Het was lastig om mijn favoriet van het jaar te kiezen. Zeker omdat mijn eigenlijke favoriet Dirt Rally niet mee mag doen, met een officiële release (waarschijnlijk) volgend jaar. Niettemin moest ik kiezen, van mijzelf vooral. En toen wist ik het ineens. Want mijn favoriet van dit jaar hebben we bij Gamer.nl allemaal over het hoofd gezien.
Eerlijk is eerlijk, Prison Architect kan zich qua inhoud bij lange na niet meten met grote jongens als de Witchers en de Metal Gear Solids. Maar Prison Architect is wel een van de weinige games van dit jaar waarbij je voelt dat de makers meer willen bieden dan de gemiddelde game. Het is zo’n game waarin elementen voorbijkomen waar je vooraf nooit had verwacht dat die er überhaupt in zouden zitten. Zo’n game waarbij je echt het idee hebt dat alles wat je doet daadwerkelijk invloed heeft. En dat alles wat er gebeurt ook echt door je eigen keuzes komt.
De grote verra ing van Prison Architect is ook de ongelofelijke diepgang die de game biedt. Zeker gezien de zeer eenvoudige graphics en op het oog eenvoudige interface. Want wanneer maker Introversion een soort kruising tu en Theme Hospital en De Sims had gemaakt en je vooral bezig was geweest met de inrichting van je gevangenistuin of een schattige ontvangstkamer dan hadden we niemand over deze game gehoord. Dan was Prison Architect niet boven de middelmaat uitgekomen. Leuk, weer een sim-game waar we even een paar uur hersenloos kunnen schuiven met stoeltjes en tafeltjes en af en toe het kapsel van een gevangene mogen bijwerken.
Niet zo Sim-pel
Prison Architect is echter helemaal geen Theme Hospital. En al zeker geen Sims. Het is een sim die je daadwerkelijk het gevoel geeft dat je een gevangenis moet runnen. Met alle gevolgen en emoties van dien. Ja, je mag een stoel in een cel plaatsen en ook je kantine moet je vullen met een prullenbak en een eetgedeelte. In Prison Architect zijn dit echter middelen om tot een bepaalde uitkomst te komen. De werkelijke simulatie zit hem in de gevangen en hoe jij daar als gevangenisbouwer/manager mee omgaat.
Je hoeft die prullenbak namelijk niet in de kantine te zetten. En dat geldt evenmin voor die stoel in de cel. Het hoeft helemaal niet. Maar besef je wel dat wanneer je dat niet doet, je gevangenen daar niet heel blij mee zullen zijn. En een boze gevangene is een gevaarlijke gevangene. Wat ook weer een keuze is. Een groezelige gevangenis zonder franje en luxe is een optie, maar dat betekent wel dat je daar je gevangenis naar moet inrichten. Anders gezegd: ga er dan maar vanuit dat er iedere dag rellen zijn en je vooral heel veel strenge veiligheidsmaatregelen moet nemen, genoeg gevangenbewaarders in dienst neemt en een adequate ziekenboeg voor handen hebt.
Bovenstaande illustreert hoe Prison Architect in elkaar steekt. Het gevangenisleven is geen pretje en er moeten keuzes gemaakt worden. Daarbij geldt niet alleen wat jij leuk en prettig vindt, maar ook wat je gevangenen daarvan vinden. Het geeft de game zo veel meer diepgang, maar ook heel veel uitdaging. Zit je het ene moment nog lekker relaxed je celblokken uit te breiden en lijkt er geen vuiltje aan de lucht, breekt er drie seconden later de pleuris uit in een van je douchegebouwen en ontsnappen er ondertu en zes gevangenen, omdat de oproerpolitie een deur open heeft laten staan.
Prison Architect zet je totaal op het verkeerde been door te schermen met eenvoudige graphics en het idee dat je gewoon lekker zorgeloos een kekke gevangenis kunt bouwen, terwijl je in wezen een ingewikkeld systeem van gevangen met hun bijbehorende behoeftes en acties in toom probeert te houden. Hoe langer je Prison Architect blijft spelen, hoe meer je beseft hoe goed dit ogenschijnlijke spelletje in elkaar steekt. En wat een monnikenwerk het is geweest om al die gevangenen een eigen leventje mee te geven.
Als je nog een paar euro over hebt deze maand en je hoeft niet per se eten te kopen voor een of andere afgezaagd kerstdiner, stop dan die laatste paar eurootjes in Prison Architect. De uren, nee dagen, die je bezig bent om al die delinquenten in het gareel te houden doen je direct vergeten dat je honger hebt. Bovendien heb je helemaal geen eten nodig, dat hebben je gevangen in celblok C namelijk ook niet.
Koop de 'Gamer.nl favorieten van de redactie' ook op Bol.com.