Veel van die games zullen bij de meeste van jullie een belletje doen rinkelen. We hebben al ongelooflijk veel zin om elkaar met mechs te bestrijden in Rigs, ons een ruimtepiloot te wanen in Eve: Valkyrie of ons onder te dompelen in de ritme-kla ieker Rez. PlayStation VR wordt echter meer en meer ook een plek voor kleinere projecten, voor spellen die de potentie van virtual reality laten zien zonder gelijk alle grafische kracht nodig te hebben. Wij lichten vijf onbekende pareltjes uit.
Headmaster
We zijn geen Cristiano Ronaldo of Miroslav Klose, en daarom weten we niet hoe het is om een voetbal met ons hoofd precies te kunnen sturen waar we willen. Een krachtige stoot met onze kop en de leren knikker knalt tegen de touwen. In Headmaster voel je je een echte kopspecialist, want met de vr-bril op is het jouw taak om voorbijvliegende voetballen in het doel te knikken. De opdrachten worden gaandeweg steeds moeilijker. Je moet naast de goal ook steeds kleiner wordende doelwitten raken, terwijl bordkartonnen verdedigers je pad blokkeren.
Als dat alles was, was Headmaster een alleraardigste tech-demo geweest. Maar de game heeft een heus verhaal dat ons doet denken aan Portal of The Stanley Parable. Je zit in een soort kopbal-trainingskamp, dat meer lijkt op een gevangenis. Een sarcastische stem spreekt je toe via de luidsprekers. Hij maakt je belachelijk en maakt grapjes over je voetbaltalenten, of het gebrek daaraan. Probeer dan maar eens je kop erbij te houden.
Battlezone
Je zou kunnen zeggen dat Battlezone een van de eerste vr-spellen was. Niet deze nieuwe reboot, maar de kla ieker uit de arcades van de jaren '80. Spelers spiekten door een kleine opening in de arcadekast om zo vanuit hun tank op het strijdveld neer te kijken. Waar je in het origineel steeds slechts één tank tegen je kreeg, moet je in deze reboot op een hoop meer tegenstanders rekenen.
Het gevoel van de kla ieker is nog steeds aanwezig, met simpele, hoekige graphics. De gameplay is een stuk vloeiender geworden, de tank draait gelukkig sneller rond en de actie is explosiever. In de singleplayermodus is de game gemaakt om korte stukjes te spelen, zodat de vroege fans van vr een game hebben om te wennen aan de ervaring van virtual reality. Er schijnt ook een multiplayer-modus te komen waar je je langer in kunt verdiepen.
Superhypercube
Niet elke vr-game hoeft je naar een nieuwe wereld te transporteren waar je je in kunt verliezen. Soms is het ook verfri end als een spel de nieuwe technologie gebruikt om je een ander perspectief te bieden. Puzzelgame Superhypercube gebruikt de vr-bril om je oplo ingen te helpen vinden. Het doel is om grote blokken zo te draaien dat ze door de gaten in de naderende muren pa en.
Klinkt simpel genoeg, maar de blokken – en dus ook de gaten – worden steeds groter, waardoor je ze niet altijd in één oogopslag kunt zien. Je moet je hoofd draaien om het hele blok te kunnen zien of om te spieken hoe het gat er aan de achterkant van het blok uitziet. De graphics zijn simpel maar aantrekkelijk. Door de neon-kleuren waan je je in een soort vreemde trip. Het is niet zo dat deze game niet zou kunnen werken zonder VR, maar met je bril op krijgen de blokken letterlijk een extra dimensie, en dat maakt het spel een stuk leuker.
VizionEck
Deze game blaast je niet gelijk weg met zijn grafische prestaties, maar de vreemde shooter VizionEck levert desalniettemin intere ante gameplay op. In deze first person shooter zijn het niet soldaten met geweren die de dienst uitmaken, maar kubu en die elkaar bestoken met primaire kleuren.
De wereld van VizionEck is op een vreemde manier leeg. De omgeving is zwart, met strakke witte of rode lijnen die de wereld vormgeven. De shooter is klinisch, met slechts precieze lijnen die het verschil maken tu en de voor- en achtergrond. Kortom, het lijkt alsof je in een wiskundige les rondloopt. Probeer dan nog maar eens goed te mikken.
Godling
De grote aantrekkingskracht van virtual reality blijft natuurlijk toch om werelden te ervaren die je normaal nooit mee zult maken. In Godling leer je hoe het is om een klein wezentje te zijn dat over de aarde loopt. Gra prieten torenen boven je uit en paddenstoelen zijn zo groot als huizen - een beetje zoals in de kla ieke comedy Honey, I Shrunk the Kids. Je zult je enorm klein voelen in deze gigantische wereld.
Gelukkig ben je niet machteloos, totaal niet zelfs, want jij bent een kleine god in een prachtige, groene omgeving. Je kunt de wereld beïnvloeden zoals je wilt, om bijvoorbeeld planten en bloemen te laten groeien. Maar je hoeft natuurlijk niet per se een goede god te zijn. Je kunt ook kiezen om het pad van destructie te bewandelen en alles om je heen te vernietigen. En dat is precies wat we verlangen van virtual reality.
