Net zoals ik genoot van de reboot uit 2013, genoot ik dit jaar van Rise of the Tomb Raider. Het grote verschil was hoezeer inmiddels een prachtige balans is bereikt tu en (games van) Naughty Dog en Crystal Dynamics. Want Uncharted liet zich inspireren door Tomb Raider, dat op zijn beurt in 2013 weer leende van Uncharted. The Last of Us en de Tomb Raider-reboot uit 2013 leken qua craften en survival weer op elkaar, maar waren verschillend genoeg om op eigen wijze te vermaken.
Dat deed The Last of Us met het fenomenale verhaal en tal van speelstijlen. Tomb Raider deed het met spannende en snelle actiemomenten, alsmede memorabele ontdekkingen en gevechten. En toen? Toen verfijnde Rise of the Tomb Raider met gebundelde ervaringen uit Uncharted, The Last of Us en eigen reeks.
Mooie wi elwerking
Door de jaren heen ontstond er een vriendelijke wi elwerking tu en Naughty Dog en Crystal Dynamics, die werd voortgezet bij Uncharted 4 en Rise of the Tomb Raider. Want wat ik miste bij Uncharted 4 (puzzelen, uitdagende gevechten) kreeg ik rijkelijk aangeboden in Rise of the Tomb Raider. Het verhaal haalde het niet bij dat van Uncharted 4 maar de actie, het uitgebreide (wapen-)uitbreiding ysteem en de complexe tombes maakten alles goed.
Terwijl Uncharted 4 qua gameplay aanvoelde als Uncharted 1 (een stap terug in dienst van het verhaal), voelde Rise of the Tomb Raider dankzij diepgang meer als The Last of Us. Naughty Dog hield omwille van het filmische karakter de gameplay van Uncharted eenvoudig, Crystal Dynamics schakelde juist een tandje omhoog. Hiermee bediende het fans van Tomb Raider, The Last of Us én Uncharted. Een mooie prestatie.
Het veroorzaakte een mooie balans tu en het werk van twee ontwikkelaars. Zocht je een bijzonder verhaal en prachtige decors dan zat je goed bij Uncharted 4. Zocht je speelruimte, uitdagende puzzels en lichte rpg-elementen dan was Rise of the Tomb Raider een uitstekende keuze.
Helemaal in balans
Crystal Dynamics verdiepte de gameplay maar leverde (in vergelijking met Uncharted en The Last of Us) in op verhaal. De vertelling was niet anders dan bij voorgaande delen: slechterik steelt artefact en dreigt de wereldbalans te verstoren. Lara reisde wederom achter de schurken aan, schakelde een royaal leger uit en moest zien te overleven in de wildernis. Het maakte van Lara een B-filmheldin zoals uit de betere Michael B(ay)-films en dat was helemaal oké. Zo was Tomb Raider bedoeld en wat het script miste, maakte de gameplay goed.
Zo mocht je jagen, verzamelen én je vechttechniek verfijnen in Rise of the Romb Raider. Toegevoegde elementen na de reboot uit 2013 waren het klimmen in bomen en de vele afleidingsmanoeuvres die werden toegevoegd (bommen à la The Last of Us, het zetten van vallen, etc). De gevechten waren al verfijnd in het vorige deel en Rise voegde tal van opties toe. Sluipen, in de val lokken of met brute kracht een klein legioen soldaten neerleggen: het kon allemaal.
Net als in het vorige deel koos je vanuit een rpg-achtig upgrademenu hoe je Lara vormt gedurende de game. Zoveel nieuwe game-onderdelen hadden nooit gepast in Uncharted 4, dat qua gameplay vasthoudt aan de cover-based schietpartijen van weleer. Sluipmomenten in bosjes en gras waren een leuke toevoeging, maar leg je ze naast de gameplay in The Last of Us en Rise of the Tomb Raider dan voelt het beperkt. Maar goed: Uncharted is een ander type game...met een fenomenaal verhaal en personages waar je écht binding mee krijgt.
Tombes zijn echte puzzels
Nog één kleine vergelijking met Uncharted dan. Waar in die game het verzamelen van schatten compleet onderbelicht blijft (spot de schittering, loop ernaar toe en pak het), is het zoeken in tombes een waar genot in Rise of the Tomb Raider. Want heb je de uitgebreide verhaalmi ies doorlopen, dan zijn de puzzeltombes zeker het spelen waard. Soms is kundig klim- en klauterwerk nodig, dan weer mag je de grijze ma a aanwenden. In Rise of the Tomb Raider moet je altijd even de tijd nemen om een omgeving te scannen, waarbij een enkele keer zelfs het draaien van de camera nodig is om een scheur in een wand op te merken.
Rise of the Tomb Raider is een uitgebreide actiegame geworden met een evenzo omvangrijke regenboog aan speelstijlen. Het is niet de onvergetelijke filmische ervaring geworden waar Naughty Dog de show mee steelt. Wel zijn de Tomb Raider-avonturen persoonlijke ervaringen geworden, die zich vormen naar jouw keuzes. Rise of the Tomb Raider komt voort uit twintig jaar ervaring in dit genre, aangevuld met tien jaar ervaring van Naughty Dog. Je ziet het positieve leengedrag terug in de games van Crystal Dynamics en Naughty Dog, die al jaren het actie-avonturengenre regeren. Op naar de volgende tien jaar!