloren, maar desondanks blijft het een geweldig gevoel om samen met een paar maten tu en de vijandelijke linies door te sluipen om een mi ie te voltooien. Spanning en sensatie alom. Sterker nog, na het spelen van een paar mi ies op de hoogste moeilijkheidsgraad heb je een breekijzer nodig om je samengeknepen billen weer los te krijgen.

UFC 2009: Undisputed

Volgens EA was de vechtsport mixed martial arts niet intere ant genoeg om in gamevorm te gieten. Ze konden er niet veel verder naast zitten. UFC 2009: Undisputed was dé verra ing van 2009 op het gebied van sportgames. Het spel liet je zelf de de energie van de sport ervaren. Je kreunde, zweette en bloedde met je zelfgecreëerde vechter mee totdat één van beide vechters knock-out op het canvas lag. De combinatie tu en staand en liggend vechten maakt dit spel tot een ongekend diepgaande, strategische vechtgame. Het is dan ook niet gek dat EA binnenkort toch met een vergelijkbare game komt.

De Favorieten van Ron Vorstermans:Guitar Hero: Metallica

Ik heb de Guitar Hero-serie zo onderhand wel een beetje gezien. Voor mijn gevoel loopt de gameplay nu al enkele delen op zijn laatste benen en ik kan me haast niet voorstellen dat er tegenwoordig nog mensen zijn die niet kunnen wachten op een nieuw Guitar Hero-deel. Toch ben ik verrast tijdens het spelen van Guitar Hero: Metallica. De structuur was beter, de gameplay was verfijnd en de muziek torende boven alle andere Guitar Hero-games uit. Er is wat mij betreft geen beter genre dan metal en wat dat betreft is er ook geen toffere band dan het almachtige Metallica. Maar nu is het wel echt welletjes geweest met de muziekgames en raak ik tot Guitar Hero Slayer geen plastic gitaar, drumstel of microfoon meer aan.  

Halo 3: ODSTIk heb altijd een speciaal plekje in mijn hart voor Microsoft's kaskrakertje gekoesterd, maar desalniettemin wist Halo 3 geen blijvende indruk op me te maken. Het was me te veel van hetzelfde en online ergerde ik me dood aan vrijwel alles. Halo 3: ODST zorgde er daarentegen voor dat ik op een andere manier naar het Halo-universum keek en was daarmee net het fri e windje dat de licentie nodig had. Hoewel ik de game een stuk minder gespeeld heb dan ik eigenlijk had verwacht (Call of Duty 4 was ook in 2009 in mijn Xbox 360 vastgeroest), sta ik volledig achter mijn review van destijds (cijfer: 9) en is Halo 3: ODST in mijn ogen nog steeds beter dan Halo 3. Battlefield 1943

Lachen, gieren, brullen in zijn puurste vorm. Eindelijk wist ik hoe het was om een dertienjarig Amerikaans puberkind te zijn, aangezien ik rijkelijk op Fransen schold, ploeggenoten opblies en vliegtuigen vlak voor de neus van teamgenoten wegkaapte. Battlefield 1943 verraste me compleet, aangezien ik door de jaren heen vergeten was hoe tijdloos de chaotische Battlefield-gameplay is. Voor zo weinig geld heb ik zelden zo veel digitaal plezier beleeft. Battlefield 1943 was een prima manier om me bezig te houden tot de komst van Modern Warfare 2.

Morgen volgt deel twee van De Persoonlijke Favorieten van 2009 met nog vijf redacteuren die hun favorieten van vorig jaar bespreken.