Monster Hunter's multiplayer stamt uit café's en andere openbare locaties, waar de eerste PSP-games in de serie veelvuldig werden gespeeld. Dat is niet omdat Japanse gamers zich speciaal voor Monster Hunter hebben aangepast: ze staan er al jaren om bekend met zijn allen een bar in te gaan en samen te gamen. Dat zie je terug in het ontwerp van de multiplayer.
Spelers trekken er in bijvoorbeeld Monster Hunter met vier man op uit, een aantal dat is afgestemd op het aantal vrienden dat ongeveer samen ergens is. Van een chatfunctie was in Monster Hunter op de PSP daarom ook geen sprake - je vrienden zitten naast en tegenover je, dus dat is nergens voor nodig. De enige vorm van digitale communicatie is te vinden in Guild Cards, visitekaartjes die je aan een pas ontmoette mede-gamer kunt geven. Het opzetten van een potje en het coördineren van een mi ie is niet aan de game, maar aan jou en je drinkmaatjes.
Alleen op de bank
Westerse gamers zitten juist thuis, op de bank en voor een HD-televisie terwijl ze online gamen met hun vrienden. Loop je hier een café in, dan is het uitzonderlijk als er iemand in de hoek op een 3DS of Vita zit te spelen. Als we in Nederland buiten de deur gamen, dan is dat juist vooral op onze smartphones. Loop een rondje door een trein en je ziet meer iPhones met Temple Run dan Nintendo-handhelds met Pokémon - of Monster Hunter 3 Ultimate.
Via Sony's Adhocparty en geekprogrammaatje Xlink Kai was het mogelijk om lokale multiplayerversies van Monster Hunter online te spelen, maar Capcom zelf zette pas met Monster Hunter Tri de eerste stap. Capcom maakte naam voor zichzelf door Nintendo's Friend Codes op de Wii te omzeilen, maar bleef steken op een online modus die we al in het stokoude Phantasy Star Online zagen. Spelers moesten met de hand een server kiezen, waar ze een kamer voor hooguit vier spelers konden maken. Op die manier bracht Capcom die Japanse gamer café's naar het internet.
Dat werkte prima als je met drie vrienden afsprak om de game te spelen, maar was immens onhandig als je er alleen voor stond. Je moest van virtuele kamer naar kamer springen om te zien wie er in zaten, hoe ver ze in het spel waren en of jullie doelstellingen binnen de game overeen kwamen. Het was alsof je een Japans café binnenliep waar ontzettend veel groepen aan Monster Hunter-spelers zaten, die je één voor één langsmoest om te vragen of het mi chien een idee was om samen te gaan gamen.
In Monster Hunter 3 Ultimate kunnen spelers bij het maken van hun online kamer een korte onderwerpregel invullen. Een verbetering, maar je bent nog steeds genoodzaakt om door lijsten op meerdere lo e servers te navigeren, op zoek naar een leuke groep om er mee op uit te trekken. Terwijl je dit bijna administratieve klusje uitvoert, zijn je World of Warcraft-spelende vrienden via de Dungeon Finder allang begonnen met een kerker, of is een Call of Duty-speler via matchmaking alweer aan zijn derde match bezig. Het is een ouderwetse manier om medespelers te vinden, die al minstens vijf jaar nauwelijks meer door andere, westerse games wordt gebruikt.
Omslachtig, maar de moeite waard
Ben je eenmaal begonnen aan een online potje, dan biedt Monster Hunter 3 Ultimate je een coöperatieve spelervaring die je niet snel ergens anders zult vinden. Dit maakt het juist zo jammer dat de online systemen van Monster Hunter in traditie zijn blijven hangen. Halo, Call of Duty en World of Warcraft hebben ons inmiddels de waarde van een snel en makkelijk multiplayersysteem laten zien. Bij deze games kun je de PC of spelcomputer aanslingeren, op de multiplayerknop drukken en binnen een paar minuten spelen met mede-gamers van hetzelfde niveau.
In Monster Hunter zou zo’n systeem niet alleen helpen bij het vinden van een groep, maar ook bij het zoeken van lotgenoten wanneer je één specifiek beest wilt farmen. En laat dat toevallig een groot deel van het spel beslaan. Capcom, steek dit advies daarom in je zak, want wij zien enorme potentie: potjes die voor iedereen de moeite waard zijn, minder verveling en hopelijk ook een boel extra Westerse spelers in een spel dat nu nog te weinig aandacht krijgt.
Dit artikel is geschreven door Bastiaan Vroegop.
De recensie van Monster Hunter 3 Ultimate komt in een later stadium, wanneer we uitgebreid hebben getest hoe de game zich online manifesteert.